Er was een periode (lang lang geleden...) dat dit forum een prima plek was om te discussiëren en van elkaar te leren. Ook de bij incidenten betrokkken collega's meldden zich toen regelmatig om meer informatie te geven en mee te discussiëren.
Ik kan het weten, want in die periode was ik één van de mede-bedenkers en moderators, en heb ik dagelijks meerdere uren in het forum gestopt.
Die tijd is inmiddels al lang voorbij. De toonzetting is overwegend negatief. Waarbij, als er al vragen worden gesteld, de vragen vaak gecombineerd worden met negatieve en denigrerende opmerkingen. Ik zie dat daar niet meer actief op gemodereerd (bijsturen) wordt, en daardoor blijven vele vakmensen en bij de incidenten betrokken collega's gewoon weg. Een discussieforum kan alleen goed functioneren als er actief gemodereerd wordt.
Los hiervan speelt ook iets anders. Informatie die bij incidenten betrokkenen hier op het forum plaatsen, wordt snel opgepikt door mensen die een belang hebben bij het aankaarten van zaken die (blijkbaar) niet goed zijn gegaan. Dat kunnen de media zijn of mensen die 'iets' tegen de brandweer/veiligheidsregio hebben. Ook daarom zijn de betrokken collega's erg op hun hoede en dat is zeer begrijpelijk.
Het is jammer, ik zou de klok graag 10-15 jaar terug willen zetten, maar dat is technisch voorlopig nog niet mogelijk 
vriendelijke groet,
René de Caluwé
(Die zichzelf totaal niet herkent in het beeld van "vriendelijk keuvelen, gezellig hebben en vrolijk zijn" tijdens deze voor de bewoners trieste en vervelende brand.)
Er was een periode lang, lang, lang geleden dat het forum een verlengstuk was van de propagandamachine en persvoorlichters van o.a. brandweer Nederland. Het management houdt niet van individuele brandweermensen die zelfstandig besluiten om meer informatie te geven aangezien alles via de persvoorlichter moet. Een middel om de mannen en vrouwen die met de poten in bluswater staan de mond te snoeren.
Ik kan mij erg goed vinden in de reacties van o.a. Breathe, Towerladder en Peter71.
Ik ben trots op het moderatorteam omdat ze niet in dienst zijn van management van brandweer, politie of RAV. Ze hoeven kritische vragen of opmerkingen over een inzet niet te beschouwen als negatief of denigrerend. Als U daar moeite mee heeft zegt U eigenlijk dat mensen hier alleen maar mogen jubelen over de inzet.
Ik heb geen spottende, negatieve reacties gelezen van brandweermensen over deze inzet. Voorts kan management een uithaal naar bureaucraten als negatief beschouwen echter is het hier een hulpverleningsforum en geen bestuurders-/managersforum.
Een discussieforum kan alleen functioneren als iedereen zijn zegje mag doen en hoofdofficieren beseffen dat ze mensen op de werkvloer eens serieuzer moeten nemen en meer ruimte moeten geven om dit soort discussies te voeren.
Ik denk dat betrokken brandweermensen niet bang zijn voor de media of burgers maar ze vooral de represailles van hun eigen bazen vrezen.
Het klopt dat mensen op de werkvloer de klok niet 10-15 jaar terug kunnen zetten. Het selecte groepje hoofdofficieren kan dat wel. Ik heb ook te maken met directeuren ambulancezorg die vanachter bureau het beleid maken, budget toekennen en soms krankzinnige plannen willen doorvoeren. Onze jongens en meiden die dag in, dag uit op straat werken kunnen het beleid niet veranderen of beleidsvoornemens tegenhouden. Bij ons behoren de hoofdofficieren en officieren tot de uitrukdienst. Het selecte gezelschap van slechts 23 (hoofd)officieren kan beleid veranderen of voornemens tegenhouden omdat wij druk kunnen uitoefenen, desnoods door directeuren te zeggen dat ze het zelf maar moeten doen buiten op straat. Ik voel mij als chief clinical officer verbonden met al mijn (hoofd)officieren en alle medewerkers in de uitrukdienst. Ik voel me minder verbonden met politici, boekhouders, adviseurs, directeuren en andere reutelaars in het hoofdkantoor van onze ambulancedienst.
Ik vind dat ik mijn werk als hoofdofficier goed doe als ik weet dat alle medewerkers in de uitrukdienst trots op mij zijn en de CEO + medisch directeur ambulancezorg balen dat ik weer eens moeilijk doe of ergens dwars voor ben gaan liggen.
