Reanimatie van een duiker

Ik denk dat de reanimatie niet persé gedoemd is te mislukken door het feit dat de hartstilstand onder water is gebeurd, maar vooral door het tijdsaspect.

Je krijgt het SO nooit op tijd het water uit om nog wat kans op slagen te hebben.

Nu heb ik alleen het HOC-cursusboek en geen medische encyclopedie.
Ik had al langer de gedachte dat die ongeveer aan elkaar gelijk zijn.

Ga er vanuit dat de betreffende duiker een circulatiestilstand heeft, dus zal er ook bij een langzame opstijging (prima voor een duiker met circulatie) door deze duiker geen stikstof (N2) uitgeademd worden, immers het (over)verzadigde bloed bereikt de longen niet meer als gevolg van de circulatiestilstand.

De kans op (N2) belvorming in de bloedbaan is dan ook groot met een relatief grote kans op embolieen op andere plaatsen dan in de longen.
De (N2) bellen zullen er in dit geval namelijk net zo gemakkelijk arterieel als veneus gevormd worden doordat de druk tijdens een circulatiestilstand in de slagaders even groot is als in de aders.
Dit in tegenstelling tot de situatie bij de levende duiker waar de bellen voornamelijk veneus zullen zijn als gevolg van de daar heersende lagere druk.

Dat arteriele bellen (lees potentiele embolieen) over het algemeen tot meer problemen leiden dan veneuse bellen mag duidelijk zijn

Tevens kan air-trapping in de longen leiden tot long barotrauma met mogelijk luchtembolieen tot gevolg , verder kunnen er zich nog allerlei stollingsproblemen voordoen a.g.v. de onstanen N2 bellen.

De duikreflex speelt geen rol aangezien de duiker al geruime tijd onder water is en de duikreflex optreedt op het moment dat het gezicht in aanraking komt met het (koude) water.
Door de goede isolatie van het duikpak is ook van enige bescherming a.g.v. hypothermie geen sprake.

Dus los van de andere zaken die door anderen al genoemd zijn zullen ook de bovengenoemde factoren de kans op een positieve uitslag verkleinen maar zeker niet nul maken

Jacques Schenk
Duikinstructeur en Sigma helper

wat betreft cerbrale {hersenen} bescherming bij duikongevallen/drenkelingen, het blijkt zo te zijn dat de kerntemperatuur {temperatuur centraal gemeten} 7 graden moet dalen binnen 10 minuten tijd om de hersenen te beschermen tegen het zuurstoftekort.

Een van de manieren om dit te bereiken is het tegenovergestelde van de duikreflex namelijk het hyperventileren onder water, waardoor er ten eerste koud water in de longen komt, welke3 goed gekoeld worden en waarschijnlijk het hart ook enigzins gekoeld zal worden en ten tweede komt al dat koude water langs de halsslagaders {carotiden} en geeft het een behoorlijke verkoeling van het bloed en de hersenen.

voor dat er misverstanden ontstaan..

Ondanks dat er er bij een duiker met geen output de overlevingskansen niet groot zijn. Moet je toch gewoon starten met BLS en ALS.

Zo vroeg mogelijk met starten met Zuurstof eerste hulp en een AED..
Gelukkig zijn die ook steeds vaker aan de waterkant te vinden...

Zeker bij georganiseerde duiken...