Om weer ontopic te gaan...
http://www.hartstichting.nl/go/default.asp?mID=5526&rID=2079Reanimatie in verzorgings- en verpleeghuizen
18-8-2008
Aanleiding van dit standpunt is een bericht in het Algemeen Dagblad (d.d. 16/08/2008) dat bewoners van het verzorgingshuis St. Pieters en Bloklands Gasthuis in Amersfoort niet worden gereanimeerd, tenzij iemand duidelijk aangeeft dat wel te willen. In een brief aan de bewoners van het verzorgingstehuis staat als reden dat reanimatie bij 70-plussers zo schadelijk is, dat de levenskwaliteit ernstig kan verminderen.
De visie van de Nederlandse Hartstichting
De Nederlandse Hartstichting is het oneens met het feit dat er een leeftijdsgrens gesteld wordt bij het starten van een reanimatie, omdat er geen enkele wetenschappelijke aanwijzing is voor een dergelijk besluit. Niet een biologische leeftijd, maar de klinische situatie (de mate van gezondheid) en het zelfbeschikkingsrecht van de individuele cliënt of patiënt alsmede de medische zinvolheid van de ingreep zijn van invloed op het besluit om wel of niet te reanimeren.
Belang reanimatie
Reanimatie is een medische behandeling bij een acute, levensbedreigende situatie zoals een hart- en/of ademstilstand. Niet starten of staken van reanimatie leidt tot onherstelbare schade, primair in de hersenen na ongeveer vier tot zes minuten, en tot de biologische dood van de patiënt na acht tot tien minuten. Buiten zorginstellingen wordt de basale reanimatie (hartmassage in afwisseling met mond-op-mondbeademing) door leekhulpverleners al jaren met grote regelmaat toegepast. Door de inzet van de Automatische Externe Defibrillator (AED) leidt de hulpverlening in de eerste zes minuten bij een hartstilstand steeds vaker tot een eerder herstel van de eigen hartslag van het slachtoffer en een grotere overlevingskans. Juist binnen een zorginstelling als een verzorgings- of verpleeghuis kan snel gehandeld worden. Uit recent onderzoek van het Academisch Medisch Centrum blijkt dat 89% van de overlevenden na reanimatie goed functioneert. De gemiddelde leeftijd van de patiënten in dit onderzoek was 66 jaar.
De WGBO Voor de professionele zorgverlener is de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) van toepassing. In dit verband, komen arts en cliënt samen tot een afspraak over een eventuele reanimatie. Het zelfbeschikkingsrecht van iedere patiënt is van grote invloed op het besluit. Men spreekt van een geïnformeerde keuze of informed consent. Er dienen in een zorg- of verpleeghuis derhalve tijdig afspraken gemaakt te worden, op individueel niveau. De bij de zorgverlening betrokken verpleegkundigen en verzorgenden moeten op de hoogte te zijn van de besluitvorming rond de cliënt of patiënt. Indien de patiënt niet (meer) wilsbekwaam is (niet zelf toestemming kan geven) kan een eerdere schriftelijke verklaring van diens hand (een codicil, een niet-reanimatieverklaring) als zodanig fungeren. Bij afwezigheid van een dergelijke verklaring kan een familielid of een andere persoon (de WGBO specificeert deze vertegenwoordiging) de patiënt vertegenwoordigen.
Zie voor meer informatie
www.6minuten.nlReferenties
1. De Vos R. Clinical Decision Making in Cardiopulmonary Resuscitation. Proefschrift. Amsterdam: UvA, 1999.
2. Berdowski J, Waalewijn RA, Koster RW. Overleving na reanimatie buiten het ziekenhuis is sterk toegenomen: een vergelijkend onderzoek tussen eind 20ste en begin 21ste eeuw. Hart-en vaatziekten in Nederland, najaar 2006:27-34. Den Haag: Nederlandse Hartstichting 2006.
