Beste Allen,
Alvast bedankt voor de input.
Meneer was alleen bij ons op de post, en gaf aan geen andere middelen gebruikt te hebben. Hij voelde niet koud of warm aan.
Pijnprikkel middels de monnikskapspier was niet succesvol, de "sternal rub" was dit wel, al nam het succes ook steeds wat verder af.
Hij zat niet meer helemaal goed rechtop in de stoel, de collega's waren echter tegen laten liggen daar hij dan zou gaan slapen.
Ok, wat verdere info:
Er was ALS zorg aanwezig op de post, zij hebben even een blik om de hoek geworpen en nagevraagd of hij niet minderjarig was. Via zijn telefoon hebben we zijn ouders bereikt die de vrienden die ook in de plaats aanwezig waren hebben gebeld. Uiteindelijk kwam een vriend die nog redelijk nuchter was bij onze post binnenlopen. Collega's hebben deze jongeman geïnstrueerd betreffende het in bed leggen op de zij en erbij blijven en hebben de jongen (in rolstoel) met zijn vriend naar het hotel gebracht waar zij verbleven (op hetzelfde plein).
Het idee dat bij de collega's en de ALS-ers leefde was dat hij zat te slapen, en dat hij zijn roes moest gaan uitslapen.
Achteraf heb ik een minder prettig gevoel bij deze casus, ik was "slechts op bezoek" en had in mijn eigen regio wellicht een andere beslissing genomen. Ik vraag me toch af of deze jongen niet te ver heen was om met een gerust hart aan zijn maten en zijn bed over te laten zonder enige monitoring van de vitale functies. Het onderscheid tussen slapen en bewusteloos is in deze casussen vaak moeilijk te maken, en ik heb ook ervaring met ambulancecrews die een slachtoffer niet meenemen wanneer deze op een pijnprikkel reageert.
De vraag is dus eigenlijk... Waar ligt die grens bij een alcoholintoxicatie? Wanneer kun je iemand nog veilig naar huis sturen en wanneer moet er toch monitoring plaatsvinden en moet iemand opgenomen worden?