100% waar (helaas)
Het is daarom een gemiste kans dat de veiligheidsregio besloten heeft dit onderzoek zelf uit te voeren.
In verleden ben ik vaker lid geweest van een interne of externe onderzoekscommissie en binnen medisch tuchtrecht ook in aanraking gekomen met eventuele fouten waarbij het doorvragen van groot belang is.
Ik vind het een prachtig verhaal als twee bevelvoerders de eerste oproep niet hebben gehoord terwijl het met 100% zekerheid vaststaat dat ze de melding hebben ontvangen en ze beide wakker zijn geworden van de herhalingsoproep echter vereist het wel een aantal aanvullende vragen.
De beide bevelvoerders moeten op de proppen komen met een plausibele verklaring hoe het kan dat ze slapen en de eerste oproep niet gehoord hebben maar de tweede wel.
Als het een oeverloos gesprek gaat worden waarbij je als interviewer gevoel krijgt dat ze druk zijn het eigen straatje schoon te vegen confronteer je ze door te vragen of ze zeker weten dat ze niet wakker zijn geworden van de eerste oproep maar besloten hebben om zich in bed weer om te draaien in de veronderstelling dat er wel een aantal andere bevelvoerders vrij de brandweerwagens zouden instromen. Het zou de verklaring kunnen zijn waarom ze wel opkwamen na de 2e alarmering omdat ze toen al wakker in bed naast moeders de vrouw lagen en zich de kolere schrokken toen ze beseften dat er geen enkele bevelvoerder was opgekomen terwijl Hellevoetsluis in de fik stond.
Het is pijnlijk voor de nabestaanden van het slachtoffer en pijnlijk voor de brandweermanager maar je weet dan dat je veronderstelling dat vrije instroom risicoloos, effectief en goedkoop is geen stand kan blijven houden en je je ook moet bezinnen op de inzet van SIV.
Het verhaal zou ook anders verlopen zijn als de beroepschauffeur en vrijwillig bevelvoerder die gekazerneerd waren samen de tankautopsuiten hadden bemand. Ze kunnen na alarmering de tankautospuit voorgloeien, de kazernedeuren openen, de tankautospuit naar buiten rijden en even wachten tot er vier vrijwillige manschappen opgekomen zijn om vervolgens uit te rukken.
De vier van huis opgekomen vrijwilligers en stilstaande tankautopsuit waren er in Hellevoetsluis, de vrijwillige bevelvoerder was toen al onderweg samen met de beroepschauffeur en hun kosteneffectieve speelgoedautootje.