Tja; dat is al meer gezegd.
Je gaat dat niet inperken zonder de algehele persvrijheid geweld aan te doen, en het recht op vrije nieuwsgaring. Bovendien zijn dergelijke zaken behoorlijk verankerd in allerhande Europese verdragen en wetten, dus zelfs als de Nederlandse wetgever er iets aan had willen doen, zijn zij nog aan handen en voeten gebonden. De kans dat de wet op dit soort punten veranderd wordt is dus klein. Heel klein.
En ik zie dus het verschil niet. Waarom zou een medium dus die beelden van die gecrashte inbreker mogen laten zien, en niet die van de verbrande vrouw ? Beiden zijn gewoon slachtoffers die in een kwetsbare positie verkeren en door de brandweer geholpen worden.
Zoals ik al zei: publicatie is geen onderdeel van een straf in Nederland. Desondanks zeg jij ook weer 'in het geval van die inbrekers mag het, en bij die vrouw van de flatbrand niet'. Is voor mij feitelijk vergelijkbaar met het middeleeuwse 'zet criminelen maar op het schavot op het Dorpsplein'.
Hoe stel je je dat voor ? Mag de bestuurder van de inbrekers-crash-auto wel in beeld, en een passagier niet ? Wie weet zat die passagier alleen maar in de auto, namelijk, en heeft die geen idee wat er gebeurd is. En: zodirect blijkt dat de vrouw (noem maar wat) een brandende pan met vet met water heeft willen blussen. Of: (als voorbeeld) zelf de brand heeft gesticht. Mag dan het beeld dan opeens wel gepubliceerd worden, want dan is zij zelf 'schuldig' aan iets ?
Je begrijpt wat ik wil zeggen: je komt op een heel sterk hellend vlak terecht. Het is simpelweg niet werkbaar; je creëert een heel veld van 'twijfelgevallen'. Mag het wel als ze een stomme fout heeft gemaakt (die pan vet en het water), en hoe zit het dan met een verkeersongeval (waar vaak ook iemand 'alleen maar' iets doms heeft gedaan) ? Mag je dan geen beelden publiceren als iemand 'maar' 20 km/uur te hard heeft gereden, maar wel als het 30 km/uur is ?
En sowieso: 'aan de publieke schandpaal' is gelukkig al sinds de middeleeuwen geen straf meer in ons land. Ook in het digitale tijdperk pas ik ervoor om alleen beelden van 'schuldige mensen' te publiceren. Ik ben journalist, en niet in dienst van het ministerie van justitie of de DJI. Ik leg geen straf op, ik voer geen straf uit; ik laat dingen zien die gebeuren. Of diegene nu iets strafbaars heeft gedaan, iets doms, of gewoon pech heeft gehad.
Nee; dan denk ik dat het nog steeds goed geregeld in NL. De redactie van het medium filtert en beslist wat gepubliceerd wordt; en wordt daarop afgerekend door hun lezers/kijkers. Het staat betrokkenen ook vrij om de rechter achteraf om een oordeel te vragen, en die kan een publicatie alsnog verbieden, en/of een rectificatie of schadevergoeding eisen. Dat 'wat er vastgelegd wordt, wat gepubliceerd wordt en wat ethisch is is de verantwoordelijkheid van de pers' staat ook zeer duidelijk in de mediaregeling van de nationale politie, maar o.a. ook in (bijvoorbeeld) de procedure 'politie en pers' die 9 burgemeesters in Haaglanden samen hebben ondertekend. Als je daar als hulpverlener tegenin gaat (denk daarbij ook aan afschermen/hinderen/op afstand zetten), ga je dus tegen de wensen van onze volksvertegenwoordigers en (in regio Den Haag) burgemeesters in. Die kiezen er namelijk bewust voor om die beslissing bij de media zelf neer te leggen.
Tuurlijk: ik snap als mens ook wel dat de beelden van die flatbrand zeer confronterend zijn. Maar je gaat dat echt niet met een wet inperken.
Peen
