Ruit ingooien, levens redden?

Auteur Topic: Ruit ingooien, levens redden?  (gelezen 8190 keer)

0 gebruikers (en 4 gasten bekijken dit topic.

hoefhaan

  • IC VPK, Ambulance VPK
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 818
  • maak ze beter!
Reactie #30 Gepost op: 16 maart 2016, 20:12:35
Zo dan... Wauw....
Dat maakt meer los dan verwacht. Maar leuk. Erg leuk...

Ten eerste even een toelichting op de term "leek" die ik gebruik: ik ben BHV opgeleid, dus de basisprincipes ken ik, en door mijn huidige werk maak ik net even wat meer kans dan een volslagen leek om voor de situatie zoals geschetst te komen staan. Maar ik ben en blijf een leek. Ik kan niet of nauwelijks inschatten wat voor fase een binnenbrand heeft bereikt of hoe de rook zich gedraagt.

Als ik het hele verhaal zo lees dan krijg ik wel de neiging om (na een verkenning, alarmering etc) een ruit in te gooien... En wellicht aan twee kanten.

De reden dat ik hiervoor zou kiezen is dat ik niet het gevoel heb dat ik de situatie er veel erger mee kan maken. Natuurlijk is een flashover / backdraft of wat voor spannende ontwikkeling bij brand dan ook een verergering maar: dat slachtoffer maakte vlak voor die spannende ontwikkelingen m.i. toch al geen kans meer. Of zeg ik nu heel rare dingen?

Nee, het is mij te doen om die situaties waarbij we nog redelijk op tijd bij een brand arriveren, er staat een pan op het gas in brand en die zet de woning vol rook, een smeulende sigaret is in de bank gerold en veroorzaakt daar allemaal onhebbelijkheden etc. Het zijn dan vaak mensen die door andere omstandigheden dan puur de rook niet in staat zijn geweest zelf naar buiten te komen. De bejaarde vrouw die de brand wilde doven en viel, de alcoholist die een snuifje had genomen en daarbij zijn peuk vergat. Volgens mij kunnen we die mensen nog wel redden door te "beluchten".

Kortom: baat het niet dan schaadt het slechts een beetje, en iig niet meer het slachtoffer...

De rook in lopen zou ik niet snel doen. Dat is nu voor mij ook niet het punt ter discussie. Althans, dat zeg ik nu, ik weet oprecht niet hoe ik handel als ik een kind hoor gillen oid. Dan gaan andere processen mijn handelen bepalen.
Trained to save your ass, not to kiss it! :-)  Uitspraken hier doe ik uit persoonlijke titel en niet namens mijn werkgever.


hoefhaan

  • IC VPK, Ambulance VPK
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 818
  • maak ze beter!
Reactie #31 Gepost op: 16 maart 2016, 20:19:31
Citaat van: Djseb link=msg=1413253 date=1458130361

Uitleg rookgasexplosie op 8:05:

Euhmmmm... Wtf....
Wat gaan die heel enthousiaste ambulancemensen daar doen? Zo dicht bij zo'n agressieve brand en dan niet overtuigend bovenwinds?
(Op 8:00)
Trained to save your ass, not to kiss it! :-)  Uitspraken hier doe ik uit persoonlijke titel en niet namens mijn werkgever.


CopVR3

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,194
Reactie #32 Gepost op: 16 maart 2016, 23:31:47


Euhmmmm... Wtf....
Wat gaan die heel enthousiaste ambulancemensen daar doen? Zo dicht bij zo'n agressieve brand en dan niet overtuigend bovenwinds?
(Op 8:00)

Dat kan niet altijd voor de volle 100%.  Aan de andere kant zit een breed kanaal.
Vandaar niet overtuigend bovenwinds.


honderd

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,836
    • honderd
Reactie #33 Gepost op: 17 maart 2016, 02:10:52
Citaat van: CopVR3 link=msg=1413302 date=1458167507

Dat kan niet altijd voor de volle 100%.  Aan de andere kant zit een breed kanaal.
Vandaar niet overtuigend bovenwinds.

Daarbij melding "drie brandweermensen in brandend pand" gaat het allemaal nét wat anders dan volgens het boekje.
Mighty fine only gets you somewhere half the time.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Reactie #34 Gepost op: 17 maart 2016, 06:32:52
Citaat van: honderd link=msg=1413306 date=1458177052
Daarbij melding "drie brandweermensen in brandend pand" gaat het allemaal nét wat anders dan volgens het boekje.

Het zijn wel zaken waar men binnen de brandweer veel meer aandacht aan moet gaan besteden. In de afgelopen jaren hebben clinical officers (chirurgen) van onze ambulancedienst dit onderwerp hoog op de prioriteiten gezet aangezien ze op straat meegemaakt hebben hoe brandweermensen reageren zodra een eigen collega vermist is in een pand of door een vloer is gezakt.

De reactie van brandweermensen is begrijpelijk omdat je maatje fors in de problemen is gekomen echter zorgt de reactie niet meer voor effectief reageren om je maatje te redden. Het is in andere vakgebieden ondenkbaar, de chirurg en een OK-team blijven wel 'volgens boekje' werken als het onverwachts vreselijk fout dreigt te gaan. Piloten van een verkeersvliegtuig in de problemen blijven ook rustig en pakken het boekje er zelfs bij (checklists). Bij deze professionals is het geen aangeboren gedragen maar aangeleerd gedrag.


hoefhaan

  • IC VPK, Ambulance VPK
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 818
  • maak ze beter!
Reactie #35 Gepost op: 17 maart 2016, 10:15:17
Ik weet echt niet hoe ik zou reageren bij zo'n melding maar ik zou nu bij volle verstand zeggen dat ik op 100 mtr afstand zou wachten tot de brandweer het slachtoffer / de slachtoffers nar mij toe brengt. Maar ik heb natuurlijk makkelijk l*llen van achter mijn laptopje.
Trained to save your ass, not to kiss it! :-)  Uitspraken hier doe ik uit persoonlijke titel en niet namens mijn werkgever.


honderd

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,836
    • honderd
Reactie #36 Gepost op: 20 maart 2016, 16:55:59
Citaat van: oma link=msg=1413308 date=1458192772
Het zijn wel zaken waar men binnen de brandweer veel meer aandacht aan moet gaan besteden. In de afgelopen jaren hebben clinical officers (chirurgen) van onze ambulancedienst dit onderwerp hoog op de prioriteiten gezet aangezien ze op straat meegemaakt hebben hoe brandweermensen reageren zodra een eigen collega vermist is in een pand of door een vloer is gezakt.

De reactie van brandweermensen is begrijpelijk omdat je maatje fors in de problemen is gekomen echter zorgt de reactie niet meer voor effectief reageren om je maatje te redden. Het is in andere vakgebieden ondenkbaar, de chirurg en een OK-team blijven wel 'volgens boekje' werken als het onverwachts vreselijk fout dreigt te gaan. Piloten van een verkeersvliegtuig in de problemen blijven ook rustig en pakken het boekje er zelfs bij (checklists). Bij deze professionals is het geen aangeboren gedragen maar aangeleerd gedrag.

Er wordt bij de brandweer ook aangeleerd om je emoties of adrenaline de baas te zijn, en om rustig te blijven in stressvolle situaties. Je kunt er natuurlijk alle aandacht aan besteden wat je wilt, maar laten we gewoon menselijk blijven. Een chirurg, het OK-team en piloten zijn inderdaad, net als de brandweer, collega's welke waarschijnlijk jarenlang samen oefeningen gedaan hebben en ingrepen/vluchten/uitrukken gedaan hebben. En daarmee is het voor de chirurgen, het OK-team en de piloten klaar. Maar voor de brandweer niet. Het "Samen uit, samen thuis" principe, de broederschap... Met alle respect, maar dat is iets wat je bij de brandweer veel meer terugziet en dan krijg je bij incidenten met eigen collega's ook sneller de emoties en het niet-rustig of niet helder nadenken in dergelijke situaties.

Maar goed, ik geloof dat het in eerste instantie ging over het al dan niet ingooien van een ruit.
Mighty fine only gets you somewhere half the time.


RemRoof

  • docent Zorg & Welzijn
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,074
  • NRK-vrijwilliger en brede hulpverleningsinteresse
Reactie #37 Gepost op: 20 maart 2016, 17:08:48
Citaat van: honderd link=msg=1413836 date=1458489359
...
Maar voor de brandweer niet. Het "Samen uit, samen thuis" principe, de broederschap... Met alle respect, maar dat is iets wat je bij de brandweer veel meer terugziet en dan krijg je bij incidenten met eigen collega's ook sneller de emoties en het niet-rustig of niet helder nadenken in dergelijke situaties.

...

Des te meer een reden om daar extra op te trainen  en wellicht de psychologische aanstellingseisen te verscherpen. Ook een piloot wil weer veilig met zijn collega's  en passagiers thuiskomen en daarom worden ze zo gedrild op extreme situaties. Je ratio moet het op dat moment gewoon overnemen. Dit is alleen te bereiken door veel te trainen en procedures te hebben waar op teruggevallen kan worden zodat je niet hoeft na te denken maar de procedure volgt.

Je zult het niet verwachten maar binnen mijn tak van onderwijs zijn er ook crises. Dan is het ook belangrijk om je hoofd koel te houden en niet de emotie te laten mee spelen in je afwegingen.

RemRoof
Al mijn bijdragen zijn op persoonlijke titel.


hoefhaan

  • IC VPK, Ambulance VPK
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 818
  • maak ze beter!
Reactie #38 Gepost op: 20 maart 2016, 17:20:56
Inderdaad wel een beetje off-topic, echter wel interessant.
Want
Citaat van: honderd link=msg=1413836 date=1458489359
laten we gewoon menselijk blijven.
Is dat dan niet eigenlijk wat we zoveel mogelijk moeten afleren? mensen zijn juist degenen die door emoties fouten gaan maken of zich in ieder geval in gevaarlijke situaties storten. Terwijl we dit dus eigenlijk niet zouden moeten doen.

Wordt er daadwerkelijk getraind op situaties waarbij collega's in gevaar komen? Wordt dat zo reëel mogelijk nagebootst?

Mooi voorbeeld:
Ik heb een tijdje BHV oefeningen mee mogen draaien als observator / oefenleider. Wanneer een BHV-er een fout beging waardoor hij zelf in (te) groot gevaar kwam dan liet ik die persoon daadwerkelijk "overlijden". Hij of zij kon niet meer actief mee doen en was slachtoffer geworden. Dit maakte veel indruk op de deelnemers maar was wel erg effectief...
Trained to save your ass, not to kiss it! :-)  Uitspraken hier doe ik uit persoonlijke titel en niet namens mijn werkgever.


honderd

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,836
    • honderd
Reactie #39 Gepost op: 20 maart 2016, 19:15:39
Inderdaad, we moeten oefenen op dit gebied (en dat gebeurt ook). We moeten zoveel mogelijk risico's wegstrepen, en we kunnen bepaalde dingen afleren en (pittigere) psychologische tests houden, maar wat ik bedoel is: Vergeet uiteindelijk niet dat we mensen blijven. Hoe vaak je ook oefent, het blijven collega's van je waar iets mee gebeurd. En bij de brandweer zijn dat collega's waarmee je al jarenlang omgaat en als het ware een familie-band mee hebt opgebouwd. Vanzelfsprekend is dan ook dat emoties op zo'n moment een grote rol spelen in het hoofd van de hulpverlener. Dit betekend niet dat er maar zomaar wat gedaan wordt. Naar mijn inzicht namen de brandweermensen buiten de loods geen onnodig risico bij de poging tot incidentbestrijding en redding van de redders. Om even terug te komen op onderstaande quote, het ging om de reactie van de ambulancemedewerkers.


Citaat van: oma link=msg=1413308 date=1458192772
De reactie van brandweermensen is begrijpelijk ....

Is er (IN NEDERLAND) een protocol of procedure hoe ambulancemedewerkers dienen te handelen in een dergelijke situatie?

Citaat van: hoefhaan link=msg=1413839 date=1458490856
Wordt er daadwerkelijk getraind op situaties waarbij collega's in gevaar komen? Wordt dat zo reëel mogelijk nagebootst?

Ja, bijvoorbeeld dat een manschap tijdens een incident 'wegvalt' uit het team in een gebouw vol rook. Deze persoon dient dan bijvoorbeeld blind gelokaliseerd en gered te worden op het piepen van de tally/bodyguard. Ook kan het zijn dat de bevelvoerder weg valt, waardoor iemand anders het bevel en de communicatie op zich dient te nemen. Bij deze oefening weten de manschappen meestal dat de bevelvoerder of manschap weg kan vallen, alleen niet wanneer in de oefening dit gebeurd.
Mighty fine only gets you somewhere half the time.