Neem je jezelf wel serieus?
Nee, ik neem mijzelf meestal niet al te serieus. Het leven is al moeilijk genoeg, laat ik het voor mezelf niet nog moeilijker maken.
Het onderwerp, daarentegen, neem ik uiterst serieus. Sterker nog, dat is mijn werk. U citeert een deel van mijn verhaal met daarin uitgelicht één zinnetje, die ik bewust zo confronterend heb opgeschreven dat de "traditionele" hulpverlener (u in dit geval) zich op de teentjes getrapt voelt. Zoals ik al eerder heb gezegd: kom je aan het blauwe zwaailicht en de sirene, dan kom je aan de hulpverlener. Ik kan uit uw weinig zinvolle bijdrage niet opmaken of u mijn punt begrepen heeft, maar ik neem dus aan van niet. Mijn punt was en is, voor de duidelijkheid: in die gevallen waarin blauw zwaalicht en sirene wordt gebruikt, gaat het meestal niet om gevallen waarin direct mensenlevens worden bedreigd. Dat argument is dus niet steekhoudend om bijvoorbeeld een bergingsdienst of Rijkswaterstaat blauw zwaailicht en sirene te onthouden. (En voor uw gemoedsrust: ondanks dat er geen mensenlevens te redden zijn, ben ik helemaal niet tegen het gebruik van blauw zwaailicht en sirene in die situaties. Mijn mening over bijvoorbeeld DJI of begeleiding waardetransport heb ik elders al eens geventileerd.)
En nogmaals, ook voor Panter, ik ben nog niet direct gecharmeerd van blauw zwaailicht en sirene voor bergingsbedrijven, ondanks dat ik een groot voorstander ben van hun vaste verplichte aanrijdtijd voor IM. Het idee op zich is echter absoluut niet verkeerd, en moet worden beoordeeld op de praktische en juridische mogelijkheden. Het moet niet worden beoordeeld op emoties "dat dan iedereen wel met OGS kan rijden".