Na aanleiding van een foto op de site van de Telegraaf zat ik te denken..
De discussie draait hier om de huidige foto's van ongevallen, maar kennen we allemaal de foto's niet meer van stapels joden, zigeuners enzovoort na de tweede Wereldoorlog? Die foto's halen zelfs de geschiedenisboeken op de middelbare school.
De foto's zijn bedoeld om de horror uit te beelden die deze mensen hebben moeten doorstaan. De foto's kom je overal tegen. Ik heb daar eigenlijk nooit aanstoot aan genomen.
Tot ik de foto in
dit artikel zag. Ik vond de foto weerzinwekkend en hoewel het niet een heel bloederige foto is en weergeeft wat voor verschrikking daar destijds geweest is is het niet erger dan foto's die ik over de tweede Wereldoorlog heb gezien.
Wat maakt het dat wij wel naar foto's van vroeger kijken met stapels lichamen, vaders met het kind op het arm die op het punt staan gefusilleerd te worden, maar hebben wij een probleem met beelden van nu.
Laat ik voorop stellen dat ik er niet op zit te wachten om zelf of een bekende op internet terug te vinden in hun laatste houding. Net zoals dat ik het weerzinwekkend vind om een foto over Twitter te zien gaan van een trein suïcide. Maar wat is eigenlijk het verschil?