Wat/waar mag je wel/niet fotograferen op een openbaar toegankelijke plek/achter het afzetlint?

Auteur Topic: Wat/waar mag je wel/niet fotograferen op een openbaar toegankelijke plek/achter het afzetlint?  (gelezen 597416 keer)

0 gebruikers (en 14 gasten bekijken dit topic.

owb

  • Manschap A
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 241
Allen erg bedankt voor de reacties.
Ik weet genoeg.


7194

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 5,128
Kunnen ze je ook niet ''straffen'' voor het niet opvolgen van een bevel van een agent oid?
Het is niet strafbaar als je de foto niet wilt wissen hoor.  ;) Al is het de korpschef himself.  :P


Firechief P

  • Manschap A / oefenleider / bevelvoerder
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,923
  • waarom gebeurt alles als ik er niet ben?
    • www.pjdekok.nl
Ik vind het een zielige zet om misbruik te maken van de naam van een van de hulpdiensten. Als iemand echt voor de brandweer werkt hoeft hij zich niet te verwoorden maar is hij herkenbaar aan zijn kleding in combinatie met een orgineel legitimatiebewijs van de brandweer. Ik ken bepaalde personen die gewoon geweerd worden bij inzetten omdat ze probeerden

Hier ben ik het helemaal mee eens! Dat is ook altijd de reden geweest dat ik geen reflecterend vestje heb gekocht met de term 'brandweerfotograaf' Helaas zie je dit nog wel eens langskomen. Maar tegelijk, brandweermensen vragen het ook weleens: "Ja maar waarom koop je dan niet zo'n vestje, dan kun je overal bij"
Als je dan onderbouwd uitlegd waarom je dat niet doet begrijpen ze het vaak wel maar je ziet dus ook wel een zekere kortzichtigheid (al vind ik dat woord niet echt goed) bij de hulpverleners zelf.

Inmiddels een jas vanuit de brandweer gehad met de titel brandweerfotograaf dus ik kan er niet meer onderuit ;)


Jerommeke

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 17,683
  • Blauwe Motormuis
Hier ben ik het helemaal mee eens! Dat is ook altijd de reden geweest dat ik geen reflecterend vestje heb gekocht met de term 'brandweerfotograaf' Helaas zie je dit nog wel eens langskomen. Maar tegelijk, brandweermensen vragen het ook weleens: "Ja maar waarom koop je dan niet zo'n vestje, dan kun je overal bij"
Als je dan onderbouwd uitlegd waarom je dat niet doet begrijpen ze het vaak wel maar je ziet dus ook wel een zekere kortzichtigheid (al vind ik dat woord niet echt goed) bij de hulpverleners zelf.

Inmiddels een jas vanuit de brandweer gehad met de titel brandweerfotograaf dus ik kan er niet meer onderuit ;)

Wij hebben wel zo'n hesje, MAAR ook met een onderbouwde reden! Vanuit een goed bekend brandweerkorps is ons aangeboden twee (oud model) brandweerjassen te nemen, en dan daar het hesje overheen. Wij maken zowel foto's voor een onofficiele als de officiele site van dit korps! Ik moet wel zeggen dat ik niet bij elke inzet het hesje draag! Ik heb het nu ongeveer een half jaar, en heb het drie keer aangehad (twee maal grote brand 1 x binnenbrand Industrie)
GEBRUIK MIJN FOTO'S NIET ZONDER TOESTEMMING ! !


112actueel

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 89


Jerommeke

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 17,683
  • Blauwe Motormuis
Ik begrijp niet helemaal wat je bedoeld  ::)
Dat er aan die fotograaf gevraagd word waar ie mee bezig is lijkt me logisch, voor het zelfde geld worden er door hem wel foto's gemaakt die bedoeld zijn voor de actievoerende commisie en is ie dus wel medeplichtig. Dat de man daarna zijn perskaart laat zien en niet aangehouden word zegt genoeg lijkt mij   ::)
GEBRUIK MIJN FOTO'S NIET ZONDER TOESTEMMING ! !


Brommie

  • Gast
Hoewel er al veel gereageerd is toch effe een reactie:

Het is is mij ook al een paar keer overkomen dat betrokkenen of omstanders negatief reageren omdat je niet duidelijk herkenbaar bent als fotograaf.
Ik draag tegenwoordig een hesje met daarop de tekst: "Brandweer fotograaf".
Is er behoefte dan krijgt de betrokkene een visitekaartje met daarop mijn gegevens.
Daarnaast maak ik de foto's zo dat het slachtoffer niet herkenbaar is of helemaal niet zichtbaar is.

Tot slot: als je bekend bent bij de hulpverleners geeft het meestal helemaal geen problemen.

Groet Brommie


Jos v L

  • Dbbo ministerie van defensie & vrijwilliger Brwzl
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,663
    • Brandweer Zuid-Limburg - Team FVT
Hoewel er al veel gereageerd is toch effe een reactie:

Het is is mij ook al een paar keer overkomen dat betrokkenen of omstanders negatief reageren omdat je niet duidelijk herkenbaar bent als fotograaf.
Ik draag tegenwoordig een hesje met daarop de tekst: "Brandweer fotograaf".
Is er behoefte dan krijgt de betrokkene een visitekaartje met daarop mijn gegevens.
Daarnaast maak ik de foto's zo dat het slachtoffer niet herkenbaar is of helemaal niet zichtbaar is.

Tot slot: als je bekend bent bij de hulpverleners geeft het meestal helemaal geen problemen.

Groet Brommie

En je bent brandweerfotograaf in dienst van een korps? Of een of andere wanneby die interesant wil doen met de naam brandweer?.

Zoja waarom 'brandweer' fotograaf en niet de naam ''fotograaf'' op het hesje dragen. ? Dus met andere woorden waarom met een naam van een hulpdienst rondlopen terwijl je er niet werkzaam voor bent. Wat is hier de meerwaarde van.

Ik vind dat de hulpdiensten eens iets moeten doen aan dit soort zaken. Iedereen meent zich titels te moeten toedelen met alle gevolgen van dien. Als je hobby politieincidenten fotograferen is, haald ook niemand het in zijn hoofd om met een hesje politie-fotograaf bij een incident te fotograferen.

bovenstaande is niet tegen jou als persoon bedoeld maar in het algemeen. Ik kan me best iriteren aan dit soort zaken.
Al mijn bijdragen op het forum zijn volledig op persoonlijke titel.


Karim

  • Gast
Wat is trouwens de journalistieke waarde van een foto van een ongeval.


Daar had ik 't toevallig ook laatst met 'n collega over.

Ik werk nu in m'n 3e land als hulpverlener, hoe 't in Nederland gaat met fotograven e.d. hoef ik jullie niet uit te leggen, mijn ervaringen in Belgie waren dat daar ook vaak een handje vol fotografen kwamen opdagen, maar dat 't toch hoofdzakelijk volwassenen waren, en de meeste maakten foto's voor kranten e.d. en een paar andere voor 1 of 2 websites (hulpverleningsforum vlaanderen en first-response.be) maar jeugd zag je er maar weinig, en van tienduizend 112 websites was ook geen sprake.

Hier in Engeland zijn mijn ervaringen eigenlijk 'n stuk beter, het gewone publiek kan gelukkig niks meekrijgen van onze (en de van poltiie en brandweer) meldingen dus kudde's fotograven bij een ongeval zijn erg zeldzaam.

Af en toe worden er wat plaatjes geschoten door toevallige voorbijgangers, maar dan meestal met de gsm, en waarschijnlijk met de intentie om aan vrienden te laten zien.
En als er al foto's voor een krant o.i.d. gemaakt worden dan komt daar een speciaal daarvoor opgepiepte/belde fotograaf van de betreffende kant voor.

Maar 112 (of 999) sites vol met plaatjes van voertuigen en ongevallen kennen ze hier helemaal niet. Echter betekend dat niet dat die ongevallen niet vermeldt worden.
Ik lees regelmatig kleine stukjes over aanrijdingen e.d. in de lokale krantjes, maar blijkbaar hebben de mensen hier genoeg aan een stukje tekst, en hoeft er niet overal een foto bij te staan.

Nederland: veel (jonge) amateurfotograven, veeeel 112websites
Belgie: veel fotograven, geen 112websites met foto's, enkel 2 fora
Engeland: zowat geen fotograven, geen 112websites met foto's.

Dus om nu te roepen te het verbieden van foto's maken de persvrijheid belemmerd ben ik 't niet mee eens, 't is maar net wat die "pers" (en dat zet ik even tussen haakjes, want het was voornamelijk de 112website jeugd die moeilijk ging doen bij ongevallen als ze werden weggestuurd, naar mijn ervaringen tenminste) voor waardes aan die foto bij het stukje tekst geeft.


Henk

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 6,891
Daar had ik 't toevallig ook laatst met 'n collega over.

Ik werk nu in m'n 3e land als hulpverlener, hoe 't in Nederland gaat met fotograven e.d. hoef ik jullie niet uit te leggen, mijn ervaringen in Belgie waren dat daar ook vaak een handje vol fotografen kwamen opdagen, maar dat 't toch hoofdzakelijk volwassenen waren, en de meeste maakten foto's voor kranten e.d. en een paar andere voor 1 of 2 websites (hulpverleningsforum vlaanderen en first-response.be) maar jeugd zag je er maar weinig, en van tienduizend 112 websites was ook geen sprake.

Hier in Engeland zijn mijn ervaringen eigenlijk 'n stuk beter, het gewone publiek kan gelukkig niks meekrijgen van onze (en de van poltiie en brandweer) meldingen dus kudde's fotograven bij een ongeval zijn erg zeldzaam.

Af en toe worden er wat plaatjes geschoten door toevallige voorbijgangers, maar dan meestal met de gsm, en waarschijnlijk met de intentie om aan vrienden te laten zien.
En als er al foto's voor een krant o.i.d. gemaakt worden dan komt daar een speciaal daarvoor opgepiepte/belde fotograaf van de betreffende kant voor.

Maar 112 (of 999) sites vol met plaatjes van voertuigen en ongevallen kennen ze hier helemaal niet. Echter betekend dat niet dat die ongevallen niet vermeldt worden.
Ik lees regelmatig kleine stukjes over aanrijdingen e.d. in de lokale krantjes, maar blijkbaar hebben de mensen hier genoeg aan een stukje tekst, en hoeft er niet overal een foto bij te staan.

Nederland: veel (jonge) amateurfotograven, veeeel 112websites
Belgie: veel fotograven, geen 112websites met foto's, enkel 2 fora
Engeland: zowat geen fotograven, geen 112websites met foto's.

Dus om nu te roepen te het verbieden van foto's maken de persvrijheid belemmerd ben ik 't niet mee eens, 't is maar net wat die "pers" (en dat zet ik even tussen haakjes, want het was voornamelijk de 112website jeugd die moeilijk ging doen bij ongevallen als ze werden weggestuurd, naar mijn ervaringen tenminste) voor waardes aan die foto bij het stukje tekst geeft.

Ik ben erg blij dat jij en je collega daar niet over gaan. En natuurlijk is Engeland een ander soort land, waarbij Tony Blair braaf aan de hand loopt van Bush, zijn grote vriend. In welk land sinds 9-11 naar nu blijkt alle telefoongesprekken van alle Amerikanen geanalyseerd en afgeluisterd kunnen worden zonder dat er een bevel aan te pas komt. Natuurlijk vind jij ook zo'n bevel niet nodig, maar vorm je gelukkig met die mening in Nederland slechts een kleine minderheid. Hier hechten we in meerderheid erg aan vrijheid van meningsuiting, dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel bewezen is en burgerrechten die niet vallen of staan zijn aan de mening van brandweermedewerkers en sommige van hun collega's, die het met democratie niet zo op hebben en liever zouden zien dat "de regels betreffende de pers wat meer aangescherpt werden" (lees censuur).

Het argument dat het alleen "jonge knulletjes betreft"snijdt geen hout. De VNJ is er volpop mee bezig met deze materie en heeft een hekel aan kleine jongetjes die fotograferen bij ongevallen en door de bank geen lid zijn van de VNJ.

Een goede kennis van mij is freelance journalist en heeft veel last van de toenemende druk van buiten om bepaalde dingen "maar niet voor het voetlicht te brengen" en de dingen die wel in de pers mogen zo op te schrijven als de voorlichter het graag ziet.
De grote persbureaus kunnen het zich hedentendage al helemaal niet permitteren om iets te schrijven wat de voorlichter niet aanstaat: ze kunnen in de ban gedaan worden en dat is (als je enige overgebleven bron opdroogt) een bedreiging voor het voortbestaan van je bedrijf.

Lekker fris. Dat terroristen gedoe komt een aantal mensen die de maatschappij willen veranderen wel heel goed uit.

En er lopen een heleboel mensen ja knikkend achter aan. Tot ze zelf ondervinden dat een niet ook door de pers gecontroleerd overheidsapparaat gevaarlijk is voor elk individu. Niet zelden blijkt (in het verleden en in het heden) een tot de top doorgedrongen bestuurder een wolf in schaapskleren te zijn en zet hij op slinkse wijze het bestuurlijk apparaat naar zijn hand. Het is dan handig voor zo'n figuur als de pers alvast door zijn voorgangers aan banden is gelegd.

Misschien zie ik spoken en heb ik te veel naar mijn vader geluisterd toen hij vertelde hoe Hitler zich op min of meer democratische wijze een weg naar de top wist te banen, met zeker in het begin veel medewerking in Nederland van mensen die zijn ideeën wel wat vonden en er geen kwaad in zagen dat de staat wat meer te zeggen kreeg en niet alleen over wat de pers fotografeerde en schreef. Er zijn toen in de oorlog die daarop volgde wat blaadjes ontstaan zoals Het Parool en het Vrije Volk, waar ook veel in stond dat deze mensen niet aanstond.

NSB'ers noemden deze mensen zich toen...

Henk