Assistentie Collega

Auteur Topic: Assistentie Collega  (gelezen 27728 keer)

0 gebruikers (en 3 gasten bekijken dit topic.

Merijn

  • Gast
Gepost op: 14 december 2003, 18:09:01
Afgelopen nacht, zaterdag 13 op zondag 14 december, had ik nachtdienst. Niet schokkend op zich maar....

Rond een uur of 1.30 kwam er een noodkreet van een collega die in Noordwijk werd belagd door een groep jeugd. De collega vroeg er eerst een autootje bij. Ik werk in Leiden dus dan gaan we al opletten maar in princiep gaan we niet naar Noordwijk, te zijn het echt mis gaat.

Nog geen twee tellen later wordt er Assistentie collega geroepen door diezelfde collega. Hierop reageerde ik direct en reed dus met spoed richting Noordwijk. Dat is ongeveer 10 KM van Leiden.

Een minuut later wordt hetzelfde nog een keer geroepen met daarbij dat er DIRECT collega´s moesten komen. Kortom de situatie werd nu erg gevaarlijk voor de collega.

Op dat moment alle remmen los en met heel erg veel spoed naar de collega gereden. Ik was uiteraard niet de enig maar hoe meer collega´s daar hoe beter.

Op 100 meter van de plaats waar het vechten was, kregen wij te horen dat de ergste spoed eraf kon en dat er niet meer gevochten werd maar dat de situatie nog steeds dreigend was.  Om een lang verhaal kort te maken. Uiteindelijk kwamen we als mosterd na de maaltijd en heb ik alleen een verdachte over kunnen brengen naar Leiden. Verder niets gedaan.

Achteraf zat ik te denken hoe ik gereden heb. Ik heb op een gegeven moment op een 80 km weg, ongeveer 150 a 160 gereden. Verschillende kruispunten ben ik overgereden door rood. Uiteraard had ik zowel de sirene als de zwaailichten aan dus was een voorrangsvoertuig. Ik vind zelf, de hele route terug kijkend niet dat ik het erg gevaarlijk heb gedaan. 1x geflitst op een kruising voor rood en voor de snelheid, ongeveer 100 km-h. De kruising was vrij en kon hem goed overzien.

Mijn vraag is nu aan collega´s, hoe reageren jullie in zo´n situatie en wat doe je als je er ongeveer 10 km vanaf zit. Rij je dan ook die kant op of doe je dat dan bewust niet.

Misschien een beetje een lang verhaal geworden. Sorry daarvoor.

Ik lees de reactie graag.




mike

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,931
Reactie #1 Gepost op: 14 december 2003, 19:21:54
Zo´n melding blijft moeilijk. Je gaat toch meer risico´s nemen dan je zou nemen dan naar een andere melding. Ik denk dat het voor een collega die er niet bij is geweest heel moeilijk is om over te oordelen.

MVG
Mike


SWAT

  • Gast
Reactie #2 Gepost op: 14 december 2003, 21:31:07
Tja, ik werk in een grote stad waarbij we niet snel dit soort afstanden hoeven te overbruggen en waar dus  andere eenheden vaak dichterbij zijn.
Het zal echter altijd een afweging moeten zijn welke risico's je wil en kan nemen. De bedoeling blijft immers om ter plaatse aan te komen en je collega's de gewenste steun te kunnen geven en daarnaast natuurlijk onderweg geen onnodige slachtoffers te maken.
Ik ben alleen bang dat met zaken zoals solo-surveillance de risico's eigenlijk alleen maar groter worden en niet alleen voor de (solo) collega in nood maar ook voor de andere collega's die met het oog daarop toch snel ter plaatse proberen te komen.


jvo

  • ACH
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,933
  • geel busje, geel pak
    • Youtubekanaal
Reactie #3 Gepost op: 14 december 2003, 22:23:27
ik denk dat het ook verschil maakt in wat voor gebied/stad/streek je werkt, ik rij dan in amsterdam, maar dan heb je binnen 5 minuten een verkeersopstopping met blauwe lampen op het dak, om het zo maar te zeggen, maar ik hoor ook verhalen van bijvoorbeeld zeeland, dat het daar wel eens20 minuten kan duren voor de eerste collega tp is....daarnaast hangt het ook af van het mobilofoonverkeer wat je hoort, als er al een aantal auto's rijden, en vrij dicht in de buurt zijn, is dat voor mij genoeg reden om het gas toch iets minder diep in te drukken dan als ik nog niemand gehoord heb.......dus het is allemaal afhankelijk van een heel scala aan factoren....maar ik ben het met mike eens dat je wel meer risico's neemt als voor andere meldingen.....en dat is voor mijn gevoel  iet verkeerd, en ook wel geruststellend, als de rest ook voor mij rijdt dan....
-When responding to a call, always remember that your ambulance was built by the lowest bidder-


vincent_g

  • Gast
Reactie #4 Gepost op: 16 december 2003, 08:52:10
Hoi!

Ik zat dit verhaal zo eens te lezen. Bij de brandweer hebben wij tegenwoordig een brancherichtlijn optische en geluidssignalen. Ik denk dat het voor de politie ook geen onverstandig idee is om dit in te voeren. Want met 100 km over een kruising rijden vind ik ECHT onverantwoord. Ook al kun je hem overzien. 150 km waar je 80 mag rijden, het is wel het dubbele!

Nu begrijp ik dat je een collega in nood wilt bijstaan, maar een 2e collega die dan ook nog eens een zwaar ongeval krijgt vanwege dat deze roekeloos rijd.......niet verstandig.

Ik vind niet dat het rijden met optische en geluidssignalen een vrijbrief is om maar zo snel mogelijk ter plaatse te gaan, het spijt me, ook niet voor de politie!

Bij mij in de wijk komen ze af en toe met piepende banden door de bocht, nou sorry dat vind ik echt te ver gaan.

greetz


Merijn

  • Gast
Reactie #5 Gepost op: 16 december 2003, 11:26:21
Je hebt gelijk, als het niet om 01.30 uur in de nacht is. De kruising waar ik overheen reed is een kruising in het openland met alleen verkeer, voor mij, van links. Eigenlijk een t-splitsing dus.  Ik kan meer dan vijf honderd meter naar links kijken om te zien of er iets aan komt. Fietser en voetgangers komen daar niet.

De weg waar ik 150 reed is een vierbaans weg met een vangrail er tussen. Het gaat door voor een autoweg maar je mag er, op dat stuk, maar 80.
Even de situatie een beetje weergegeven.

Er zijn al richtlijnen bij de politie m.b.t. de snelheid waarmee je mag rijden als je zwaailicht en sirene gebruikt. Wij mogen bijvoorbeeld maar 50% te hard rijden. Echter heb ik nog altijd de bevoegdheid om daar van af te wijken. Het zijn immers richtlijnen en geen wetten.

Begrijp me niet verkeerd. Normaal gesproken rij ik eerder met 10 km/h een kruising over. Ik heb geen zin in een aanrijding. En wat je zegt, beter iets rustiger en toch ter plaatse komen dan niet ter plaatse komen klopt ook. Maar in dit geval was rustig aan doen misschien wel verkeerd afgelopen.

Uiteindelijk stonden er 10 a 15 auto's en werd er wel niet meer gevochten maar bleef de situatie gespannen. Er stond en groep jeugd van ongeveer 50 man tegenover die ene collega. Dus erg bedreigend.

Nogmaals, ik vind ook dat ik als agent zijnde een voorbeeldfunctie heb en dat ik dus ook in een dienstauto de regels moet accepteren. Natuurlijk wanneer er een melding is met een hoge prio dan mag daar van afgeweken worden. Maar heb ik geen melding dan wacht ik ook voor rood, geef richting aan, zit niet te bellen tijdens het rijden en ga zo maar door.

Maar in dit geval heb ik dat allemaal even overboord gegooid. Misschien goed, misschien fout. Uiteindelijk is alles goed gekomen maar zal de volgende keer zeker uitkijken.

Groeten Merijn


mike

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,931
Reactie #6 Gepost op: 16 december 2003, 12:55:55
Het blijt afwegingen maken in zo´n geval. Een jaar of drie geleden werden collega´s op het Mecatorplein in Amsterdam opeens aangevallen door een grote menigte tijdens een concert. Grote panniek en er werd meerdere keren  op assistentie collega gevraagd. Op weg  naar het Mecatorplein zijn er die politie auto´s gecrachd. Een burgerauto op zijn dak en twee pit golfjes uit de bocht(gelukkig was er niemand gewond). Het morraal van dat verhaal je kunt beter iets te laat komen dan helemaal niet.

Waar je buiten dat ook op moet vreken is dat de politie ontheffing heeft voor het complete RVV1990 maar niet voor de WVW1994. Maak jij dus een aanrijding dan kun je eventueel vervolgd worden voor artikel 5(gevaar veroorzaken) en artikel 6(veroorzaken van een aanrijding met letsel).

MVG
Mike


vincent_g

  • Gast
Reactie #7 Gepost op: 19 december 2003, 07:44:57
Tuurlijk ik ben het volledig met je eens hoor dat je een afweging maakt, maar waar leg je de grens? Ik speel ook maar even advocaat van de duivel en probeer ook even de andere kant te bekijken.

Waar leg je de grens? Dit keer is het goed gegaan, maar dat had ook anders kunnen zijn. Mijn punt is dat voor ieder punt nu een excuus bedacht word om het de goede richting in te praten.

Citaat
Echter heb ik nog altijd de bevoegdheid om daar van af te wijken. Het zijn immers richtlijnen en geen wetten.

Ja maar als het fout gaat dan houd de rechter toch de richtlijnen aan! En de richtlijnen zijn er natuurlijk niet voor niets.

Ik ben het volledig met je eens dat je snel een collega te hulp wilt schieten, maar er zijn grenzen!

Greetz


Merijn

  • Gast
Reactie #8 Gepost op: 19 december 2003, 11:59:11
Je hebt gelijk en ik weet ook wel dat als het fout gaat dat ik zwaar in de problemen zit. Alleen als het zo rustig is op de weg dan is het verdomd lastig om je aan die richtlijnen te houden als je een hoop geschreeuw en hulp geroep hoor over de bak. Dan wil je heel erg graag heel snel te plaatse zijn. Natuurlijk een advocaat die de belangen behartigd van iemand die ik bijv het ziekenhuis heb in gereden zal wel gehakt maken van mij.  En terrecht dan.

Gelukkig komt het ook niet zo heel vaak voor. Dit was voor mij in twee jaar tijd pas de tweede keer.

Nogmaals bij een ernstige aanrijding bijvoorbeeld rij ik wat ik al zei stapvoets een kruising op om het verkeer te laten zien dat ik er ben en dat ik er door wil. Geef ze de mogelijkheid om te remmen of om aan de kant te gaan. IS wel zo netjes voor die mensen en het voorkomt een hoop ellende.

Maar je hebt helemaal gelijk dat het niet netjes was. Maar ja ik kan het nu niet terug draaien maar voor een volgende keer hou ik er wel rekening mee.

groeten


Christian

  • Eerste hulpverlener | instructeur BLS/AED | verpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,440
Reactie #9 Gepost op: 19 december 2003, 17:25:06
Nogmaals bij een ernstige aanrijding bijvoorbeeld rij ik wat ik al zei stapvoets een kruising op om het verkeer te laten zien dat ik er ben en dat ik er door wil.

Het is een collega die in nood is, maar hij heeft altijd nog z'n wapens bij en kan zich dus verdedigen.
Bij een ongeval hebben mensen niets en zijn ze afhankelijk van jou als hulpverlener.

Waarom bij het een planken en het ander veel rustiger?

Ik zeg niet dat ik je geen gelijk geef, het gaat tenslotte om je collega (tegenover mensen in (doods)nood), maar zomaar ter afweging.

Christian