RECONSTRUCTIE Anis Raiss (29) - een voorbeeldige agent - wil twee maanden geleden in Enschede aangifte doen op het politiebureau. Hij wordt echter 'niet serieus genomen' en kan zich niet legitimeren. Dan escaleert het snel.
Door onze redacteur Thomas Rueb
Een goede politieagent stopt nooit met kijken. Dat zet je niet zomaar even uit. Anis Raiss zit in de tram op de Amsterdamse Van Woustraat als hij de Febo passeert. Hij heeft vakantie, staat op het punt om met zijn moeder naar Marokko te vertrekken. Door het raam kijkt hij de snackbar binnen. Hij schrikt.
Hé! Dat is toch...
Raiss meent een gezicht te herkennen dat eerder via politiekanalen is verspreid. Een Engelsman op de internationale opsporingslijst. Hij stapt de tram uit, de Febo in. Door zijn wimpers monstert hij de man. Sprekend. Aanwijzing één.
Bij de counter hangt hij een of ander ‘lulverhaal’ op, over een feestje dat hij wil geven en hoeveel de friet dan zou kosten. Intussen houdt hij zijn oren gespitst. Aanwijzing twee: de man spreekt Engels.
Buiten belt Raiss om versterking. Samen met collega’s benadert hij de Brit. Die trekt een document uit zijn zak, propt het in zijn mond en begint woest te kauwen. De man wordt ingerekend. Raiss wordt beloond met een zilveren pen en een onderscheiding. De Telegraaf interviewt hem. Hij wordt een modelagent genoemd.
Dat spookt maar door zijn hoofd als hij, krap een jaar later, in een politiecel in Enschede zit en de inspecteur maar tegen hem blijft schreeuwen. Ze geloven niet dat hij echt bij de politie zit. „Je ziet er niet uit als een agent”, buldert de inspecteur.
[...]
Bron:
Blendle
