Bedankt voor je feedback.
Ik deel zeker je mening dat de burgerhulpverleners uiteindelijk niet moeten opdraaien voor de kosten van een AED. Ons idee is dan ook dat de mensen in de wijk (rondom de burgerhulpverleners) hieraan mee kunnen betalen. Eventueel met een buitenkast naast de voordeur van de burgerhulpverlener.
Je idee om een AED op te hangen in de gang van je eigen woning hebben wij het afgelopen jaar wel overwogen. Het is zeker een optie, al vraag ik mij af hoeveel particulieren hier iets voor voelen. Ook ben ik bang dat die particulier zijn AED niet goed zal onderhouden t.o.v. een burgerhulpverlener (kan ik overigens niet feitelijk onderbouwen). In ieder geval leuk dat je met deze suggestie komt!
Waarop baseer je de stelling "De meeste hartstilstanden met een initieel schokbare ritme vinden plaats in de openbare ruimte" ?
Ik baseer me op cijfers van onze eigen ambulancedienst (geheel Qatar) en cijfers van ambulancediensten Londen, Adelaide en Boston die een gelijk beeld laten zien. Het Amsterdamse onderzoek stelt ook dat dispatched AED marginaal verschil maakt en de auteurs adviseren om de aandacht te richten op AED inzet in het publieke domein.
Het is een onderwerp waarbij je heel goed moet nadenken. Forumlid Baksteen zou als vrijwilliger 720 euro hebben uitgegeven aan AED huur (1 melding in 4 jaar) terwijl de kans dat hij met succes iemand terugklapt in een woning niet zo groot is als sommige mensen veronderstellen. Het iemand met succes terugklappen met een AED staat ook niet gelijk aan overleving. In praktijk zien wij bij onze ambulancedienst dat een behoorlijke groep patienten in woningen met ROSC binnen 30 dagen overleden is dit in tegenstelling tot ROSC (na VT/VF) in het publieke domein.
Ik vind zelfs als burgers besluiten een AED aan te schaffen of te huren om voor de zekerheid in de eigen woning op te hangen er sprake moet zijn van goede voorlichting, een taak van/voor huisartsen.
Als het gaat om 70-plussers moet er vooraf door een huisarts goed gesproken worden over de voor- en nadelen van reanimatie/AED. Als mensen in de veronderstelling verkeren dat de kans op overleven sterk stijgt of dat na een succesvolle reanimatie het leven door gaat zoals het voorheen was moet het beeld worden bijgesteld.
In het Nederlandse parlement is momenteel al voldoende steun om bejaarden die niet voldoen aan de criteria voor euthanasie een handje te helpen zodra ze hun leven voltooid vinden. Ouderen die na een hartstilstand niet meer naar de tennisbaan kunnen, niet meer kunnen wandelen, tuinieren of problemen met hun brein krijgen kunnen hun leven na de hartstilstand als voltooid beschouwen. Het is niet uitgesloten dat veel ouderen als ze eerlijk geinformeerd worden besluiten dat ze niet gereanimeerd willen worden. De meeste artsen op hoger leeftijd die ik ken, inclusief ondergetekende, willen namelijk niet gereanimeerd worden.
De aanschaf of het huren van een AED in de eigen woning voor jongere mensen dient ook hand in hand te gaan met goede voorlichting. De AED in de muur mag nooit gezien gaan worden als het wondermiddel dat het onderliggende probleem van een ongezonde levensstijl gaat oplossen. Het is niet zo dat 40-ers ongestraft kunnen roken, bankhangen, kratje bier leegtimmeren, bitterballen en chips eten en de AED in de woning het vangnet is zodra het hart er mee stopt.
De jongere mensen met hartafwijkingen die risico lopen dat het hart er mee stopt krijgen een ICD.
