Wat is er mis met het meten van de tensie?

Ik denk dat we het er ondertussen wel over eens kunnen zijn dat het meten van bloeddruk voor de eerstehulpverlener in  de eerste minuten van zijn hulpverlening geen toegevoegde waarde heeft, maar dat het wel een optie is om het te meten als:

• je de apparatuur voorhanden hebt
• geschoold bent in het meten van de bloeddruk
• je waarden weet te interpreteren

En dat interpreteren houdt onder meer in dat je weet wat de relatie is tussen pols, polsvulling, bewustzijn, bloeddruk etc. etc.

Harold eerst effe goed lezen wat Jos schrijft. In de eerste minuten heeft bloeddruk meten geen toegevoegde waarde.
Op de SEH beginnen we ook niet meteen de bloeddruk te meten. Eerst stabiliseren als je al van de buitenkant zietdat de patient slecht is. En als de eerste stabilisrende handelingen zijn uitgevoerd dan gaan we pas de controles doen.  

Harold,

Tenzij je specifieke situaties voor ogen hebt, ben ik bang dat je nu op het hellend vlak gaat staan.

Ik heb geen enkel bezwaar tegen bloeddruk meten als de situatie zich voordoet, maar wel tegen het zelfstandig maken van de keuzes op basis van o.a. de bloeddrukwaardes.

Maar als je de noodzaak van bloeddrukmeten aanwezig acht, dan vind ik dat je ook overleg met CPA, huisarts of andere terzake deskundige hulpverlener plaats moet vinden.

Het gaat om keuzes die met of zonder bloeddrukwaardes toch zelfstandig gemaakt moeten worden.
Behalve een bloeddrukwaarde, wegen tal van andere factoren laat mee. Daarbij neem ik ook  bijvoorbeeld kennis mee van de EMT-opleiding en verpleegkunde.  
Tot nu toe heb ik nooit onverantwoorde keuzes gemaakt die voorbij mijn kunnen gaan.
En vaak vind er bij twijfel idd overleg plaats met de CPA.

Als eerste hulpverlener mag een uitslag van een bloeddruk niet de bepalende factor zijn in het al dan niet inroepen van desskundige hulp. Het is natuurlijk wat anders als er terplaatse een SEH of ambulanceverpleegkundige of een huisarts met middelen die hen ter beschikking staan, zich een waarschijnlijkheidsdiagnose vormen en hierop hun beslissing op baseren om al dan niet andere deskundige hulp in te roepen. Verder blijft de (eind)verantwoording en de aansprakelijkheid natuurlijk een belangrijk item.

Ik geloof niet dat de bloeddruk de determinerende factor moet zijn, aangezien je ook tal van andere factoren laat meewegen zoals ik eerder zei.
Het blijft een belangrijkere indicator van problemen, in combinatie met andere signs en symptoms.

Wat te doen als je een bloeddruk van 80/40 meet? Doorgeven aan de CPA dat er wellicht sprake is van shock, de patient in trendelenburg-positie brengen, maatregelen nemen om onderkoeling te voorkomen.
Extra stress omdat je niks kan doen? Ik denk dat als je iemand plotseling kwijtraakt en je niet weet waar je aan toe bent, het stressvoller is, dan als je het ziet aankomen omdat je net 80/40 gemeten hebt.

Als EHBO-ers komen we vaak voor situaties te staan waar meer kennis en ervaring dan datgene wat er in het Oranje Kruis-boekje staat, superhandig is.
Om een paar voorbeelden te noemen:

Bij een groot concert kunnen zich tientallen gevallen voordoen van flauwte. Daar laat je niet elke keer een ambulance voor komen. En dan heb je opeens iemand die flauwvalt en die zegt dat ze weleens last heeft van een schommelende bloeddruk. Is ze net als alle anderen gewoon flauwgevallen of heeft ze een hypotensie? Handig als je een tensiemeter bij de hand hebt...

Iemand meldt zich op de kermis aan met knallende hoofdpijn. Niet zo gek, want een week kermis levert tientallen mensen op met knallende hoofdpijn en misselijkheid nadat ze in een attractie hebben gezeten, en het gaat meestal vanzelf weer over. Maar wat als de klachten niet overgaan? Ja, doorsturen naar de huisarts/SEH. Ten eerste: ze zien hem al aankomen... Ten tweede, negen van de tien keer vinden ze het zelf niet nodig om naar de dokter te gaan voor hoofdpijn.
Met een tensiemeter heb ik weleens geconstateerd dat iemand op dat moment een schandalig hoge tensie had en was het veel aannemelijker om die persoon gelijk door te sturen.

Bij een wedstrijd fietscross vallen op een dag tientallen deelnemers keihard van hun fiets, waarbij je in eerste instantie zou denken dat ze ernstige buikletsel/interne verwondingen hebben. Meestal is dit niet het geval, maar bij twijfel is de bloeddruk 1 van de indicatoren die meewegen bij het waarschuwen en informeren van een arts of een ambulance.

Ik denk niet dat enkel proffesionele ALS-hulpverleners iets hebben aan het meten van een bloeddruk.
Bij de EMT-opleiding, net als bij de DGH-opleiding van ambulanciers in Belgie, komt de bloeddruk steeds weer terug bij alle casuistieken. Dit zal wel niet voor niets zijn, ook al zijn we niet bevoegd om een IV aan te leggen, of medicamenten toe te dienen.