Pedro, ik loop niet alleen in mijn vrije tijd in uniform maar ook in mijn werk. Ik en mijn collega's lopen als wij AV doen tijdens een evenement om de zelfde redenen in uniform. Je hoeft niet de hele tijd uit te leggen waarom je ergens bent waar eigenlijk niemand mag komen, je aanwijzingen worden gewoon opgevolgd, iedereen weet je te vinden als een microfoon het even niet doet of als een presentatie niet loopt. Ze hoeven niet te zoeken want wij zijn duidelijk herkenbaar. Wij zijn in het zwart met een klein geel logo van het bedrijf en CREW achterop de kleding. De jongens van de beveiliging lopen ook in het zwart. Maar ik heb ze nog nooit horen klagen dat onze kleding zo op de hunne lijkt, en andersom hoor je ons ook niet. Want zwart is voor ons en voor hun functioneel.
Wat is dat toch dat ambu personeel wel zo waakzaam is over esculaap, streepjes en kleurtjes.
Kijk dat maakt mij achterdochtig. Als alle vrijwilligers waar jij mee omgaat volkomen kritiekloos zijn als het professionals betreft, ben ik misschien een ander soort vrijwilliger. Ik zie professionals niet als goden, maar als mensen. En mensen hebben het nu eenmaal niet altijd en persé bij het rechte eind. En dat wetende durf ik het soms zomaar het niet altijd met iedereen eens te zijn, ook al zijn het professionals. Ik heb oefeningen meegemaakt waar ook door de professionals in hevige mate geblunderd werd. En dat mag. En dat kan. Maar ga je in gods naam niet onfeilbaar voelen. Wat dat zijn ook jullie niet. En je van alles toe eigenen met verkeerde argumenten is ook niet goed. Iedereen heeft recht op een herkenbaar uniform. Herkenbaar als hulpverlener. Met strepen en alles wat ze vinden dat er bij hoort. Tot ik echte goede argumenten hoor die het tegendeel bewijzen neem ik aan dat de afwijzende houding van sommige professionals voortkomt uit de drang naar het exclusiviteit recht hierop voor hen. Ik heb al het argument gehoord: "heb ik al die jaren gestudeerd, loopt zo'n SIGMA ook in het groen". Als of je het daarvoor doet!
Henk
