Artikel: "Wie beschermt wat ons dierbaar is?"
http://www.militairespectator.nl/sites/default/files/uitgaven/inhoudsopgave/Militaire%20Spectator%2012-2016%20editoriaal.pdf
Fragment uit dit artikel:
"Defensie beschermt wat ons dierbaar is. (...) Deze missie impliceert een krijgsmacht die in dienst staat van het grotere geheel, namelijk ‘dat wat ons dierbaar is’. Of dat nu in binnen of buitenland is, lijkt niet uit te maken.
Qua missie is dit vergelijkbaar met de wijze waarop verschillende Scandinavische landen kijken naar het thema civielmilitaire samenwerking. Onder externe dreiging (vanuit Rusland) in combinatie met een schaarste aan middelen, wordt daar veel
meer gedacht vanuit het gezamenlijke belang.
Schaarse middelen worden ofwel opgenomen in een overheidsbrede pool waarvan zowel civiele als militaire actoren gebruik kunnen maken, ofwel geconcentreerd bij een actor, die ze vervolgens ter beschikking stelt aan alle betrokkenen.
Civiele eenheden kunnen in geval van dreiging onder militair bevel worden geplaatst, en militaire eenheden kunnen waar nodig onder civiel commando opereren. Medewerkers worden zoveel mogelijk breed opgeleid, zodat ze voor meerdere taken kunnen worden ingezet.
Een concreet voorbeeld: de Finse ‘Border Guard’, een grensbewakingsorganisatie met militaire status (maar ondergebracht bij het ministerie van Binnenlandse
Zaken) voert zowel grenstoezichtstaken als kustwachttaken uit. Personeel is opgeleid om beide taken uit te kunnen voeren. Daarnaast wordt men opgeleid voor de taken van de douane en de nationale politie (en wederzijds), zodat op kleine en/of afgelegen locaties slechts één van deze organisaties aanwezig hoeft te zijn, om de taken van alle organisaties uit te voeren.
Samenwerking is een vanzelfsprekendheid en alle middelen (personeel en materieel) staan ten dienste van het algemeen (lands)belang. Dit heeft mogelijk, naast het urgentiebesef dat men heeft als gevolg van de externe dreiging, bijgedragen aan een hoog draagvlak voor defensie in de Scandinavische landen.
De Scandinavische visie op veiligheid en de actoren binnen het veiligheidsdomein staat in schril contrast met de versnippering in Nederland op dit gebied, in ieder geval in politieke visie en regelgeving, maar ook in de
praktijk. Met de verkiezingen op komst wordt de profileringsdrang binnen het veiligheidsdomein groter, en buitelen organisaties over elkaar heen in hun streven de eigen positie te versterken. Dit gaat met enige regelmaat ten koste van de ander. Zeker op gebieden waar extra geld te verdelen is, waaronder het veiligheidsdomein, wordt dit pijnlijk zichtbaar.
Het zou veel krachtiger zijn, als deze organisaties gezamenlijk om tafel zouden gaan, een gezamenlijke toekomstvisie zouden ontwikkelen en hun onderlinge complementariteit zouden versterken. Van een organisatie die claimt te beschermen wat ons dierbaar is, mag hierbij een voortrekkersrol verwacht worden. Dat vergt dan wel de bereidheid en het vermogen om, in het belang van Nederland, over de eigen schaduw heen te springen, en een visie te ontwikkelen op het grotere geheel."