Ik begrijp heel goed dat het verwarrend voor je is als iemand je andere ervaringen geven dan jouw literatuur laat zien. Toch als ik dit motiveer met cijfers en beargumentatie kap je het af omdat dit niet relevant is. Je zegt om onderbouwing te vragen omdat het je interesseert en dit verder wilt bekijken, maar wat ik lees is (en gevoelsmatig interpreteer, wat 50% door jou en 50% door mij tot stand komt): ja leuk dat jij dat zo ziet, maar dit zegt de literatuur niet en het gaat om de literatuur dus het is niet van meerwaarde. Je spreekt jezelf hierin enigszins tegen. 30.000 contacten per jaar, 5 patiënten met ketamine.
ik ben het met je eens dat het zo over kan komen
het is absoluut niet de bedoeling te suggeren dat het geen meerwaarde heeft, hiermee doelde ik het op de mogelijkheid te kunnen gebruiken voor mijn onderzoek. Ik merk ook dat ik me moeilijk los kan koppelen van het doen van onderzoek waar je logischerwijs overspoelt wordt met methodieken, cijfers en interpretatie strategieen
dus dan denk ik dat ik te kort door de bocht ben geweest, maar zou het fijn vinden als ik voor deze ervaring wetenschappelijk gebaseerde literatuur zou kunnen vinden om zodoende een kritische tegenbeweging te creeren (aangezien in de huidige literatuur juist de richting voor Ketamine wordt beschreven)
Hoe kan ik mijn eigen ervaring nog meer onderbouwen dan?
dat kun je niet en dat vraag ik ook niet
Ik deel het gevoel van oma, jouw idee, resultaten, conclusie of wat dan ook zijn al een soort bepaald en de door ons ingebrachte praktijk ervaring (die niet voor niks ervaring heten dus zijn niet te onderbouwen) stroken hier niet mee.
Maar de kunst is dan om te achterhalen waaruit dat gevoel is ontstaan, aangezien je zelf al zei dat het altijd een combinatie is van twee (of meerdere) gesprekspartners
het enige wat ik heb proberen aan te geven is wat ik tot nu toe ben tegen gekomen in de onderzochte literatuur, dus het is niet zo zeer mijn idee en of conclusie. Als in bijna alle literatuur bepaalde aspecten van een medicijn wordt benoemd en iemand (ongeacht zijn of haar expertise) geeft een andere ervaring, dan is het toch logisch dat ik vraag om onderbouwing (om het te kunnen gebruiken voor mijn onderzoek)
als ik niet open zou staan of vast zou zitten in mijn visie en of richting, dan zou ik juist toch niet vragen om onderbouwing
wat ik persoonlijk tegenstrijdig vindt, is dat op dit forum regelmatig om onderbouwing wordt gevraagd (en regelmatig zelfs aangedrongen), waar ik helemaal voor ben, en nu lijkt het door mij vragen van dezelfde onderbouwing als niet gepast en of niet goed
het heeft er ook mee te maken dat ik regelmatig het gevoel heb gehad op dit forum dat ik op de persoon werd gespeeld en dat heeft me vaak geraakt, een goed advies kwam van een van de moderators dat het ook te maken heeft dat ik persoonlijke dingen vertel op het forum.
dit was voor mij een eye-opener en vandaar dat ik nu mijn best doe juist meer op feitelijke basis probeer de discussie te voeren....
en dat komt het voor mij ironisch over dat juist nu het te feitelijk discussieren mij ' aangerekend' wordt