Naar huis is ook prima, met goede hygiëne adviezen inderdaad. In die communicatie speelt de GGD ook een belangrijke rol, afhankelijk van het moment kan dat de afdeling infectieziekten zijn of de gezondheidskundig adviseur gevaarlijke stoffen (eerste fase).
Verzorgen on site zou bij zo'n kamp waarbij mensen niet naar huis kunnen (buitenland bijvoorbeeld) wel een optie kunnen zijn.
Het gaat hier niet om jonge kinderen, mensen met onderliggende gezondsproblemen, (hoog)bejaarden en er is geen sprake van extreem hoge buitentemperatuur.
Ik vind dat er in Nederland een enorme betutteldrang heerst bij de hulpdiensten en het rode kruis. Hoezo moet je een groep schijtende, vitale studenten gaan verzorgen on-site? Hoezo moet je er een gezondheidskundig adviseur gevaarlijke stoffen naar toesturen? Het gaat hier niet om een incident gevaarlijke stoffen en het gaat niet om prehospitale spoedeisende medisch zorg.
Als ze niet weten dat ze de handen moeten wassen als ze de kont hebben afgeveegd moet je het geen probleem willen maken van rode kruis, brandweer of ambulancedienst.
