Het idee van het Oranje Kruis, om zelf je richting te bepalen qua specialisatie binnen de EH wereld, vind ik een goede ontwikkeling.
Het probleem is alleen dat aan iedere specialisatie (AED, wandelletsel, Verbandleer,...) weer kosten verbonden zijn.
De instructeur dient weer zelf bevoegd te zijn om bepaalde modules te mogen geven.
En daar ligt de clue. Wil jullie afdeling bijvoorbeeld de module wandelletsel verzorgen, nodig dan een gecertificeerde instructeur wandelletsel uit.
Zeker binnen het NRK moet het mogelijk zijn om een instructeurspool op te stellen en deze instructeurs uit te wisselen.
De mening dat de EH versoberd en versimpeld is deel ik niet. Het is maar net wat je ermee doet. De vraag is alleen wat jij als eerste hulpverlener er mee wil. Je hebt je basismodule EH en mag dus praktisch bijna alles doen, sommige uitzonderingen daargelaten.
Wat niet wegneemt dat binnen het rode kruis de hulpverleners leken zijn (nu heb ik waarschijnlijk de knuppel in het hoenderhok gegooid
, maar toch).
Het is niet voor niets dat bijvoorbeeld bij de nieuwe reanimatierichtlijnen de circulatiecontrole verdwenen is. Onderzoek heeft daarbij aangewezen dat leken de circulatie slecht kunnen beoordelen. Ik zie het nog steeds met de herhalingslessen welke ik verzorg. Altijd leuk om te doen; een aantal cursisten laten liggen op de grond en een gelijk aantal cursisten doet om de beurt de circulatiecontrole, ondanks dat het "slachtoffer" de hulpverlener aankijkt, geeft deze laatste toch aan dat hij de circulatie niet voelt. En bij het slachtoffer is deze toch echt wel aanwezig!
Wat ik met dit voorbeeld wil aangeven is dat van de leek niet verwacht kan worden dat hij/zij perfecte medische diagnoses stelt en hierop handeld. Deze mist de ervaring en de routine. En dus wordt het proces versimpeld om tijd te winnen en om risico's te beperken.
Een ander voorbeeld is het afdrukken van de slagaders; door leken nauwelijks te vinden in zulke stress-situaties dus moet het versimpeld worden. Dat dit sommige mensen tegen de borst stoot kan ik terdegen voorstellen, maar het gaat niet om de individuele EH-verlener, maar om de totale groep.
En omdat niet iedere EH-verlener hetzelfde is vind ik dat je als EH-instructeur inspeelt op de groep en de ervaring. Zo heb ik bij de vorige RK afdeling de vrijwilligers aangeleerd hoe een bloeddruk te meten. Dit staat niet in het boekje, dat klopt, maar het is ook geen voorbehouden handeling dus een leek mag het toepassen. En voor mij als verpleegkundige en de arts erg handig om iemand anders te laten doen terwijl wij met andere zaken bezig zijn.
Ik vind het erg jammer dat veel instructeur het OK boekje als bijbel hanteren en er absoluut niet van afwijken, maar dit is hen ook niet kwalijk te nemen, omdat zij ook heel vaak een leek zijn op het gebied van hulpverlening.
Mijn tip naar de EH instructeurs en opleidingscoördinatoren, maak een gevarieerd lesaanbod en laat inhoudsdeskundigen de lessen verzorgen. Is er behoefte aan de module wandelletsel, laat deze dan verzorgen door een bevoegd instructeur en pas je aan de behoefte van de groep icm de te verwachten inzetten. Het belangrijkste aspect is dat de patient, die zorg die hij nodig heeft krijgt, niets minder, maar ook niets meer.
Luke
