een doodzieke patiënt weigert hulp, en nu ?

[dejong112]

Beste allemaal,

Sins vandaag ben ik lid van het forum en heb gelijk een vraag aan het ambulancepersoneel. Ik zal me eerst voorstellen; mijn naam is Tom en sinds september werkzaam bij ambulancedienst GGD Den Haag waar ik nu bijna klaar ben met de opleiding tot ambulanceverpleegkundige. Zoals de meeste wel bekend hoort daar een onderzoek of een artikel bij. Nu schrijf ik een artikel over de weigering van behandeling bij een vitaal slechte patiënt. De aanleiding tot dit onderzoek was een casus van een aantal weken geleden. Wij werden eind van de nachtdienst gestuurd naar een man die mogelijk was gevallen en raar over zijn fiets hing (melding via politie) zij reden al een tijdje achter hem en vonden het opvallend dat meneer om de 10 meter stopte met fietsen en over zijn stuur hing. Bij aanspreken zagen zij een bult op het hoofd waarschuwde zij ons. Toen we aankwamen zagen we een op het eerste oog een alerte man, oogt niet geïntoxiceerd. Staat rechtop en geeft aan dat het allemaal wel meevalt en dat hij naar huis wil. Toch konden we de man overtuigen om even bij ons in de wagen te komen (gezien het erg donker aldaar was) de man stemde toe en kwam in de wagen. Direct viel ons op dat de man er heel grauw uitzag met daarbij perifere en centrale cyanose. Dhr had een versnelde ademhaling en een begin saturatie van 80% (met een goede curve), de huid zag grauw en de romp gemarmerd. Dhr had een hartslag van 130 BPM sinustachycardie en een matige bloeddruk van 105/55. Dhr had een suiker van 14, gaf aan 3 EH bier te hebben gedronken. (LO: normaal ademgeruis zonder bijgeluiden, ECG niet afwijkend) Dhr zag er klinisch gezien erg slecht uit en zowel ik, de chauffeur als mijn werkbegeleider hadden een onderbuik gevoel dat dit zo een reanimatiesetting zou worden. Daarbij komt nog dat dhr een volledig blanco VG had, geen allergiën en geen medicatie gebruik. Dhr zelf vond het allemaal meevallen en wilde weg, hij maakte aanstalten om de ambulance te verlaten. In het kader van de WGBO hebben we meneer onder dwang meegenomen waarbij de politie is meegereden. In het ziekenhuis is dhr. na 10 minuten vertrokken. Wat dhr had laat ik nog even in het midden.
Nu wil ik graag onderzoeken/ vertellen welke plichten een ambulanceverpleegkundige heeft t.a.v. een zichtbaar vitaal bedreigde patiënt, welke rechten heeft een patiënt, hoe is dit juridisch geregeld (staat dit vast in een wet of op papier). Mijn vraag: hebben jullie dit ook wel is meegemaakt en zo ja wat heb je toen gedaan, weet iemand hoe dit juridisch geregeld is en wat mag/ moet je als ambulanceverpleegkundige. en ook niet geheel onbelangrijk wat had de patiënt ?  

[oma]

Heb je al nagedacht over het feit dat de ambulancedienst besloten heeft de patient niet naar huis te laten gaan. Dwang heeft toegepast samen met de politie en men in het ziekenhuis deze patient na 10 minuten weer heeft laten gaan?

[CM]

Heb je al nagedacht over het feit dat de ambulancedienst besloten heeft de patient niet naar huis te laten gaan. Dwang heeft toegepast samen met de politie en men in het ziekenhuis deze patient na 10 minuten weer heeft laten gaan?

Dat haal ik niet uit het verhaal. Ik heb het vermoeden dat de patiënt zelf met onbekende bestemming is vertrokken.

[Azijnzeikerd]

Heb je al nagedacht over het feit dat de ambulancedienst besloten heeft de patient niet naar huis te laten gaan. Dwang heeft toegepast samen met de politie en men in het ziekenhuis deze patient na 10 minuten weer heeft laten gaan?

Heb je er al eens over nagedacht dat een ambulanceverpleegkundige een hele andere (wettelijke) status heeft dan een dokter? Een dokter is iets beter "beschermd" dan een ambulanceverpleegkundige. Een dokter kan ook veel makkelijker patiënten dood laten gaan dan een ambulanceverpleegkundige.

[CM]

@dejong112,

Waarschijnlijk heb je te maken gehad met een chronische COPD patiënt met een ongecontroleerde NIDDM. De vraag is,wat moet de tweede lijn met een dergelijke situatie? Waarschijnlijk niet zo veel, al zou het vertrek na 10 minuten pleiten voor een nalatig beleid. Zie hierom mijn voorgaande reactie.

[CM]

Heb je er al eens over nagedacht dat een ambulanceverpleegkundige een hele andere (wettelijke) status heeft dan een dokter? Een dokter is iets beter "beschermd" dan een ambulanceverpleegkundige. Een dokter kan ook veel makkelijker patiënten dood laten gaan dan een ambulanceverpleegkundige.

Oma,

Hier heeft Azijnzeikerd een punt mee. Een kwetsbare patiënt kunnen we niet zomaar ter plaatse laten.

[CM]

Dit zijn complexe vraagstukken waar wij als verpleegkundigen vaak geen antwoord op hebben. Mijn gevoel zegt dat vervoer niet noodzakelijk was geweest maar ik ben er niet bij geweest dus heb ik geen uitgesproken mening.

[Golly]

In dit kader vond ik dit: https://www.dwangindezorg.nl/onvrijwillige-zorg/regels-en-richtlijnen/dwang-in-een-noodsituatie-die-niet-door-een-psychische-stoornis-is-ontstaan

Hierbij wordt alleen gesproken over een Arts, is het in deze dan niet zo dat de AVP op zijn minst zou moeten overleggen met een specialist op de SEH of de MMA over een dwangbehandeling, daar de wet alleen spreekt over de mogelijkheid voor een arts om dwangbehandeling toe te passen? Of is dit opgenomen in LPA8?

[oma]

Hierbij wordt alleen gesproken over een Arts, is het in deze dan niet zo dat de AVP op zijn minst zou moeten overleggen met een specialist op de SEH of de MMA over een dwangbehandeling, daar de wet alleen spreekt over de mogelijkheid voor een arts om dwangbehandeling toe te passen? Of is dit opgenomen in LPA8?

Helemaal goed. Als je het op deze manier wil doen kan het niet eens door even te bellen met de MMA laat staan dat het via LPA zou zijn te regelen. De MMA zal dan zelf ter plaatse moeten komen.

Aardig stukje om te lezen http://www.medischcontact.nl/Opinie/praktijkperikelen-3/Praktijkperikel-1/130694/Niet-goed-geworden.htm

[oma]

Oma,

Hier heeft Azijnzeikerd een punt mee. Een kwetsbare patiënt kunnen we niet zomaar ter plaatse laten.

Hij heeft helemaal geen punt omdat een ambulanceverpleegkundige niemand kan dwingen om mee te gaan in de ambulance tegen zijn wil. Een arts zal eerst iemand wilsonbekwaam moet verklaren, iets wat niet kan zonder zelf de patient gezien te hebben. Voorts moet de arts bepalen of er sprake is van ernstige gezondheidsschade als er geen medische behandeling gaat plaatsvinden. Als er andere mogelijkheden zijn vervalt de optie om dwang toe te passen ook.

De ambulanceverpleegkundige vreest een hartstilstand. Ik kan in de casus niets ontdekken waardoor ik mee zou kunnen gaan in deze zorgen. Ik kan op grond van de casus niet eens bepalen of er sprake zou kunnen zijn van ernstige gezondheidsschade indien er geen medische behandeling zou volgen.

Ik begrijp het probleem wel voor alle hulpverleners buiten op straat maar je moet er wel voor waken dat je niet te ver gaat doorslaan door mensen te ontvoeren om ze naar de dokter te brengen terwijl ze naar huis willen of van mijn part naar de kroeg willen om nog een paar biertjes te drinken.

Ik vind dat mensen die longkanker overleven zouden moeten stoppen met roken. Als ze toch roken om de rest te laten verkankeren moeten ze het vooral zelf weten. Ik voel mij niet overal verantwoordelijk voor. Als mensen volledig compos mentis zijn maken ze zelf uit wat ze doen en waar ze wel of niet heen willen gaan.

Als de man een uur later van de barkruk dondert belt de kroegbaas de ambulance wel weer.