Tsja dat is het probleem juist, de voorbeelden zijn niet dagdagelijks. Het zijn uitzonderingen, waarbij ik met je eens ben dat rangen in die situaties een verkeerd beeld geven. Dat hou je denk ik altijd.
Vanuit mijn rol als ovd-P ken ik niet iedereen in elk district. Zeker in hectische situaties is het niet te doen om eerst te beginnen met een voorstelrondje.
Ik wil bij bepaalde heftige meldingen zien wat de rang van iemand is, omdat ik daar mijn taakverdeling op afstem. Een aspirant of surveillant zal ik anders inzetten als een hoofdagent. Net zoals ik een brigadier anders ik zal zetten als een hoofdagent. Ja, natuurlijk zijn er weer excessen te benoemen, maar voor 90% van de situaties zullen die niet opgaan.
Bij een groot incident zal de bevelvoerder, ovd-b of ovd-g ook eerst naar de hogere rang toelopen. Heeft te maken met ervaring (jaja, exces) én verantwoordelijkheid.
Bij een groepsoptreden zal doorgaans de hoogste in rang optreden als leidinggevende (jaja, weer een exces) en wellicht door een meer ervaren iemand overgenomen worden. Desondanks blijft de hoogste in rang wel eindverantwoordelijk en zal 90% daar als eerst naar kijken. Soms is het niet handig om te beginnen met een rondje 'wie heeft de meeste ervaring' want we weten allemaal hoeveel handjes er dan omhoog gaan.
Wij werken regelmatig samen met Douane, LE en KMar die ook niet iedereen kennen, ook zij kijken naar de rang.
De ME structuur hangt wel degelijk aan rangen vast, al wordt dat uit krapte wat losgelaten. Een inspecteur als groepslid zie je niet, net zoals een hoofdagent als sectiecommandant.
De opco is bij ons een (hoofd)inspecteur, bij uitzondering een brigadier. Maar nooit een hoofdagent. Ook dit heeft weer te maken met verantwoordelijkheid, taakstelling en bijbehorende bezoldiging.
Nogmaals, ik weet dat het niet in alle gevallen opgaat en dat de rangen steeds meer overbodig lijken. Toch blijf ik er een voorstander van. Uiteindelijk moet iemand de knoop doorhakken als we er niet uit komen
