Wat dat gesprekje betreft, zou ben ik wel begonnen toen ik starte met mijn opleiding des tijds (goh...wat klinkt dat erg)
Door te praten met een patient kom je er achter deze allemaal bezig houd, mee maakt en hoe hij/zij de dingen beleefd.
Wat ik denk dat het probleem is, is dat men tegenwoordig op zowel de MBO als op de HBO-V de studenten niet meer bij het begin laten beginnen.
Mijn eerste stage was in een vp-huis, vond dat op dat moment niet echt super maar nu ik er op terug kijk heb ik wel veel geleerd tijdens die periode.
Tegenwoordig stimuleren coaches hun leerlingen om vooral dat te gaan doen wat ze het leukst vinden. Dus ben je 1e jaars en kom je van de mavo/havo en je wil stage lopen op een ICU oid. Schrijf gerust een brief!
Een gewone verpleegafdeling, ho maar en een vp-huis...dat is vloeken in de kerk, want ja, dat is toch niet spannend?
En daar zitten instellingen niet op te wachten, leerlingen die hoog van de toren blazen. En de leerlingen die wel bij de basis willen beginnen worden hier de dupe van.
Ook ik houd van actie/dynamiek/spanning etc etc. Maar naar mijn mening kan je alleen werken in dergelijke situaties als je de "basis" ervaring hebt.