Ik heb nooit gewerkt op basis van die politiekcorrecte gelijkwaardigheid in Nederlandse ziekenhuizen. Ik weet zelfs dat er mensen waren die zich stoorden als ik ze aansprak du broeder of zuster. Ze vatten het opdu als de 'grote' chirurg die ze wil vernederen.
Ik houd er niet van om in behandelruimtes of in bijzijn van patienten dokters aan te spreken met de voornaam.
Ik ben blij dat we in Qatar in de ziekenhuizen werken met verpleegkundigen uit UK, Australie, Canada. De enige verpleegkundige opleiding in Qatar is het College of the North Atlantic d Canada. Alle (arabische) verpleegkundigen leren op school al dat ze niet gelijkwaardig zijn aan artsen.
Ze leren zelfs s ze chirurgen in Qatar nooit aanspreken met doctor maar met mister of miss.
Ik vind dat artsen en verpleegkundigen absoluut gelijkwaardig zijn als persoon
Niet binnen de hierarchische setting van bijv een ziekenhuis
Ik zou een arts best bij zijn of haar voornaam kunnen noemen bij patienten, afhankelijk van de patient
Als ik er voor kies het niet te doen, dan is het op basis van het (professionele) beeld wat ik vind dat uitgedragen moet worden
Voor mij is het heel simpel niemand staat boven mij als mens, als arts absoluut en heb ik er geen enkele moeite mee
Maar wanneer dat hierarchische gevoel ook blijft, buiten de gepaste setting en of zich uit in minder respect en soms zelfs minachting naar mij. Dan krijg je zeker flink tegen gas van me, of je nu een schoonmaker en of de directeur bent
Ik vind dat je altijd heel kritisch moet blijven en nederig, om zodoende niet in de val kuil van over moedigheid te vallen.
En al dit in het belang van de patient
Als personen elkaar niet (op een professionele manier) zouden mogen aanspreken. Hoe willen we dan kunnen blijven leren, aangezien we alleen weten, wat we al weten
En persoonlijk vind ik dat als je niet kritisch durft te zijn, dan ontstaan er fouten, die soms levensbedreigend kunnen zijn
Maar al dit moet gepast zijn in de setting van dat moment, en dat is de professionaliteit van de beroepsbeoefenaars
