Nazorg van EHBO'ers

[Brandpreventist]

vrijdag 19 september 2008


http://www.ad.nl/rotterdam/rivierenland/2627859/EHBOer_vindt_bij_eigen_organisatie_geen_nazorg.html

EHBO-er vindt bij eigen organisatie geen nazorg

ARKEL/HOOGBLOKLAND - Het Oranje Kruis moet meer aandacht gaan besteden aan de nazorg van EHBO-ers die hulp bieden bij stressvolle situaties.
Dat vindt Sander Keijzer uit Hoogblokland, die vorig jaar september als één van de eerste hulpverleners werd geconfronteerd met het ernstige fietsongeval in Arkel.

Bij dat ongeval raakten twaalf scholieren gewond, waarvan enkelen ernstig. Keijzer (21) is inmiddels al vier maanden ziek thuis omdat hij lijdt aan een posttraumatische stress-stoornis.

Volgens directeur Boi Jongejan van het Oranje Kruis is de ervaring van Keijzer aanleiding om eens goed na te denken over een vorm van nazorg voor EHBO-ers. ,,Voor professionele hulpverleners is dat vaak goed geregeld, voor vrijwilligers niet. Bij EHBO-afdelingen zou bijvoorbeeld standaard een debriefingsafspraak gemaakt kunnen worden voor EHBO-ers met een nare ervaring.''


Het oorspronkelijke verhaal uit: http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php/topic,19600.0.html

http://yord.nl/article/772223

Jacomijn Hoekman - 12 sep 2008 16:19
„Haar hoofd zat onder het bloed”
Sander (21) gaf eerste hulp aan leerlingen Gomarus

HOOGBLOKLAND - Bang voor bloed is hij niet. Toen Sander Keijzer (21) de plek bereikte waar een groep Gomarusleerlingen door een auto was aangereden, verleende hij direct eerste hulp. Maanden later bleek de EHBO’er zelf de gebeurtenis niet te hebben verwerkt en kwam hij ziek thuis te zitten.

Het is 14 september 2007, rond acht uur ’s morgens. Sander Keijzer -hij heeft ruim een jaar zijn EHBO-diploma- luistert thuis naar de meldingen die via een pieper binnenkomen. Plotseling is daar een boodschap aan de brandweer. „Auto te water aan de Vlietskade in Arkel.” Sander schiet overeind. Dat is in de buurt. Misschien kan hij helpen.

De brandweer arriveert gelijk met hem. Sander ziet een heleboel kinderen staan. Rechts ligt een meisje tegen de slootkant. De oud-leerling van de Gomarus Scholengemeenschap schrikt. Als hij wat beter om zich heen kijkt, ziet hij nog meer kinderen liggen, ook onder een auto.

„Op dat moment ging er een knop bij me om. Ik heb eerst gekeken aan welke kant de brandweer begon met de hulpverlening. Ik ben aan de andere kant begonnen. De kinderen die er het ergst aan toe leken, heb ik eerst geholpen. Er was een meisje met een hoofdwond, dat onder het bloed zat en paniekerig reageerde. Haar heb ik beschermd tegen onderkoeling door haar een isolatiedeken van de brandweer te geven. Ik legde mijn jas onder haar hoofd, zodat er geen steentjes in haar wond konden komen. Daarna bleef ik tegen haar praten, zodat ze niet in een shock kon raken.

Het meisje had een fikse hersenschudding. Ze was wat verward en stelde iedere keer dezelfde vragen. Als ik haar vroeg of ze wist waar ze lag, gaf ze het verkeerde antwoord. Ik probeerde ervoor te zorgen dat ze niet verder zou wegzakken.”

Slachtofferhulp
„De brandweer zette nog een jongen bij mij, die ik in de gaten moest houden. Hij had achteraf gezien alleen pijnlijke spieren en een gebroken duim.

Het duurde een tijdje voordat alle slachtoffers waren opgehaald. De ambulances moesten helemaal vanuit de omgeving van Nijmegen komen, zo’n 70 kilometer verderop.”

Later die ochtend arriveert Sander met de leerlingen op de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem, waar inmiddels medewerkers van Slachtofferhulp Nederland aanwezig zijn. Die zijn niet alleen beschikbaar voor de scholieren die het ongeval hebben meegemaakt, maar ook voor de hulpverleners. Sander maakt geen gebruik van hun diensten. „Omdat er veel leerlingen waren die in de knoop zaten met wat ze hadden gezien en meegemaakt, ging ik in plaats daarvan met hen praten.”

Een paar maanden geleden begon het gebrek aan een uitlaatklep zich te wreken. „Ik was op een evenement toen ik me niet goed voelde worden. Ik zakte in elkaar. Met de ambulance werd ik naar het ziekenhuis gebracht, omdat ze dachten dat ik iets aan mijn hart had. Toen kwamen ook alle beelden van het ongeluk met de scholieren weer boven. Ik heb een trauma opgelopen van wat ik gezien heb. Ik zit al vier maanden thuis met een posttraumatisch stresssyndroom.

Toch kan ik achteraf met een goed gevoel terugkijken op de hulp die ik heb gegeven. Inmiddels ben ik weer een paar keer als hulpverlener bij evenementen ingezet. De eerste keer met trillende handen. Dat was heftig. Maar ik wil per se de EHBO-hulpverlening weer oppakken. Het is te mooi om te laten schieten. Het voelt goed om anderen te kunnen helpen.”

Meer EHBO’ers nodig
Vandaag is het Wereld Eerste Hulp Dag. Het Nederlandse Rode Kruis grijpt deze dag aan om aandacht te vragen voor de noodzaak van meer EHBO’ers.

Uit onderzoek blijkt dat vier op de tien mensen geen eerste hulp verlenen bij ongelukken, meestal omdat ze dat niet kunnen. In Nederland hebben ongeveer 300.000 mensen een geldig EHBO-diploma. Dat is slechts 1,8 procent van de bevolking.

[Jacques Schenk]

Dat het mooi zou zijn wanneer er voor iedereen nazorg zou zijn staat als een paal boven water.
Ik zie daarin echter geen rol voor het Oranje Kruis zoals in bovenstaand artikel woord gesuggereerd.

De nazorg bij traumatische ervaringen bij het verlenen van ehbo in georganiseerd verband ligt bij de ehbo organisatie, dat kan het bijvoorbeeld NRK zijn (waar opvang wel geregeld is) of bij de ehbo vereniging.
Komt de ehbo organisatie er niet uit of is de ehbo'er niet georganiseerd dan is er altijd nog de mogelijkheid om gebruik te maken van slachtofferhulp of de reguliere hulpverlening via de huisarts.

Het zal vooral de omgeving van de getraumatiseerde hulpverlener moeten zijn die in de gaten moet houden hoe de emoties verwerkt worden en indien nodig tijdig aan de bel trekt, daar ontbreekt het wellicht nog wel eens aan, eenmaal in de molen van de geestelijke hulpverlening loopt het m.i. wel goed.
Maar nogmaals, een rol voor het OK zie ik hier niet.

[CM]

Dag allemaal,

Sander heeft waarschijnlijk goed werk verricht ter plekke, dat staat voor mij ook vast. Toch moet ik zeggen dat ik het, op zijn zachtst gezegd, eigenaardig vind dat Sander reageert op een alarmering van de hulpdiensten. Dat is gelijk ook het nadeel van het af- kunnen lezen van deze berichten. Voor de "prof"  hulpverleners is psychologische hulp goed geregeld. Juist omdat wij vaker geconfronteerd worden met heftige inzetten. Sander heeft er zelf voor gekozen om ernaartoe te gaan. Met alle gevolgen van dien........ (wat uiteraard niet wilt zeggen dat hij geen hulp verdient).

WM

[Kusje]

Sander had ook later met slachtofferhulp kunnen bellen.
Misschien had de medewerkers van slachtofferhulp Sander er "uit moeten pikken"  

Waarom heeft iemand van zijn EHBO vereniging Sander niet met een gesprek geholpen.
Waarom heeft eigenlijk iemand van de EHBO vereniging dit niet gesingaleerd? Zijn gedrag is veranderd.

Er zijn vele vragen die open blijven.

(de EHBO vereniging kan ook een Rode Kruis afdeling zijn)

Gelukkig heeft mijn Rode Kruis afdeling mensen die het signaleren en de hulpverleners worden apart genomen voor een gesprek.
En word het ook steeds aangegeven: zit je ergens mee, kom er mee en praat er over.

[EHBO-er]

Welsh medic,

Sander heeft het dit keer opgezocht, de volgende keer gebeurd het voor zijn ogen.
Wie van de professionele hulpverleners heeft Sander zelf en/of slachtofferhulp na afloop aangesproken over de rol van Sander en de verwerking daarvan ?


Jaques,

Beter laat dan nooit, ik hoop dat het OK deze handschoen oppakt en dit als een speerpunt introduceert izowel bij de kaderopleidingen als ook bij de basisopleidingen.
Er staat meer over in dit onderwerp in de 25ste druk, maar in mijn ogen is dat absoluut ontoereikend.

[pompbediende]

Dag allemaal,

Sander heeft waarschijnlijk goed werk verricht ter plekke, dat staat voor mij ook vast. Toch moet ik zeggen dat ik het, op zijn zachtst gezegd, eigenaardig vind dat Sander reageert op een alarmering van de hulpdiensten. Dat is gelijk ook het nadeel van het af- kunnen lezen van deze berichten. Voor de "prof"  hulpverleners is psychologische hulp goed geregeld. Juist omdat wij vaker geconfronteerd worden met heftige inzetten. Sander heeft er zelf voor gekozen om ernaartoe te gaan. Met alle gevolgen van dien........ (wat uiteraard niet wilt zeggen dat hij geen hulp verdient).

WM

Daar ben ik het wel mee eens, ik ken de jongens enigzins en het klopt wat WM zegt, zodra hij een melding ontvangt op zijn pager vliegt hij er opaf om foto's te maken van ongevallen en branden..voor de site  www.regiogorinchem.nl  en www.brandongevallen.nl
overal door de regio trekt ie heen om er foto's van te maken, je zoekt natuurlijk zo wel het ene na het andere ongeval moetwillig op met de risico's van dien.( en doet dat nu nog )  Vast staat wel dat hij op die dag heus wel goed werk heeft gedaan, maar misschien spelen eerdere ongevallen ook wel een rol mee.. een triest verhaal eigenlijk..  Misschien zet het andere sensatiezoekers ook wel aan het denken als ze op pad gaan om foto's te maken. :|

[Mystique]

Waarom word in dit geval afgevraagd of het NRK niet meer moet doen terwijl deze meneer er zelf voor koos om er heen te gaan, er zelf voor koos om getuigen gerust te stellen en te luisteren naar misschien wel een verschrikkelijk verhaal in plaats van met slachtofferhulp te praten, terwijl hij daar niet voor is opgeleid? Hij maakt een, achteraf gezien, verkeerde keuze en het NRK moet gelijk aan hun slachtofferhulp gaan werken...

[SEH zustertje]

Deze jongeman had een keuze.......
prof. hulpverleners hebben die keuze niet
Iedereen blijft verantwoordelijk voor zich zelf, en als je draagkracht/ last uit balans is zal je daar zelf voor moeten zorgen om dit weer horizontaal te krijgen.

Maar ...dat is de nieuwe tendens lijkt wel in deze maatschappij, om direct met je vinger naar een ander te wijzen en vergeet om het eerst eens bij jezelf neer te leggen.

(trouwens.....een mooi vervolg van waar ikde  stelling over gestart was  hier )  

[Kusje]

Wat mij opvalt aan deze discussie is dat Sander door een aantal (voornamelijk van beroepsmensen) eigenlijk zelf de zwarte piet krijgt toegespeeld omdat hij via een pager zag dat er wat aan de hand was en er na toe ging.
Maar wat als hij toevallig er langs was gereden cq gelopen. Dan was het resultaat het zelfde geweest. Problemen bij het verwerken van deze ervaring.
Dan hadden jullie een andere mening gehad??  Ik denk dat Sander een voorbeeld kan zijn voor vele, andere helpen. Ondanks hij het via pager zag dat er wat gebeurt was en zijn burgerplicht wilde doen. Hij ging er niet heen voor de sensatie.

Het gaat meer gebeuren dat vrijwilligers (EHBO'ers) eerder te plekke of te gelijktijdig zullen zijn dan de proffesionele hulpverleners want er zijn momenteel proeven met sms-jes naar EHBO'ers waarbij een AED in de buurt hangt. Als er een hart-aanval gemeld wordt via 112 krijgt de EHBO'er een sms-je.
Dus dan gaat jullie mening dan ook op?? Als deze EHBO'er erachter af moeilijk mee heeft, dan is het eigen schuld???

[CM]

Beste Fanny,

Ik val binnen de categorie " prof". Sander krijgt geen warte piet toegespeeld, ik constateer gewoon dat hij zelf heeft besloten om ter plaatse te gaan. Ik roep nimmer dat hij geen hulp zou moeten krijgen. De vergelijking met de SMS proeven gaat hier ook niet op want deze vrijwilligers vallen onder de verantwoordelijkheid van de lokale RAV (bij ons, althans). Desnoods worden deze mensen vanuit dezelfde RAV professioneel begeleid.

Hij had idd toevallig langs kunnen komen, maar dat is niet gebeurt. Hij heeft bewust gehandeld na een P2000 melding. En dat is zijn eigen verantwoording.  

WM