Goed, hoe moet je er dan mee omgaan? Dat zet je er niet bij. Hoe moet ik omgaan met een stel debielen die met de 4 mei kransen lopen te voetballen op de dam. Hoe moet ik omgaan met elke keer weer die vechtpartijen in de kroeg omdat ze van de lage boete toch niets leren. Hoe moet ik omgaan met oude mensen die worden doodgeschopt om 5 euro. Hoe moet ik omgaan met elke keer weer die berichten op tv dat weer iemand is doodgeschopt door een stel debielen die daarvoor toch maar 4 jaar krijgen en minderjarig zijn en wegkomen met een taakstrafje. Hoe moet ik omgaan met dat geweld dat ik dagelijks weer zie in de bus terwijl de buschauffeur niet ingrijpt (goed te begrijpen want dat heeft hij een mes tussen zijn ribben). Hoe moet ik omgaan met die discriminerende opmerkingen naar allochtone mensen die ik dagelijks hoor. Hoe moet ik omgaan met moordenaars die er met 6 jaar gevangenisstraf er van af komen. Hoe moet ik omgaan met ect ect ect ect ect ect ect ect ect ect ect
Dat bedoel ik nou. Agenten zijn geen klootzakken, maar mensen. Als je verbitterd raakt kan je geen onderscheid meer maken: iedereen is slecht en op het dievenpad. Ik begrijp dat je je gal moet spugen, maar je zal toch moeten zien een positieve uitgangspositie te behouden, met een reëel kritische ondergrond. Ik denk dat je moet beginnen je niet verantwoordelijk te voelen voor de lage straffen in Nederland. Bovendien is nog niet gezegd dat alleen dat helpt. In Amerika zijn ze aanmerkelijk zwaarder en de misdaad is daar nog niet gestopt. Politieman zijn vraagt een brede, gladde rug waar je hetgeen je meemaakt moet zien af te laten glijden. Zeg niet dat ik geen ervaring heb met boefjes, ik heb bij een winkelcentrun gewoond waar allerlei bendes huishielden en niemand deed daar wat aan. Tot wij er zelf gingen optreden met honden en "zaklantaarns
" en "live" een aantal van de vernielingen op video vast legden en de daders pakten en overdroegen aan de plaatselijke politie. Dat kwam op SBS6 en toen mochten we er niet meer komen van de politie. Ze hadden het weer in de hand vertelden ze. En dat bleek waar. Nu woon ik achter de Kosmand, een ander probleem winkelcentrum in Huizen met hang jongeren. Ruiten gaan er aan, mensen durven er niet meer heen, er is een winkel waar al 31 keer de ruiten zijn ingegooid. Er zijn daar een paar raddraaiers aan de gang. Maar denk je dat ik daar de hele bevolking en de maatschappij voor verrot veklaar? Er is wat aan te doen, maar de enige oplossing moet komen van de politiek. Niet van jou of van mij, wij zijn maar van geringe betekenis. Alles wat ik vraag probeer het op te brengen te blijven glimlachen. Het ligt niet aan ons. Niet aan jou. Niet aan de maatschappij. Maar aan een paar hufters.
Henk