Mensen die hier de brandweerman/vrouw gelijk stellen aan de pers/fotograaf onderweg naar een ongeval moeten zichzelf eens afvragen waar ze mee bezig zijn.
Die brandweerman is onderweg om levens te redden, en zelfs hij mag onderweg naar de kazerne eigenlijk niet te hard rijden. De fotograaf gaat om een foto te maken. Dit soort hardrijdende fotografen mogen hopen dat ik ze niet tegen kom als ik aan het werk ben, want ik denk dat je nog heel wat foto's moet maken voordat je genoeg verdiend hebt om alle rekeningen af te betalen.
Ik snap je verhaal red. Maar die brandweerman is echt niet altijd zo hard aan het rijden om levens te redden. Vaak wil men ook gewoon graag de uitruk halen. Bij een Prio 2 buitenbrand of wateroverlast worden door een bepaalde groep vrijwilligers ook als malloten gereden. Dat is niet zo zeer om mensenlevens te redden, maar meer om de uitruk te kunnen halen. In mijn ogen niets mis mee, maar 't is minder zwart wit als jij zegt.
Als fotograaf onderweg naar een melding is het te begrijpen als je iets doorrijdt. Er stroomt wat adrenaline en dat helpt nogal om harder te gaan rijden. Doe 't veilig, als je denkt 'kan nog wel', kan het dus niet, en denk vooral niet dat scheuren je heel veel sneller maakt en betere plaatjes geeft. Als je dat in het achterhoofd houdt kan je soms best eens 130 rijden waar 120 mag, of 90 buiten de bebouwde kom.
Voor de duideijkheid. Harder rijden en feller optrekken begrijp ik. Door rood rijden, doorgetrokken strepen, tegen het verkeer in etc. zal ik nooit begrijpen. Dat moet je echt niet willen als fotograafje.
