Het principe van plaatsbepaling via de GSM is gebaseerd op de volgende methode:
(ik zal proberen de bron te achterhalen waar ik het heb gelezen, alleen heb daar nu even de tijd niet voor)
Als een GSM is ingelogd op een zendmast dan is er een data pakket gereserveerd voor bepaling van de afstand tot de zendmast.Dit is de zogenaamde TA (Timing advance) code. Voor GSM is het noodzakelijk de afstand tussen telefoon en zender te weten.
Er is namelijk weinig 'ruimte' in het gemultiplexte data signaal. Is een telefoon ver van een zender verwijderd, dan komt het signaal te laat aan bij de ontvanger en het hele spul is niet meer gesynchroniseerd meer, met o.a. wegvallen als gevolg.
De afstand word, net als bij GPS, gemeten door het tijdverschil tussen uitzenden en ontvangen van de telefoon/zendmast. Aan de hand van de afstand tot zendmast kan de GSM het signaal vertragen met lege packets om op die manier toch in de datastroom synchroon te blijven.
Door nu te switchen naar een tweede mast en wederom een afstand te meten heb je twee variabele en twee vaste gegevens (lokatie van de zendmasten is een vast gegeven) . Hierop kan je door middel van meetkunde een kruispeiling maken. Je krijgt dan echter 2 mogelijke lokaties. Door nu te switchen naar een derde mast waarop je ook een afstand bepaling doet, kan je rekenen met 3 X 2 variabelen en verkrijg je 1 lokatie waar de GSM zich zou moeten bevinden.
Ik zal ook proberen een plaatje hiervan te maken.
In Frankrijk is er op deze manier al eens een groep gestrande bergbeklimmers gelokaliseerd. De GSM operator kan namelijk 'bewust'een te lokaliseren GSM laten switchen op de diverse zendmasten.
Ik hoop het e.e.a. een beetje begrijpelijk te hebben uitgelegd.
Bron: (Toch nog gevonden)
http://www.nobbi.com/glossar.htm#taGroeten, Ton.
