Mijn "dwarsigheid" heeft in elk geval voldoende stof tot discussie opgeleverd.
Voor mij: Bottomline is het GBV dus als er een in diverse kleuren groen gekleed poppetje zijn hand op steekt zal ik best wel stoppen en meewerken
- het is de snelste manier om mijn weg te vervolgen
- ik heb, dankzij mijn diensttijd, dermate weinig vertrouwen in de geweldsinstructie dat ik mijn broek niet tot gaten kaas wil zien degraderen
Wat mij wel bevreemd, of eigenlijk ook niet, is dat er geen eenduidig antwoord mogelijk lijkt te zijn, zelfs niet binnen de groep personen die het zouden moeten weten, helaas sterkt dat mijn punt twee. Dat kunnen we de uitvoerende personen, lees de poppetjes langs de weg, niet aanrekenen maar is de verantwoording van onze overheid die kennelijk niet alleen de burger onvoldoende (lees niet) voorlicht maar ook de uitvoerende in meer of mindere mate zonder kl*ten naar de h**ren stuurt.
Dat laatste vind ik een gevaarlijke ontwikkeling te meer omdat (sorry Highfield) bij meerdere missies is gebleken dat stress een uiterst onvoorspelbare factor is in het handelen van de militair (op zich begrijpelijk want bij wie is stress wel voorspelbaar als dergelijke factor) in mijn optiek is het dus een kwestie van tijd tot er een dwarspisser uit mijn openingspost bij de controle komt en dus wel maling heeft aan een stopteken waarbij de militair precies dat doet wat niet zou moeten, schieten.... Ik zou in dat geval niet in zijn kisten willen staan.
@ Honderd het was inderdaad een plain
