Nog een EHBO (?) casus ....

[Jacques Schenk]

Omdat de vorige casus wel lekker loopt, hier nog een scenario:

Je woont in een flatgebouw van 6 verdiepingen hoog.
Op de 4e verdieping van jouw portiek woont een sympathieke, alleenstaande vrouw van 69 jaar.
De vrouw is 2 jaar geleden betrokken geraakt bij een tragisch auto ongeval waarbij haar man, dochter en schoonzoon om het leven zijn gekomen. Zij is er zelf zonder veel lichamelijk letsel van af gekomen.

De vrouw ken je wel een beetje, vroeger heb je vaak bij haar gespeeld omdat ze van die mooie poppen had.
Je weet dat ze verder geen kinderen heeft en ook weinig contact heeft met haar familie die in Canada woont, wel heeft ze regelmatig contact met mensen in de buurt, ze woont geheel zelfstandig maar is wel wat slecht te been, ze heeft last van versleten knieën. Deze handicap kan ze maar moeilijk accepteren.

Het is je al langer opgevallen dat de vrouw emotioneel geknakt is door het dramatische ongeval. Ze vertoont zich nog wel regelmatig op straat voor boodschappen en een praatje met de mensen uit de buurt, maar de lichtjes die altijd in haar ogen schenen heb je al ruim een jaar niet meer gezien.

Op een gegeven moment kom je thuis van je werk en zie je een groepje kinderen op de stoep staan. Het zijn kinderen uit de buurt die normaal bij jullie in de straat spelen en zij staan nu hevig overstuur (huilend) rondom je buurvrouw van 4 hoog.

Je rent naar de buurvrouw toe en vraagt wat er gebeurd is.
De buurvrouw fluistert je toe dat ze van het balkon gevallen is  Mevrouw zegt verder tegen je:
“ Maar het is goed zo hoor meisje, ik heb een prachtig leven gehad, ik ben blij dat ik er zo lang van heb mogen genieten, maar ik ben nu ook blij dat ik er mee mag ophouden, alleen is ook maar alleen en in de hemel ben ik weer bij Kees en mijn kind…Ik heb die poppen die je altijd zo mooi vond in een plastic tasje aan je voordeur gehangen, die zijn voor jouw....”
Er vloeien wat tranen bij jouw en bij je buurvrouw en terwijl je daar naar kijkt valt je op dat de pupil van het ene oog veel groter is dan de pupil van het andere oog.
Op dat moment valt je ook op dat haar benen een wel heel vreemde stand hebben t.o.v. haar lichaam. Tevens  zie je een klein plasje bloed bij het achterhoofd .
De vrouw fluistert verder tegen je “Meisje het gaat je goed, geniet van het leven” en vervolgens sluit ze haar ogen, Na ongeveer 20 seconden verschijnt er een glimlach over haar gezicht en ze stopt zo te zien met ademen.

Je staat op, veegt de tranen uit je ogen en gaat over tot actie.
Wat ga je als EHBO’er in deze situatie doen ?
Je hebt geen GSM bij je maar kunt wel naar binnen om te bellen, behalve de huilende kinderen ( 5 tot 8 jaar oud) zijn er geen andere mensen op straat die je kunnen helpen.
(Vanwege kerstavond zijn er weinig mensen thuis, je ziet alleen hier en daar de lichtjes van een kerstboom branden.)
Het begint zachtjes te regenen, je buurvrouw is alleen gekleed in een nachthemd, de buitentemperatuur is 8 graden.

Toevallig heb je de verbandkoffer A en een  AED achter in de auto liggen die op de parkeerplaats 300 meter verder staat.

[Leon]

Ik zal hier wel commentaar op krijgen, maar als ik het verhaal zo lees, zal ik alleen de hoofdwond stelpen (desnoods met schone zakdoek), de hulpdiensten waarschuwen en me verder bekommeren om de kinderen...

[Jorrin]

Wat mijn hart me ingeeft....

Dit is mooi zo... vertel de kinderen dat ze deze dame nooit mogen vergeten, wat ze voor je betekende en dat het zo goed is.

... En wellicht nog even treuzelen met 112 bellen.

Ook dat is eerste hulp.



(En laat het commentaar maar komen....)

[Annemiek]

Pfoeh,da's een lastige hoor...

Dit is echt een gewetenscasus....

Ik zou in elk geval proberen de kinderen naar huis te sturen.
Hulpdiensten bellen,dat zal toch hoe dan ook moeten en misschien in stilte hopen dat ze niks meer voor haar doen,eventueel met haar laatste woorden,voor zover ze daar iets mee zullen doen...

[Pim de Ruijter]

Ik hoop niet dat ik ooit een dergelijk kerstverhaal mee maak...

Uiteraard wel de hulpdiensten op gang laten komen, maar zelf iets beginnen? Vanachter mijn bureautje zou ik nu zeggen; nee.

Ze is denk ik niet zo maar van het balkon gevallen, en ze sprak een duidelijke wens uit.  Soms zullen we ook als EHBO'er beseffend dat het mooi is geweest, hoewel iets dergelijks niet in ons boekje voor komt.

Als we even de vermoedelijke letsels op een rijtje zetten:
- Bloeding in schedel (verschil in pupilgroote)?
- Bloed bij achterhoofd: gewone hoofdwond/schedelbasisfractuur?
- Bekkenbreuk/wervelletsel?
- Hartstilstand (tgv traumatische bloeding in schedel?)

Niet niks, zo op het eerste gezicht. De vraag of er nog iets te doen is voor de buurvrouw laat ik maar in het midden. De bloeding in de schedel (drukverhogend) en een mogelijk wervelletsel maken de prognose er niet beter op.

Misschien mogen we wel blij zijn dat ze op het moment van 'overlijden' niet alleen was. Misschien is ze nu ook niet meer alleen...

Wat is er ethisch over te zeggen om haar te laten gaan?

[tebby]

ik zou een van de kindere naar huissturen om haar/zijn vader en moeder te roepen en vragen of die een gsm mee neemt omdat jij een ambulance moet bellen en de rest van de kindere zou ik opafstand houden. om er later nog even mee te praten want die hebben dat natuurlijk gezien.

aangezien mevrouw een zm poging heeft gedaan zou ik me er niet heel erg om bekommeren denk ik. denk dat dit iets is voor de hulpdiensten maar als ze er zelf vrede mee heeft zal ik het zo laten

[Zeeuw]

Met de kennis die je over deze vrouw hebt zou ik zeggen, het is goed zo !
Maar dat zegt mijn hart.

Het enige wat ik zou doen dan is toedekken en de kinderen opvangen en natuurlijk proberen 112 te bellen.

Zonder dat ik zou weten wat er rond deze vrouw zich afspeelde zou ik  gewoon handelen. En zeker de middelen gebruiken die ik voor hande heb.

[SEH zustertje]

Ik sluit me aan bij het verhaal van Jorrin!


BESCHERM DE KINDEREN!!!!

vang deze op, neem ze mee naar een andere plek

[RAdeR]

Een erg onrealistische casus. Over dit onderwerp zijn al meerdere topics gevuld.
Vanwege de kerstavond zijn er weinig mensen thuis, maar kinderen van 5 tot 8 spelen op straat terwijl het 8 graden is. 
Je wordt teveel een kant op gestuurd (geen gsm, geen omstanders, hulpmiddelen op afstand enz.). Laat de casus realistich zijn en geef mensen de keus te doen wat ze willen.

Ik vraag me af of EHV-ers gediend zijn met zulke sentimentele casussen.
Het is niet onzinnig om in de lessen aandacht te besteden aan het omgaan met slachtoffers van suïcidaal gedrag.
Wat mij betreft een duidelijke lijn: je verleent hulp waar mogelijk!

RAdeR

N.B. Jacques ga door met de casussen in de lijn van de vorige.

[Jacques Schenk]

Een erg onrealistische casus. Over dit onderwerp zijn al meerdere topics gevuld.
Vanwege de kerstavond zijn er weinig mensen thuis, maar kinderen van 5 tot 8 spelen op straat terwijl het 8 graden is. 
Je wordt teveel een kant op gestuurd (geen gsm, geen omstanders, hulpmiddelen op afstand enz.). Laat de casus realistich zijn en geef mensen de keus te doen wat ze willen.

Ik vraag me af of EHV-ers gediend zijn met zulke sentimentele casussen.
Het is niet onzinnig om in de lessen aandacht te besteden aan het omgaan met slachtoffers van suïcidaal gedrag.
Wat mij betreft een duidelijke lijn: je verleent hulp waar mogelijk!

RAdeR

N.B. Jacques ga door met de casussen in de lijn van de vorige.

Het gaat er bij bij deze casus om of de doctrine "ga direkt levensreddend handelen" wel eens verlaten kan en mag worden door de ehbo'er.
Of het onrealistisch is weet ik niet, ik denk het zelfs niet, je komt thuis van je werk, uurtje of zeven, half acht 's avonds, jonge kinderen die dan nog buitenspelen is niets bijzonders, in bepaalde wijken spelen die tot 23:00 uur buiten. Het is kerstavond en druilerig weer, vroeg donker, mensen aan het eten of naar de kerk, op dat moment in ieder geval even niemand op straat.

Maar je mag er best handjes bij hebben hoor vanaf dit moment, het zijn geen ehbo'ers die jouw aan de kant schuiven en aan de slag gaan, maar je mag ze wel voor hand en spandiensten gebruiken.
Het gaat er om wat je gaat doen, waar liggen je priotiteiten, wat zijn de ethische overwegingen.

Een koffer en AED binnen 300 meter is een luxe situatie voor iemand die net van zijn werk komt.

De overwegingen van de eerste minuut zouden kunnen zijn:
Ga ik ABC controleren en evt reanimeren ?
Stuur ik de kinderen weg en hoop ik maar dat ze goed thuis komen en daar hun verhaal kwijt kunnen ?
Ren ik naar boven om te alarmeren en laat ik dus de kinderen met de vrouw even achter op straat ?
Vang ik de kinderen op in de portiek en wacht ik even een minuutje of wat op hulp ?
etc etc...

De casussen in lijn met de vorige worden als het goed is al uitputtend behandeld tijdens de lessen. Ethische casussen schitteren over het algemeen door afwezigheid. Ik heb er in ieder geval nog nooit 1 gehad.

Maar begrijp ik uit je reactie goed dat je kiest voor de benadering van ABC controleren en behandelen indien noodzakelijk ? Kun je die keuze toelichten ?

(Er is in dit geval denk ik geen sprake van goed of fout dus het is zeker niet de bedoeling om eventueel mensen om hun keuze persoonlijk aan te vallen. Ik ben wel benieuwd of bij sommigen ook andere zaken een rol spelen, geloof/overtuiging, eerdere ervaringen met dit soort dingen etc.)