1.In zorginstellingen wordt meer en meer gewerkt met poolers,uitzendkrachten en is er een groot verloop onder het vaste personeel.
Dat betekent dat minder personeel goed bekend is met de noodprocedures.(zowel in theorie als de praktijk)
2.Het ligt in de bedoeling dat in de toekomst alleen de zwaarste gevallen,dus de mensen die de meeste zorg nodig hebben en ook in steeds hogere mate afhankelijk zijn van hulp door derden worden opgenomen in zorginstellingen.
3.Was in het verleden de bezetting van een brandweerpost in de buurt goed bekend met de inrichting en ontruiming dat zal steeds minder worden gelet op het uitdunnen van posten.
Samen met de gesignaleerde onvoldoende brandveiligheid geeft dit een somber beeld voor de toekomst.
Je hebt hier helemaal gelijk in. De zorg verandert ook door subsidiëring van de overheid, van 'gewone mensen met een stoornis' naar forensische psychiatrie (TBS en dat soort patiënten). Zeer onberekenbare types die op de meest bijzondere wijzen van alles in brand kunnen krijgen of kunnen slopen -ze zitten er immers niet voor de zweetvoeten.
Overdag zijn er vaak genoeg mensen aanwezig om een aardige slag te kunnen maken bij een daadwerkelijke brandmelding. Dan heb je ook de hulp van eventuele omstanders nog (zie de Geinsche Hof). 's Avonds is de bezetting vaak beperkt tot 1 à 2 begeleiders per 100 verminderd of niet zelfredzame personen. Wil je dan gaan evacueren heb je heel snel heel veel brandweer nodig, want de interne organisatie gaat dat niet opgelost krijgen.
Datzelfde geldt voor de bewaking: vaak moet die van een externe locatie komen en/of zijn er voor meerdere panden maar een paar bewakers aanwezig. Ook dan heb je als eerste brandweervoertuig een grote uitdaging...
Tenslotte, en die wil ik wel even benadrukken:
3.Was in het verleden de bezetting van een brandweerpost in de buurt goed bekend met de inrichting en ontruiming dat zal steeds minder worden gelet op het uitdunnen van posten.
In Zeist e.o. zijn er tientallen (zorg)instellingen en een aantal complexen met meerdere gebouwen. Plaatselijke kennis is in mijn optiek misschien wel de belangrijkste factor: waar ligt welk gebouw (de AC heeft regelmatig een naam van een gebouw die lijkt op wat de werkelijke naam is, het zijn ook maar mensen) en vooral: wat kunnen we er binnen verwachten? Er zijn gebouwen waar bijna geen ventilatiemogelijkheden zijn en bij rookontwikkeling de ontruiming razendsnel gestart zal moeten worden; er zijn ook gebouwen waar de compartimentering zo is ingericht dat er nauwelijks gevaar is voor de rest van het pand. Die plaatselijke kennis, samen met uiteraard een snelle responstijd, kan in de toekomst levens gaan redden. Of zal ik het anders formuleren:
zal in de toekomst levens gaan redden.....
