En ik heb het al eerder op het forum gezegd dat zelfs die 5% aan handelingen die de leken hulpverlener kan toepassen in verreweg de meeste gevallen nog niet goed wordt uitgevoerd.
Was dat wel het geval geweest had ik er misschien minder moeite mee gehad.
Nu is de interessante vervolgvraag; Hoe zouden de opleidingen in BLS/EHBO moeten worden opgezet om te bewerkstelligen dat deze 5% van de handelingen op een effectieve en systematische manier worden toegepast in levensbedreigende situaties? (denk aan manuele luchtweg, chestseals, tourniquets, hemostatische verbanden etc.)
Momenteel is er vooral veel aandacht voor 'zelfzorgcontacten' en reanimaties, wat er helaas voor zorgt dat de hulpverlener slecht uit de voeten kan bij acute situaties waar bls interventies wel een verschil kunnen maken om de eerste 10 min te kunnen overbruggen.
Moet er onderscheid worden gemaakt in het opleiden van de passant v.s. de hulpdienst professional of vrijwilliger die ergens op wordt afgestuurd in afwachting van de RAV?