Hoi Bart S,
Is het voldoende om goed geoefend te blijven?
Dit kan nog weleens interessant worden:
De assistente bepaald de urgentie van de af te leggen visite. Wanneer er daadwerkelijk met OGS gereden wordt bepaald de arts. Vaak komt het voor dat de arts niet wil dat het een A1 wordt. Veel minder vaak komt het voor dat de arts een 'dringende visite' opschaald naar een spoedvisite. Kortom als de HAP auto's met A1 rijden is dat een beslissing van de arts.
Ik merk vaak een terughoudendheid van artsen in het A1 rijden, terwijl de assistente al een urgentiecriterium eraan heeft verbonden. Wat er daadwerkelijk met spoed, dus binnen 15 minuten, wordt gezien is een klein deel van het aantal visites die bij de HAP binnenkomen, die door de assistente wordt beoordeeld als 'spoed'. Het aantal spoedritten bij de HAP zouden dus veel hoger kunnen zijn.
Onze ervaring in spoedrijden is natuurlijk niet als die van een ambulancechauffeur. Met 2 spoedritten per maand (dit is mijn gemiddelde, en ik werk zo'n 6 a 8 diensten per maand) weet ik niet of de HAP chauffeurs genoeg oefening krijgen. Maar in onze opleiding zit wel een gedeelte waarbij er veel aandacht gevestigd wordt op gevaren tijdens A1 ritten, en op het rijden van een A1 rit. Zodra ik een spoedrit ga doen, besef ik wel degelijk dat er anders gereden wordt. En daarnaast worden we gecertificeerd, met een herhaling van de rijvaardigheidslessen.
Mijn ervaring is toch anders... 9 van de 10 keer krijgt de HA er niet eens een naaldje in (als 'ie het al probeert).... ook heb ik al verschillende malen een HA een ECG op zijn kop zien houden.
Daarnaast heb ik een hele andere ervaring met huisartsen dan jij, of jij hebt pech dat je de hele tijd de minder ervaren artsen tegenkomt. Of ik heb het geluk met ervaren artsen te mogen werken......
Groet,
HapAmbu