GRIP 3 Zeer grote Scheepsbrand - Velsen-Noord 30-01-2007

[Peter71]

@ Peter 71

Uw reactie is mij sympathiek.
Maar zou u in beschouwing willen nemen welke reacties mij , in eerste aanleg, ten deel vielen?
Ook dat ik, kort daarna, een onderzoeksvraagstelling heb geaccepteerd, die mij belemmerde in een 'ouwe jongens krentenbrood' discussie.

Van cruciaal belang is, dat u niet weet of en hoe ik mij met de mensen van de werkvloer inmiddels heb verstaan!
Jammer. Ik was, en ben. altijd bereid tot dialoog op geklijkwaardige basis. Vraag het mensen die mij kennen van de brandweer Haarlemmermeer, Velsen en Amsterdam.

Kom, dan doen we het samen; in de open en vrije lucht.!

Met vriendellijke groet,
Fred Vos.

Fred,ik vermoed dat er wel degelijk "behoefte aan een goed gesprek met u bestaat,zie alleen al het bericht van Jaap Goos hiervoor.Er zijn ontzettend veel onduidelijkheden ontstaan,en daardoor is misschien het onbegrip jegens u ontstaan.Terwijl dat misschien helemaal niet nodig had hoeven te zijn.OOk ik ben voorstander van een vrije dialoog,op gelijkwaardige basis.En ik denk dat er met mij wel meer mensen dat graag willen.  

[NikonDirk]

Ook ik als meelezer zal mij bij wijze van uitzondering weer éénmalig in de discussie mengen. Wat ik bijzonder jammer vind is de  -veelal onbedoelde- stugge houding van de heer Vos. Daardoor gaan de reeds veelvuldig genoemde stekels bij de tegenpartij logischerwijs nogal eens overeind staan waardoor er misschien andere dingen gezegd worden dan er uiteindelijk bedoeld worden. Tevens is dit geen openlijke aanval maar een constatering mijnerzijds.

Is het niet veel makkelijker om gewoon te zeggen wat er bedoeld wordt? Scheelt m.i. een boel onnodig getyp en sorry gedrag.... Het elkaar moeilijk maken kunnen we hier (hopelijk) nog jaren.  

Mocht dit off topic gevonden worden staat het natuurlijk een ieder vrij om dit te (laten) verplaatsen of te verwijderen.

Gr,

Dirk.

[Fred Vos]

@ Nikon Dirk

Uw   mening over mij heb ik maar te respecteren.
U schreef o.m.:
"Wat ik bijzonder jammer vind is de -veelal onbedoelde- stugge houding van de heer Vos."

Voor zover ik weet kent u mij alleen van dit forum, mogelijk zou u bij andere contacten hier anders over denken.
Op dit forum werd ik vanaf het begin 'zwaar aangepakt' dat geeft op zich niet als het enigszins fair blijft.
Dat werd het vaak ook.

Toen ik de onderzoeksvraagstelling accepteerde moest ik er voor waken dat men materiaal kon verzamelen om een onderzoeksverslag te kunnen 'torpederen' door de boodschapper met anecdotes te kunnen 'onthoofden'.
Teksten van mij op deze site zijn me al op dreigende wijze via een advocatenkantoor in opdracht van DGMR voorgehouden.
Dit terwijl ik erg graag, en als het effe kan ook losjes,  over het vak met vakgenoten discussieer/correspondeer.
Doch: Big brother is watching me!

Duidelijk is dat u het goed, tot beter, bedoeld.
Dank voor die positieve bijdrage.
Fred Vos.

[Fred Vos]

@ Jaap Goos en Peter71

Dank u zeer voor dit in het openbaar geuite vertrouwen, door mij als gesprekspartner te accepteren en uit te nodigen.

Jaap, goed dat je voor jezelf steun hebt gevonden bij mensen die daar voor beschikbaar waren en jouw ervaring als eerste bevelvoerder, met alle zware lasten van dien, wilde vernemen en openhartig met je wilden uitpraten; dan pas knap je weer op!
We hadden het eerder op deze site over de onverteerbare ervaring van verliezen terwijl je niet weet waardoor, bij een brandweerinzet of hulpverlening.
De gekmakende vraag voor elke 'professional': Wat deed ik dan niet goed of te weinig?
Alleen mensen die met deze vraag zichzelf (nachtenlang) confronteren willen weten wat er speelde en daarvan leren.

Peter71
Het zou gezond en goed zijn als meer betrokkenen (en betrokken mensen) zich konden uitspreken zodat hun verhaal gehoord mag worden.
Voorlopig wacht ik even totdat mogelijk het bevoegde gezag 'groen licht' geeft.
Onze gesprekken zullen, wat mij betreft, vroeger of later toch wel plaatsvinden.

Met vriendelijke groet,
Fred Vos.

[Fred Vos]

@ Mystique

Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd!

Tussen de grotere berichten heb ik uw bescheiden kleine bericht eerst over het hoofd gezien, sorry.

U schreef:
"Vast een hele domme vraag hoor, maar ik vroeg mij af, als ze het luik open hadden laten staan, of het dan niet was gaan 'doorwaaien' en het vuur dus meer zuurstof zou krijgen en uit zou breiden? "

Een eerlijke open vraag stellen is nooit dom; integendeel het is dé manier om te leren.

Chinees spreekwoord: 'Iemand die een naieve vraag stelt lijkt wellicht eventjes dom; iemand die nooit een vraag stelt blijft  altijd dom.'

Door het verschil in oppervlakte van de deuren naar het werkdek, waar de brand is begonnen, en de oppervlakte van de hoger en horizontaal geplaatste luikopening, ontstaat een 'voorkeurstrek' (tocht zeg maar).
Deze 'tocht' wordt 'aangedreven' door de hete gassen en werd nauwelijks belemmerd door de heersende wind; omdat de luikopening vrijwel volledig 'beschut' lag binnen de scheepsopbouw.

Vanzelfsprekend neemt daarbij ook de zuurstoftoevoer toe (rookvermindering!).
Maar die luchtstroom koelt tevens de verbrandingsgassen en voert die af naar de 'vrije' lucht.
Enig uitbreidingsgevaar naar de opbouw (verfverkleuring maakt tijdige detectie mogelijk) had, zelfs met een onbemande set stralen, kunnen worden voorkomen.
Het is volledig te vergelijken met dakluiken die bij brand in een loods opengaan als al lang bestaande beperkende maatregel.

Ik hoop u naar behoren alsnog te hebben geantwoord.
Met vriendelijke groet,
Fred vos.

[Rene112]

Iedereen weet dat ik het heel erg moeilijk heb gehad bij deze brand. Immers ik en mijn ploeg moesten het schip verlaten zonder dat wij het voor elkaar hadden weten te krijgen om de brand meester te worden.

Hé die Jaap,

Veel respect van mij voor je opstelling en reacties hier op het forum (het is je goed gelukt om je in te houden ).
Je gebruikt de "smilie" (of om met de woorden van Fred Vos te spreken "bewegend bolletje") met een gezicht dat rood is van schaamte. Dat is m.i. absoluut niet nodig en ik hoop ook dat je er nu niet meer echt zo over denkt.

Volgens hoef jij je helemaal nergens voor te schamen
(((behalve dan die ene keer waarbij je een portofoon en zaklamp met elkaar verwisselde, maar dat vertellen we verder aan niemand )))

groeten,
René de Caluwé

[SEH zustertje]

De gekmakende vraag voor elke 'professional': Wat deed ik dan niet goed of te weinig?
Alleen mensen die met deze vraag zichzelf (nachtenlang) confronteren willen weten wat er speelde en daarvan leren.

Ik ben dan wel geen "prof"van de rode kant, maar wel zeker van de witte kant.
Dat je iets wilt leren is juist positief (de term feedback is wellicht ook in brandweerland bekendt)

maar het lijkt wel of dat hulpverleners eigen is (dit is niet een wetenschappelijk onderbouwde conclusie, maar iets wat mij wel opvalt) om de oorzaak als eerste bijzich zelf neer te leggen.
Wat deed ik dan niet goed of te weinig?

andere randvoorwaarde, andere setting etc. , dat zijn zaken die nogal eens vergeten worden

Tuurlijk is het héél goed om naar jezelf te kijken, maar als je er nachtenlang wakker van ligt, dan ben je niet goed bezig.

met andere woorden beter als je best, kun je toch niet?

[Fred Vos]

@ SEH zustertje

Wat aardig dat u zich op deze rode kolom zo nadrukkelijk vrouwelijk presenteert.

In het algemeen geldt inderdaad uw cliché: 'Meer doen dan je best, kun je niet'.

Maar als je al je best deed, en de voorspelbaar geachte resultaten daarbij blijven onverwacht uit, dan ga je als rationeel gevormd mens wel denken. (Tactische brandbestrijding berust op mentale voorstellingen en  voorspelling.)
Dit zeker, als niemand in je nabijheid de (tactische) antwoorden heeft op het 'onverwachte', en met dezelfde verbazing/verbijstering rondloopt.

Hoe beter je instelling, des te meer lijd je dan. Heel triest. Maar het kan mensen verder brengen en 'groter' maken.

Met vriendelijke groet,
Fred vos.

[SEH zustertje]

Persoonlijk vind ik mijn reactie niet persé vrouwelijk  
(wel subjectief inderdaad daar ik vrouw ben)
maar menselijk

Ik kan me zeker verplaatsen in een situatie dat je blijft denken wat er anders had moeten gebeuren.
Zekers als iets onverwacht gebeurd is het zeer logisch om rationeel te blijven en daar naar te handelen (lijkt mij ook vrij professioneel, daar heb je ten slotte voor geleerd )
Maar als je maar blijft malen over "het" waarom iets wat je zou verwachten uit blijft
(is echt niet goed voor je eigen bovenkamer hoor!   )

Misschien is het een vraag om over na te denken (en wellicht ga ik hier dan totaal bij off topic)
als er meerdere mensen rondlopen die geen antwoord kunnen geven op vragen van het "onverwachte"er in te berusten?
wellicht is er geen oplossing?


met de laatste zin van Fred ben ik het gedeeltelijk eens.
door "ervaring" leert men en kan iemand inderdaad groter maken.

Hoe beter je instelling, des te meer lijd je dan. Heel triest.
Met vriendelijke groet,
Fred vos.

Maar als dit soort situatie's je eigen persoonlijke balans uit evenwicht brengt ......  (niet best)

[Fred Vos]

@ SEH zustertje

U reageerde op mijn bericht o.m. met:
"Persoonlijk vind ik mijn reactie niet persé vrouwelijk"
Ik schreef eerder echter:
"Wat aardig dat u zich op deze rode kolom zo nadrukkelijk vrouwelijk presenteert."

Ik had het niet over de sexe van uw reactie ..... maar over de sexe van uw presentatie!

Uw 2B's en de bewegende onmiskenbaar vrouwelijke ogen, moet ik nu helaas uitleggen.

De rest van uw reactie beantwoord ik met: "Goh...nooit zo over gedacht".

Fred Vos.