In het pittoreske Groningen komt het wel voor dat een arts van de doktersdienst een alcohol intoxicatie instuurt. Vaak uit onzekerheid, omdat ze dit minder vaak zien. Wel eens een huisarts gehad die bij hoog en laag volhield dat de patiënt ernstig hoofdletsel had. Patient had geen hematoom, schram of wat dan ook op zijn schedel. Geen pupil verschil, was goed werkbaar en vertelde dan coherent zelf dat hij teveel had gedronken en graag verder wilde slapen. De zogenaamde val bestond uit het missen van de eerste trede van de trap naar boven zonder met het hoofd iets te raken volgens vrienden. Desondanks hield de huisarts vol. Hoofdletsel, nu naar het ziekenhuis.
In de studentikoze binnenstad van Groningen zijn alcohol intoxicaties een bijna dagelijks terugkerend casuïstiek voor de ambulancehulpverleners in avond of nachtdienst (Het zuipen gaat de hele week door). Als ambulancehulpverlener leer je daardoor snel het onderscheid te maken tussen een gevaarlijke alcohol intoxicatie casus en de alcohol intoxicatie die zichzelf weer oplost. Ik ervaar ondanks deze omstandigheden niet dat de ziekenhuizen overspoelt worden door alcohol intoxicanten. Verreweg de meeste worden op straat beoordeeld en niet ingestuurd. Gaan vaak onder begeleiding van vrienden of familie naar huis. Slechts een enkele moet worden ingestuurd. De jongedame die dronken maar wekbaar in een steegje ligt wordt uiteraard naar het ziekenhuis gebracht. Zo'n meiske is dan te kwetsbaar. De kerel die zo dronken is dat hij niet meer op zijn benen kan staan niet meer op pijnprikkels reageert wordt naar het ziekenhuis gebracht. Het is zeker niet zo dat we ze graag naar het ziekenhuis brengen. Het hangt van veel zaken af. De meeste intoxicanten waarbij we komen zullen uiteindelijk niet worden ingestuurd.
