Commissie weet nu hoe ’t zit met hostels
‘Deskundigen’ leggen uit en geven politici tips over de ‘hostelaffaire’.
door Linda van Gorkum DEN BOSCH – Zoiets als in Den Bosch heeft ze nog nóóit meegemaakt.
Wat een toestand hier, terwijl ze in alle andere steden waar ze als - onafhankelijk - adviseur betrokken was bij de komst van hostels toch ook wel wat voor haar kiezen kreeg. Kitty Penninga was gisteravond een van de vijf ‘deskundigen’ waaraan leden van de commissies Maatschappelijke Ontwikkelingen en Bestuurszaken hun vragen mochten stellen.
Het is inmiddels 2,5 maand geleden dat het college van B. en W. zijn voornemen met de raad deelde vijf of zes hostels voor daklozen met een dubbele diagnose te realiseren. En alweer bijna zeven weken zijn verstreken na de brand in de beoogde eerste locatie, aan de Churchilllaan. Om met de woorden van voorzitter Paul van der Krabben te spreken: „Vanavond moet maar eens duidelijk worden waar we al die tijd al over praten.”
Vragen waren er volop, zo’n beetje dezelfde als die bewoners van de Kruiskamp hadden en hebben. Met name Will Paanakker ( Stadspartij Knilles) vuurde een vragenpeloton af. Zo wilde ze wel eens weten of de garantie er is dat zo’n hostel veilig is. Antwoord: dat kun je nooit met zekerheid zeggen, maar de ervaringen elders zijn meer dan goed. En hoe lang blijven bewoners eigenlijk in zo’n hostel ? „Eerder jaren dan een jaar”, was het commentaar van Roel Hermanides, directeur van Novadic- Kentron. En of het niet beter is eerst een hostel te vestigen op een ‘makkelijke’ plek in plaats van een kwetsbare wijk als Kruiskamp? Penninga „Dat zou leuk zijn, maar zo werkt ’t in het ‘eggie’ niet.”
Dat er voor de commissie een dik dossier met achtergrondinfo lag en er na elke voorlichtingsronde tijd voor vragen was, werd alom geprezen. Aan de andere kant, zo verwoordde wederom Paanakker het gevoel van zo’n beetje alle aanwezigen: „Waarom al deze info als we met z’n allen toch al weten dat die hostels er komen?” Deze avond is een soort gemaskeerd overleg op weg naar een voldongen feit. Daar hadden de deskundigen ook geen antwoord op. Wel tips in de verdere procedures: erken angsten van de buurt, blijf in overleg, maar blijf als gemeente achter het besluit staan. „ Anders wordt het een nog grotere bende”, besloot Penninga.
