Déjà vu ...
Maar goed, volgens mij spelen er in de laatste paar posts 2 dingen.
1. Wie heeft er de (medische) eindverantwoordelijkheid voor de (risicovolle) handelingen die in het veld worden uitgevoerd, ongeacht of deze voorbehouden zijn of niet.
2. Twijfel over voldoende achtergrondkennis om de betreffende vaardigheden lege artis uit te voeren.
Het eerste wordt terecht door Expert aangehaald, en in de vele discussies in de afgelopen jaren op dit forum heb ik nog nooit een sluitend antwoord gezien van Rescue hierover. De IGZ wordt regelmatig aangehaald, net als de ketenpartners. Maar dat zegt niets over de medische eindverantwoordelijkheid, die alleen bij een arts of (gedelegeerd via BIG wet) bij een verpleekundige kan liggen. Zover ik heb kunnen vinden is die er niet bij de betreffende stichting.
Over het tweede punt heb ik mijn bedenkingen, maar ik kan daar geen goed oordeel over geven omdat ik dat niet in de praktijk van Rescue gezien heb. Ik ben wel van mening dat je voor risicovolle handelingen moet beschikken over voldoende medisch inhoudelijke kennis om de juiste afwegingen te maken, te weten wat je doet en wat de risico's zijn en bij complicaties zelf kunt ingrijpen.
Dat er heel wat uren per jaar getraind wordt vind ik prachtig, en de vaardigheden zullen er ongetwijfeld goed inzitten, maar dat zegt niets over het bovengenoemde.
Mag ik het proberen met een simpel voorbeeldje uit te leggen..
De loodgieter komt een gasleiding repareren.. Hij verleent een dienst.. en is verantwoordelijk en aansprakelijk voor die dienst..
De aannemer levert die diensten van loodgieter door naar een opdrachtgever..
De loodgieter is verantwoordelijk voor zijn diensten jegens de aannemer, de aannemer is verantwoordelijk voor alle diensten naar de opdrachtgever toe..
MedicalRescue.NL levert in dit voorbeeld een gevorderde ehbo dienst. Ik geef operationeel leiding aan de dienstverlening op de dag, en ben daarmee eindverantwoordelijk voor alle dienstverlening op die dag..
Op een gemiddelde dag, hebben we trauma slachtoffers, die door ons van een circuit worden gehaald en uiteindelijk overgedragen aan een ambulancedienst.. Wie is er dan verantwoordelijk voor alle diensten die aan die patient worden gegeven, tot het moment van de overdracht..
Simpel ondergetekende..
In sommige settings, leveren we ook ALS diensten, als wij artsen daarvoor inhuren werkt deze onder de vlag en dienstverlening van Stichting MedicalRescue.NL, Het kunstje blijft het zelfde, de eindverantwoordelijkheid ook... Dat ik iets af te stemmen heb met de betrokken Arts, over taken, competenties etc mag duidelijk zijn...
De arts is in deze de loodgieter die een dienst levert aan de hoofd aannemer..
En onze dienst gaat tot de patient van het terrein weer afgaat, De medische verantwoordelijkheid stopt na de overdracht aan de ketenpartner die het overneemt, meestal een ambulancedienst..,
De dienst gaat daarna wel verder, met organisatorische zaken, veiligheid en achteraf verzamelen van feedback uit team, en feedback ketenpartners en patient ervaringen later.. (dat ongeveer 100-150 incidenten per jaar).
De essentie is van wat we doen, we niet verantwoordelijkheid leggen bij een medisch manager die ergens achter een bureau zit, maar dat iedereen die aanwezig is staat is om zelf de verantwoordelijkheid te dragen, die op dat moment ook daadwerkelijk kan dragen.. Dat beperkt ook ons in onze handelen, want iedereen moet voor de handelingen die hij/zij verricht, zich wel 100 keer bewijzen dat deze daarin bekwaam is..
Je tweede punt is ook helder.. we trainen mensen die zelfstandig bepaalde risicovolle handelingen mogen uitvoeren geen kunstjes, maar krijgen ook inzicht in de consequenties van wat ze doen, welke alernatieven er zijn, wat voordelen en nadelen zijn.. En die kennis in de trainingsprogramma's word getoetst door velen vakdeskundigen, dus ook vele heren doktoren, die daarbij betrokken zijn..
We staan voor wat we doen, en wat we doen doen we goed, en als we fouten maken, dan leren we daarvan, en doen passen we trainingen aan, en doen we het opnieuw..
Maar een gemiddelde ambu-team, en gemiddelde trauma arts, komt niet voor 250 euro per dag op dit soort evenementen staan, en die trainen niet extra op specifieke situaties die dan kunnen voorkomen..
Wij kopieeren geen trauma teams, of ambulancediensten, we kennen onze beperkingen, en we weten waar we erg goed in zijn..
En we zorgen echt, dat er geen vertraging onstaat, in dat de ketenpartners ons komen helpen indien nodig..
Nee wij meten geen etCo2, en we intuberen nooit, ja, maar veel andere vaardigheden doen we wel, dan de bovengemiddeld goed en zo hebben we nog 800 competenties waarin we trainen, oefenen, en praktijk ervaring op doen..
Niet iedereen in het team is even goed.. natuurlijk niet.. Daarom voor dat je op ILS niveau zelfstandig mag werken en leiding geven gaan daar vele uren training, oefening, praktijkervaring aan vooraf..
Wij leveren absoluut verantwoorde zorg, iedereen die anders beweert, moet dan maar de uitdaging aangaan om te komen, en te toetsen en niet iets op afstand te roepen..
De twee vragen zijn hiermee duidelijk genoeg beantwoord..