De eerste studies over ketamine in Status Asthmaticus dateren uit 1993, het schijnt en veilig en vooral effectief middel te zijn. Ik heb het nooit gebruikt zien worden in Nederland, maar ik werk al een kleine 15 jaar niet meer intramuraal, dus zeker weten doe ik het niet
Moderators: Heel even Off Topic.
Goede toevoeging!
Ketamine kwam voor het eerste op de markt in 1926 als PCP (Phenyl Cyclohexyl Piperidine) onder de naam Fencyclidine als dissociatief anestheticum toepasbaar in de diergeneeskunde. Later werd het ook toegespast in de humane geneeskunde. Ook werd het middel bekend onder de naam Angel Dust" of "Hog". Vanwege de hallucinogene bijwerkingen werd het middel niet meer toegepast. In 1962 werd het middel opnieuw geintroduceerd onder de naam Ketamine als de opvolger van PCP. Het wordt wel de "Complete anasthetic drug" genoemd.
Het middel staat meer en meer in de belangstelling. Naast analgetische eigenschappen, werkt het anti-inflammatoir, neuroprotectief en sympaticomimetisch. Dit laatste effect komt tot stand door remming van de heropname van noradrenaline. Door dit effect onstaat er een bronchodilatatoir effect. Binnen de setting van de Intensive Care heeft het middel in die hoedanigheid een indicatie bij een therapie resistente Status Astmaticus. Je moet dan wel de oude Ketamine gebruiken en niet het Esketamine, dat farmacologisch net even anders werkt. Ik gebruik het middel zelden voor deze specifieke indicatie, maar het komt voor.
Binnen de pre-hospitale setting gebruik ik graag een lage dosering Esketamine in combinatie met Fentanyl. Dat noem ik wel eens gekscherend "Esketanyl". Neuronale cellen die een NMDA receptor hebben, hebben daarnaast ook Opiaatreceptoren. De twee middelen werken potentierend en door het gebruik van Esketamine neemt de opiaatbehoefte geweldig af (met wel 90%). Het geeft een enorme pijnstilling voor kortdurende pijnlijke interventies, zoals het plaatsen van en thoraxdrain of bevrijding uit een voertuig.
Expert.