Beste meneer Vos,
Dank u wel voor uw reactie, dat stel ik zeer op prijs. Nogmaals mijn waardering voor uw geduld, zou ik niet volgehouden hebben.
In uw reactie las ik dat u o.a. uit gekrenkte vaktrots tot de uiting van ‘’stompzinnige bluspoging’’ bent gekomen. Ik kan dat heel goed begrijpen, en dat u doel is om de brandweer wakker te schudden, en niet om mensen te beledigen. Maar wat ik erg jammer vind is dat u daarbij de brandweerlieden vergeet die bij de inzet betrokken waren, en door zo’n uitspraak erg beledigt kunnen worden, wat natuurlijk wel voorspelbaar is. Ik kan u zo enkele suggesties geven hoe u uw mening anders had kunnen formulieren, maar dat heeft weinig zin… achteraf.
Wat ik ook een beetje jammer vind is dat u elke keer(in mijn geval één) voorbeelden aan komt die naar mijn idee niet echt relevant zijn, of zo onduidelijk geformuleerd dat ik er niets van begrijp. In geval van onduidelijkheid: uw voorbeeld aan mij waarin u sprak over een uitslaande woningbrand: volstrekt onduidelijk en ik begrijp de link echt niet. Misschien zou het helpen als u het wat duidelijker en concreter vermeld zonder allerlei tussenliggende gedachten, toespelingen etc.
In geval van relevante voorbeelden: de voorbeelden die u aanhaalde uit u tijdperk bij de Amsterdamse brandweer: was dat 25, 30 jaar geleden? Er is op andere punten dan degene waar u zich bezorgd om maakt heel wat veranderd bij de brandweer. Over uw inzet bij de gasfles die u dichtdraaide: heel dapper, absoluut, maar wat verschrikkelijk dom. Had u altijd een engeltje mee op de uitruk of dacht u gewoon niet aan uw veiligheid? Als ik dat nu zou doen, zou ik (terecht) een veeg uit de pan krijgen. Tijden veranderen, dat weet u toch zo goed?
Het feit dat u mij in uw reactie bestempelde als ‘’laf’’ verbaasd mij zeer. Het feit dat ik anoniem bent betekend voor u dat ik dan onwaardig geacht word om antwoorden te krijgen? Dus als ik u mijn doopcel en wapenfeiten ga voorleggen reageert u wel op mijn vragen?
Zo’n houding vind ik een beetje kort door de bocht van u. U bent voor mij even anoniem als ik voor U. Het enigste verschil is dat u bekend ben. Ik reageer op uw uitspraken, u op de mijne. Heeft dat wat met anonimiteit te maken? Bovendien bent u voor mij juridisch/fysiek even onbereikbaar als ik voor u. Ik heb er absoluut geen belang bij om u onderuit te halen; ik heb vragen en een mening die ik u graag voorleg, ik ben benieuwd naar een eerlijke reactie.
Waarom wilt u mijn vakkwaliteiten eerst willen beoordelen voordat u met mij in gesprek gaat? Is dat nodig? Het gaat, naar mijn idee, puur om de uitspraken, niet om eventuele gebeurtenissen. Ik was trouwens inderdaad niet aanwezig op de kade van Velsen; mijn werkplek is elders in het land.
Ik heb uw reactie gezien in EenVandaag en ik kan er enkel waardering voor opbrengen. De manier hoe u sprak, wat u inhoudelijk zei verbaasde mij op een positieve manier. Ik moet toegeven dat ik, zeker in het begin, behoorlijk negatief over u dacht, maar het feit dat u elke keer het geduld opbrengt voor een reactie, iedereen te woord staat, en ik op EenVandaag een veel beter beeld van u heb gezien, stemt mij iets positiever. Hopelijk zie ik u nog eens terug op TV, ik ben benieuwd.
Vriendelijke groeten, Jacky X
