Boetes in verhouding met inkomen

[Gast48368]

Het is niet reguleren maar zorgen dat een straf even hard gevoeld wordt voor iederéén. Een straf is er toch om te zorgen dat mensen het de volgende keer niet meer doen? Dan betaald de directeur toch te weinig als hij van dezelfde overtreding niet wakker ligt...  

Wat dacht je van een standaard boete die gecorrigeerd wordt naar het inkomen? Laten we zeggen dan Jan Modaal tegenwoordig het juiste bedrag betaald. Inkomen gedeeld door inkomen Jan modaal maal de standaard bekeuring.

...........en de minima krijgen korting op de boetes?  

[Maarten]

...........en de minima krijgen korting op de boetes?  

Die krijgen geld toe

[Jerommeke]

Ach ja, laten we ook de bekeuringen nog eens aan het inkomen gaan opleggen, als je hard werkt en veel geld verdient, draag je al zo veel af aan de belasting. Wat een belachelijk idee  

[mon3aantje]

Ik ben ook van mening dat dit in Nederland niet zal gaan werken.

Zoals het systeem nu is werkt het perfect. Dat de bekeuring voor een persoon met een laag inkomen harder aankomt dan voor een topman van de ABN dat geloof ik zomaar. Echter is het wel zo zoals al eerder hier beschreven is dat je zelf de keuze maakt door een overtreding te gaan plegen. Als je die beslissing maakt weet je wat de gevolgen daarvan zijn. Gewoon aan de regels houden dan is er niks aan de hand. Denk verder dat het allemaal erg moeilijk uitvoerbaar is. Als het systeem er wel zou komen zal dat ook wel heel wat extra geld gaan kosten om het in te voeren. Gevolg zal dan wel zijn dan de boetes ook weer omhoog zullen gaan. Dus uiteindelijk zal niemand er beter van worden... Gewoon lekker houden zoals het nu is.
Ook ben ik het met Jerommeke eens dat mensen die lange studies gevolgd hebben en de verantwoording over grote bedrijven hebben al genoeg gepakt worden door het Nederlandse belastingssysteem maar dat is weer een andere discussie  

[Gast]

De directeur die met 5 ton per jaar thuis komt mag best wat meer getroffen worden dan de bijstandsmoeder. De eerste lacht nu om 230 euro, de tweede kan er een week of 2 niet van eten.

Onzin, zeker als de overtreding door zowel de directeur als de bijstandsmoeder bewust en/of met opzet gemaakt wordt. Het is het feit wat bestraft moet worden, niet wat je financiële status is.

[DiNozzo]

Maar waarom mag die straf niet aangepast worden aan iemands financieen? Als ik met 40 euro per week moet rondkomen is 220 euro een enorme aanslag daarop (lees: nagenoeg onbetaalbaar). Als ik elke maand 10.000 euro op mijn bankrekening gestort krijg zal die 220 euro nog steeds rot zijn, maar een stuk minder rot.

De rechter houdt daar ook dagelijks rekening mee. Een verdachte van een ernstig misdrijf mag bij de politie altijd een sociale verklaring afleggen en als daaruit blijkt dat iemand in de schulden zit zal er ook sneller gekozen worden voor een taakstraf ipv een celstraf (aanslag op inkomen) of geldboete (niet betaalbaar).

[Gast]

Iemand's financiën hebben mijns inziens niets te maken met een gepleegd feit en de straf die daarop staat. Een bijstandsmoeder die net zo bewust door rood gaat als een directeur is net zo schuldig en dient op gelijke manier gestraft te worden. Klasse-justitie, als in oordeel vellen per sociale klasse of financiële situatie, doet onrecht aan het gelijkheidsbeginsel. In socialistisch Rusland, van de jaren 80 zou dat idee overigens wel passen.

[Mattijs]

Ik kan deze gedachtengang zeker wel volgen. Het feit wat gepleegd word is dan wel hetzelfde, maar de financiële gevolgen zijn wel degelijk verschillend voor een bijstandsmoeder of voor een CEO. Wil je de CEO net zo hard pakken, zul je hem hogere boetes moeten opleggen.

Ook vind ik dat je dit verschil gewoon kunt terugzien op een willekeurige snelweg in den Lande. Op de meest linker baan tref je de duurste auto's aan, met de hoogste snelheden. En meestal niet maar 4 à 5 km/h verschil. Persoonlijk krijg ik bij dit soort gedragingen van dit type auto/chauffeur het idee dat het ze inderdaad niets kan schelen, omdat ze de boetes gewoon in (kunnen) calculeren in hun dagelijkse kosten. Dit kan ik uiteraard niet staven middels onderzoek

[DiNozzo]

Iemand's financiën hebben mijns inziens niets te maken met een gepleegd feit en de straf die daarop staat. Een bijstandsmoeder die net zo bewust door rood gaat als een directeur is net zo schuldig en dient op gelijke manier gestraft te worden. Klasse-justitie, als in oordeel vellen per sociale klasse of financiële situatie, doet onrecht aan het gelijkheidsbeginsel.

Inderdaad, een gelijke mate van straf. Een bekeuring, laten we zeggen van 230 euro, is nu voor sommige mensen 30% van het salaris terwijl dat voor een ander nog niet eens een procent is. Door een boete een vast percentage, laten we zeggen 5%, van iemands maandinkomen te laten zijn ben je mijn inziens niet in strijd met het gelijkheidsbeginsel, want iemand wordt navenant gelijk gestraft. Een bijstandsmoeder die van 800 euro moet rondkomen betaalt 40 euro, een directeur met 10.000 euro per maand tikt 500 euro per maand af. Allemaal voelen ze het even hard in de portemonnee, en dat is nu niet het geval!

In socialistisch Rusland, van de jaren 80 zou dat idee overigens wel passen.

Het scheelt, toen verdiende een directeur min of meer net zo veel als een vuilnisman .

[moppersmurf]

Iemand's financiën hebben mijns inziens niets te maken met een gepleegd feit en de straf die daarop staat. .... In socialistisch Rusland, van de jaren 80 zou dat idee overigens wel passen.

Vandaar ook dat bijvoorbeeld Zweden, dat echt héél socialistisch is, dit inkomens-afhankelijke-systeem wel hanteert.

Trouwens wat is er mis met het socialistische systeem/ principe? Net als het democratische systeem/ principe? Of alle andere systemen en principes die er zijn op deze aardkloot. Met de systemen/ principes is vaak niks mis, het zijn de mensen die die systemen/ principes een invulling geven en die mensen: daar is vaak wat mis mee! Systemen/ principes zijn net een recept: de kok moet er invulling aangeven.

• je volgt het recept

òf

• jij houdt het recept aan als leidraad maar de invulling eraan geven dat doe je uit eigen ervaring en kunde.
  

Uiteraard blijft de overtreding hetzelfde! Maar die klasse justitie (die aangehaald wordt) is wel een héél erg simpele gedachte gang. Die klasse justitie bestaat namelijk al op het moment dat iemand het strafproces ingaat. Uitleg: de bijstandsmoeder zal het moeten doen met een pro-deo advocaat omdat ze geen geld heeft voor een duur-betaalde-rolls-royce-advocaat die wel zijn pro-deo uurtjes moet maken maar daar zelf een invulling aan kán geven en die goedkope advocaat kan dat niet omdat hij/zij zijn centjes binnen moet krijgen om brood op de plank te leggen terwijl die duur betaalde advocaat zwemt in het brood.

Punts gewijs en niet in een 3-regels-lange-zin:

• de bijstandsmoeder zal het moeten doen met een pro-deo advocaat omdat ze geen geld heeft voor een duur betaalde "rolls-royce" advocaat en alle moeite heeft om brood op de plank te krijgen
• en natuurlijk is het zo dat die dure rolls-royce advocaat zijn (bij wet verplichte) pro-deo uurtjes moet maken
• maar die dure roll-royce advocaat kan zelf een invulling geven aan die te draaien pro-deo uurtjes omdat er voor die wijze van invulling geen wettelijke bepaling is
• maar die goedkope pro-deo advocaat heeft geen keuze in de invulling van die pro-deo uurtjes omdat hij/zij zijn centjes binnen moet krijgen om brood op de plank te leggen
• En ondertussen zwemt die duur betaalde advocaat in het brood en rijdt hij/zij lekker in rond in zijn/haar roll-royce

Die klasse justitie bestaat in ons ó-zo-democratische-klompe-landje net zo hard als in welk ander land op deze aardkloot dan ook. En daar ben ik absoluut van overtuigd!

In mijn ogen is het begaan van een overtreding vaak een kwestie van simpel kudde gedrag: "Hij doet het ook dus dan mag ik het ook". En volgens mij zijn we als mens dat stadium al een paar decenia gelden gepasseerd! Mijn advies is dan ook: Denk na voordat je wat doet. En mijn mening daarop aansluitend is: als je er voor kiest om het toch te doen, dan mag de een best wat harder gestraft worden dan de ander.

Met alle respect, en dat wil ik absoluut vooraf héél duidelijk vermelden, maar iemand met een verstandelijke handicap wordt ook anders behandelt dan iemand zonder verstandelijke handicap. Dus waarom mag iemand met héél veel geld dan niet anders behandelt worden???

Over onderscheid maken gesproken! Of is dat ineens héél anders?

Alles maar dan ook alles heeft te maken met referentie kaders en invulling die er, door een bepaald individu, aan iets gegeven wordt. Bepaal jij dat die bijstandsmoeder net zo schuldig is als die directeur? Maar wie zegt jou dat die bijstandsmoeder geen verstandelijke handicap heeft? Of is het toch die directeur met die verstandelijke handicap?

Welke invulling geef je nu???