[witte kolom] Een kind met trekkingen

[EHBO-er]

Er zijn inderdaad een heleboel andere potentiele oorzaken van de genoemde sysptomen, het kind is in dit geval onderzocht door een arts en je mag en moet er van uitgaan dat die zijn/haar differentiaal diagnoses nagelopen heeft.
De arts hield kennelijk rekening met een koortsstuip en heeft daarvoor een medicijn (Stesolid) voorgeschreven.
Je mag er dan als leek toch vanuit gaan dat de arts een verantwoorde conclusie getrokken en dat wanneer de door hem/haar voorziene stuipen daadwerkelijk optreden, de door hem/haar behandeling dus ook gestart dient te worden.
Ik ga er dan even van uit dat er duidelijkheid is omtrent de instructie van de arts.

Maar we gaan als het goed is vanavond horen wat er precies aan de hand was in deze (verzonnen ?) casus

Jacques

Ik lees ze een voor een en reageer direct, blijft het voor mij ook leuk.
De arts heeft dit een half jaar geleden voorgeschreven en dan is de vraag of de instructie van de arts voor dit geval ook geldt.

[Brandpreventist]

Ik lees ze een voor een en reageer direct, blijft het voor mij ook leuk.
De arts heeft dit een half jaar geleden voorgeschreven en dan is de vraag of de instructie van de arts voor dit geval ook geldt.

Afsluiting

De door u ingeschakelde huisarts is inmiddels gearriveerd en ondertussen is Reza ook alweer wat opgeknapt. Wel is ze nog erg suf en valt ze steeds weer in slaap. Nadat de huisarts het verhaal gehoord en Reza  onderzocht heeft, vertelt hij dat het hier om een “normale” koortsstuip ging en dat Reza daarnaast last heeft van een oorontsteking waarvoor hij behalve paracetamol ook xylometazoline-neusdruppels voorschrijft.

Achtergrondinformatie
Een koorstuip (of koortsconvulsie) komt bij ongeveer 3% van de kinderen tussen de 3 en de 72 maanden voor. Een normale koortsstuip is een tonisch-klonische aanval, beginnend met een tonisch gedeelte waarbij het kind zich volledig strekt en er vaak ook een ademstilstand optreedt. Dit tonische gedeelte duurt meestal maar kort en wordt gevolgd door een klonisch gedeelte waarbij het kind met het hele lichaam snel opeenvolgend schokt. De ademhaling is in het klonische gedeelte normaliter niet meer bedreigd tenzij slijm, een snoepje of iets anders de luchtweg blokkeert. Na afloop van een koortsstuip is een kind vaak enige tijd erg suf en slaperig.
De oorzaak van de stuip is een snel oplopende temperatuur vaak doordat het kind een ontsteking heeft aan zijn bovenste luchtwegen (keel/neus/oren). Dit is dan ook de reden dat je erop moet letten dat het kind zijn warmte kwijt kan en niet bedekt wordt met dikke dekens of dekbed om “lekker te kunnen uitzweten”. De hoogte van de koorts is overigens geen goede maat voor hoe ziek een kind is. Weliswaar is een thermometer de betrouwbaarste methode om koorts vast te stellen, maar ook door simpelweg te voelen wordt zelden een kind met koorts gemist, wel wordt dan vaak de hoogte van de temperatuur overschat.
De behandeling van een koortsstuip in de acute fase bestaat uit het veiligstellen van de ademweg door inspectie en het in zij- of buikligging leggen van het kind en voorkomen dat het kind zich ergens aan kan bezeren. Het stevig vasthouden van iemand met een stuip werkt juist averechts omdat de spiersamentrekkingen zo krachtig kunnen zijn dat dit tot spierscheuren en botbreuken kan leiden. Eventueel kan er tijdens een aanval een anti-epileptisch middel gegeven worden, vaak wordt dit gedaan in de vorm van een diazepam-rectiole (Stesolid). Dit is een tubetje met een waterige oplossing die rectaal gegeven moet worden. Van belang is altijd of het geneesmiddel bedoeld is voor deze patiënt (kijk naar de naamsticker op de verpakking), hoe het toegediend moet worden (bijsluiter) en de houdbaarheid van het geneesmiddel (verpakking). In geval van twijfel niet doen!
De huisarts is de aangewezen persoon om een kind met een koortsstuip te beoordelen daar hij in de thuissituatie kan oordelen over de mate van ziek zijn en andere complicerende factoren (vreemd beloop, kans op hersenvliesontsteking). Slechts een kwart van de kinderen met een koortsstuip wordt door de huisarts naar het ziekenhuis gestuurd.

Ik hoop dat deze casus een beetje leuk was, suggesties, vragen, verdere discussie is uiteraard altid welkom. Het idee werd geopperd om een volgende keer eerst antwoorden te PM-en en ze op een later moment te plaatsen is dit een idee?

  Er is al een nieuwe casus opgestart!