Hulpverleningsforum
Wit: Geneeskundige hulpverlening => Pre-Hospitaal => Eerstehulpverlening / Lotus => Topic gestart door: koen mertens op 28 juli 2009, 12:10:13
-
Klopt het dat je als eerstehulpverlener bij een ongeval je door het ambulancepersoneel ook wat aandacht krijgt. Vb een bedanking, feedback. Vorige week na een hulpverlening kreeg ik in Gent (Vlaanderen) noppens. Nog mooi mogen vragen naar wat handontsmetting.
-
Klopt het dat je als eerstehulpverlener bij een ongeval je door het ambulancepersoneel ook wat aandacht krijgt. Vb een bedanking, feedback. Vorige week na een hulpverlening kreeg ik in Gent (Vlaanderen) noppens. Nog mooi mogen vragen naar wat handontsmetting.
Ik probeer het wel altijd, maar soms is er gewoon even geen tijd voor. Als een omstander/helper onder het bloed zit bied ik wel altijd wat handalcohol en schone doekjes aan.
-
Mijn ervaring is hierin inderdaad heel wisselend.
Ik ben een aantal jaar geleden aan het hulpverlenen geweest op een station.
Toen de ambulance en politie ter plaatse waren en ik niets meer kon doen om te assisteren ben ik opgevangen door een aardige agent.
Die heeft mijn gegevens genoteerd en gevraagd of ik behoefte had aan iets als slachtofferhulp.
Na een aantal dagen werd ik gebeld door de politie om helaas te horen dat het slachtoffer was overleden.
Daarna werd ik ook gebeld door de ambulancedienst met een meer medische uitleg en wederom de vraag of alles goed met mij ging.
Mijn jongste ervaring was meer in de trant jouw Gent ervaring waarbij ik het idee kreeg dat ik maar lastig was en zowat moest smeken om mijn eigen verbandtas terug te krijgen.
-
ligt er net aan hoe ernstig een ongeval is en of er tijd is, bij een reanimatie hoef je dat niet te verwachten denk ik.
-
ligt er net aan hoe ernstig een ongeval is en of er tijd is, bij een reanimatie hoef je dat niet te verwachten denk ik.
Ligt meer aan de persoon in kwestie en hoe hij/zij zich op dat moment voelt denk ik.
Zelf ook veel wisselende situaties meegemaakt, van het kunnen blijven assisteren terwijl een s.o. aan de monitor wordt gehangen, tot het ruwweg aan m'n schouder weggetrokken worden bij een s.o. en op m'n achterwerk in een plas water terecht komen.
Het heeft overigens absoluut geen nut om op zo'n moment de discussie aan te gaan, laat de prof zijn werk doen! Bewaar dit voor een gelegenheid achteraf, dan wordt meestal (in mijn geval toen wel) wel erkend dat ze een beetje grof zijn geweest.
...En zo niet, dan nog niets aan de hand, je doet dit soort dingen immers niet omdat het ambulancepersoneel zo vriendelijk is, toch? ;D
-
Onze ervaringen met het ambu personeel van Flevoland
zijn positief. Tijdens het posten voor het NRK. op de
kunstijsbaan Kwintus Nova in Dronten hebben we ze zowat iedere dienst
wel nodig gehad, soms meerdere keren per dag.
We hebben meerdere malen hun hulp ingeroepen variërend van
een beenbreuk tot een gebrokenheup, geluxeerde knie en hersenletsel.
Wij werden altijd netjes bedankt door hun voor de geboden hulp.
Ik kan mij voorstellen dat als er veel druk op de ketel staat dat dit soms vergeten wordt.
-
Op de openbare weg is ook oom agent aanwezig. Als de ambulancedienst druk is met het slachtoffer, dan kan hij ook eerste hulpverleners geruststellen.
-
Realiseer je als hulpverlenende omstander altijd goed dat ambulance medewerkers domweg niet bij elke inzet in de gelegenheid zijn om jou als omstander persoonlijk te bedanken voor je hulp.
Wanneer je op het moment van de inzet niet wordt bedankt of op welke manier dan ook aandacht aan je wordt besteed wil dat niet zeggen dat ambulance medewerkers dan wel politie je hulp niet waarderen.
Heeft het hulpverlenen een dusdanige impact op je gehad dat het je constant voor de voeten valt neem dan contact op met slachtofferhulp, deze professionals bieden je de hulp die je nodig hebt.
-
Dat realiseer ik mij ten zeerste. Ik hoef verder geen uitgebreide bedankjes, bloemetjes ed. Het gaat mij om het SO.
Ik vraag mij eigenlijk af wat jullie eigenlijk doen wanneer jullie bij een ongevalslocatie komen en er wordt daar EH verleent door een omstander/EHBO-er. Horen jullie zo'n iemand ook uit, wat heeft diegene gedaan, wat zijn evt. de bevindingen? Of vragen jullie niets?
Ik heb zelf 2 totaal verschillende ervaringen hiermee. Een jaar of 6 geleden was er eens een bejaarde man aangereden door een scooterrijder. Ik heb daar de eerste hulp verleend. Toen de ambu TP kwam had ik meteen een goed onderhoud met het personeel, wat had ik gedaan, wat ik te weten was gekomen enz. Ik heb zelfs nog mee mogen helpen om het SO te planken. Het was gewoon een erg goede samenwerking tussen EHV-er, ambulancepersoneel en de politie.
Een paar maanden geleden weer EH verleend bij een ongeval. Ik zat naast het SO, maar vanaf het begin werd ik al totaal genegeerd, alsof ik onzichtbaar was. Ik heb geen woord kunnen wisselen met het ambulancepersoneel over hoe en wat. Hun doen en laten (non-verbaal) kwam zo op mij over dat ik gewoon het gevoel kreeg dat ik enorm in de weg zat. Toen ze het SO de ambu in hielpen ben ik maar naar huis gegaan, wel met een heel naar gevoel over de gang van zaken.
Er zal vast wel een reden zijn geweest om zo te doen, maar gevoelsmatig is het niet fijn.
-
Beste Kolkkie,
Of en hoe een eerste hulpverlener betrokken wordt is afhankelijk van de (ernst van de) situatie tp.
Je 1ste casus is duidelijk en daarin geef je aan erkent te worden als EHBO-er, dat is alleen maar goed.
In je 2de casus is mij de ernst van het ongeval niet duidelijk.
Hoe dan ook, het blijft een feit dat het ongeval (van een paar maanden geleden) en de manier waarop je benaderd bent door de ambulance medewerkers je dwars(?) zit.
Uit je verhaal krijg ik niet de indruk dat je de desbetreffende ambulancedienst nadien met je vraag hebt benader, daarnaast geef je zelf ook aan dat er vast een reden voor is geweest.
Nogmaals ik ken de casus niet en kan en wil niet oordelen over het handelen van de ambulance medewerkers.
Laat het in elk geval geen reden zijn om in een volgende situatie geen 1ste hulp te verlenen ;)
-
Ik zal je wel even wat meer vertellen over de casus van een paar maanden geleden.
Er was een snorfietser frontaal tegen een auto aangereden. Ik heb het zelf niet zien gebeuren. De snorfiets lag toch wel redelijk uit elkaar en aan de linkerzijde van de auto was ook e.e.a. beschadigd.
Toen ik bij het SO kwam was ze goed bij bewustzijn, kon goed ademhalen en ze klaagde verder ook niet in pijn in de nek/rug. Ze had wel last van haar kaak en er zat een wond onder haar kin.
Toen de ambu arriveerde werd de bestuurder van de auto gevraagd wat er gebeurd was, niet aan het SO zelf. Na controle van o.a. de nek, rug, mondholte en kaak werd het SO in de benen geholpen en lopend naar de ambu begeleid en moest ze mee naar het zkh voor een controlefoto van de kaak en wat hechtingen in de kin.
Gevoelsmatig kwam het ambupersoneel heel erg gehaast over. Daarom ben ik op dat moment maar niet in gesprek met ze gegaan.
Ik heb naast deze ongevallen wel vaker met ambulancepersoneel te maken gehad i.v.m. de EHBO-diensten die ik regelmatig draai. Tot die tijd altijd een goede samenwerking gehad.
Alleen deze keer dus niet en ben ik compleet genegeerd alsof ik onzichtbaar was. Dat gaf mij toch even die nare bijsmaak. Maar zoals ik al zei, er zal vast wel wat geweest zijn dat het zo had moeten wezen, maar prettig is anders.
Wanneer er weer eens wat gebeurd, zal ik het zeker niet laten om EH te verlenen. De volgende keer zal ik het zo weer doen ;)
-
Ik zal je wel even wat meer vertellen over de casus van een paar maanden geleden.
Er was een snorfietser frontaal tegen een auto aangereden. Ik heb het zelf niet zien gebeuren. De snorfiets lag toch wel redelijk uit elkaar en aan de linkerzijde van de auto was ook e.e.a. beschadigd.
Toen ik bij het SO kwam was ze goed bij bewustzijn, kon goed ademhalen en ze klaagde verder ook niet in pijn in de nek/rug. Ze had wel last van haar kaak en er zat een wond onder haar kin.
Toen de ambu arriveerde werd de bestuurder van de auto gevraagd wat er gebeurd was, niet aan het SO zelf. Na controle van o.a. de nek, rug, mondholte en kaak werd het SO in de benen geholpen en lopend naar de ambu begeleid en moest ze mee naar het zkh voor een controlefoto van de kaak en wat hechtingen in de kin.
Gevoelsmatig kwam het ambupersoneel heel erg gehaast over. Daarom ben ik op dat moment maar niet in gesprek met ze gegaan.
Ik heb naast deze ongevallen wel vaker met ambulancepersoneel te maken gehad i.v.m. de EHBO-diensten die ik regelmatig draai. Tot die tijd altijd een goede samenwerking gehad.
Alleen deze keer dus niet en ben ik compleet genegeerd alsof ik onzichtbaar was. Dat gaf mij toch even die nare bijsmaak. Maar zoals ik al zei, er zal vast wel wat geweest zijn dat het zo had moeten wezen, maar prettig is anders.
Wanneer er weer eens wat gebeurd, zal ik het zeker niet laten om EH te verlenen. De volgende keer zal ik het zo weer doen ;)
Het is goed om te lezen dat je ervaringen met ambulance medewerkers, op dit ene ongeval na, positief zijn. ;)