Een framenummer is geen permanente eis o.b.v. de Regeling voertuigen. Je hebt dus geen toezichtsbevoegdheden.
Dit soort casussen zijn vervolgens altijd een beetje lastig, omdat het om ongeschreven bevoegdheden gaat. Artikel 3 Politiewet 2012 geeft voor jou een grond om op te treden. Je moet daar een soort bevoegdheid in lezen om kleine onschuldige dingen te doen die niet in de weg staan aan een eerlijk proces. Zie bijvoorbeeld de Hoge Raad:
ECLI:NL:HR:2014:1563
Voor een niet specifiek in de wet geregelde wijze van opsporing als in deze zaak aan de orde moet worden aangenomen dat de opsporingsambtenaren op grond van art. 2 (oud) Politiewet 1993 (thans art. 3 Politiewet 2012) en art. 141 en 142 Sv, zoals in de rechtspraak van de Hoge Raad uitgelegd, alleen bevoegd zijn haar in te zetten op een wijze die een beperkte inbreuk maakt op grondrechten van burgers en die niet zeer risicovol is voor de integriteit en beheersbaarheid van de opsporing.
Hoe je daar in de praktijk mee om kan gaan is jezelf de vraag stellen of je het meerdere mag, zoals in dit geval inbeslagname. Mag je het meerdere, dan wordt het minder ingrijpende vermoedelijk gedekt via 3 Politiewet / 141 Sv ook.
Wees je er wel van bewust dat het geen vorderings- of bevelsbevoegdheid is. Jij mag dwang toepassen en bevelend toespreken, maar voldoet iemand niet eraan dan levert dat geen 184Sr op (ECLI:NL:HR:2008:BB4108).
