Ondanks eerst verpleegkundige worden, dan specialiseren en dan pas op de ambulance, een lange weg is om te belopen, vind ik het toch erg goed.
Ondanks dat je dingen leert tijdens je initiële opleiding die je mogelijk niet nodig hebt op de ambulance, leert het je wel vaardigheden die je kunnen helpen, basiszorg, omgang met patiënten, omgaan met ernstig zieken, begeleiding van ernstig zieken, ontwikkeling van beroepshouding, begeleiden van naasten en familie om zomaar wat te noemen. De basis voor deze houding wordt je gegeven tijdens je a opleiding en ontwikkel je in de loop der jaren, volgens mij is ambulance hulpverlening meer dan alleen maar spoedeisende hulp en trucjes op straat uitvoeren, zel heb ik met name gemerkt dat ik door mijn specialisatie na mijn A opleiding op een andere manier ben gaan denken over mijn handelen beslissingen en dergelijke.
Ondanks de lange weg die men moet bewandelen om "op de ambulance" te komen, vond ik hem waardevol en leerzaam.
Groet
Paul
P.s. Decubitus bestrijding, inderdaad je hebt het niet nodig op straat maar op zich is het het wel goed dat je realiseert dat een trauma slachtoffer bijvoorbeeld al even op de straat ligt, mogelijk in shock dus slechte weefselperfusie en vervolgens leggen wij hem/haar ook nog op een wervelplank (keihard), gegarandeerd decubitus. Niet echt behandelbaar in de acute geneeskunde althans je kunt natuurlijk je circulatie verbeteren, maar zeker iets om bij stil te staan