http://www.rijnmond.nl/Homepage/Nieuws?view=/News%2FDefault%2F2009%2Foktober%2FSchietpartij%20Rotterdam-West%20middelland
Schietpartij in Rotterdam-West
24 oktober 2009
'Kerim had hart van goud'http://www.ad.nl/ad/nl/1038/Rotterdam/article/detail/439813/2009/10/26/Kerim-had-hart-van-goud.dhtml26/10/09 10u01
ROTTERDAM - Bij de familie Sucuoglu in de wijk Middelland was het altijd open huis. De deur stond op een kier en wie wilde kon gezellig even langskomen. Deze gastvrijheid werd hen mogelijk fataal.
Een indringer kwam binnen en richtte een bloedbad aan, vertelt de in diepe rouw gedompelde familie.
De 11-jarige Ali staat voor een gesloten deur, zaterdag in de Jan van Avennesstraat in Rotterdam-West. De voordeur is afgeplakt door de politie, die in de woning druk bezig is met het onderzoek naar de bizarre schietpartij. ,,Vaak kwam ik hier langs. Leuk spelen en een kopje thee drinken,'' zegt Ali. Ook Louis en Jet komen kijken. Het zijn bekenden uit de straat, ze kennen de familie al twintig jaar. ,,We zijn goede vrienden. Ik heb zelf nog met de vader in de haven gewerkt, hij was als een mentor voor mij,'' vertelt Louis. Het nieuws van de schietpartij kunnen ze nauwelijks bevatten.
Het open huis van de familie is dicht. Waarschijnlijk voorgoed - ze zullen nooit meer zomaar de deur open laten staan. Het noodlot sloeg vrijdagavond toe. Tijdens een familiebijeenkomst stond plots een onbekende donkere man in het ouderlijk huis. Na een schermutseling opende hij het vuur. De 30-jarige Kerim, de een-na-oudste van vijf kinderen, werd dodelijk in het hoofd getroffen. Daarna stortten de drie broers en de vader zich in een woeste razernij op de schutter.
Daags na het drama is de familie iets verderop bijeen, in de woning van de doodgeschoten zoon, broer, echtgenoot én vader. Kerim laat niet alleen een dochtertje van bijna twee jaar achter, zijn vrouw is hoogzwanger. Ze was zelfs uitgerekend op de dag van de schietpartij.
Vrienden en bekenden zijn in diepe rouw. Uit heel het land, zelfs uit Duitsland, zijn ze bijeen om het verlies te verwerken. Groepjes vrouwen zijn in tranen, buiten kijken mannen verbijsterd om zich heen. Een foto van Kerim staat er niet. De aanblik van de goedlachse jongen, met mooie groene ogen, kan de familie nog niet aan.
Het kan niet anders dat Kerim een willekeurig slachtoffer was, zegt zijn vader Butros. ,,Iedereen had geraakt kunnen worden. Kerim liep toevallig als eerste af op de man die in onze woning stond.''
Vader Butros woont al veertig jaar in Nederland. Dertig jaar heeft hij gewerkt, lange tijd op de werven van Wilton Feijenoord. Nu is hij met pensioen. De Turkse familie is christelijk, ze behoort tot de Assyrische Kerk. ,,Kerim was een harde werker, stond altijd klaar voor anderen. Iedereen hield van mijn jongen,'' zegt de vader.
Kerim was al tien jaar CV-installateur voor het bedrijf Feenstra. En hij was niet de beroerdste om de buren te helpen die problemen hadden met de verwarming, vertelt zijn zus Edibe. ,,Hij had een hart van goud. Net nog kwam een buurvrouw vragen naar Kerim, maar ik heb moeten zeggen dat hij nooit meer kan helpen,'' zegt ze snikkend.
Naar de toedracht kunnen ze alleen gissen. Wel is er twee maanden geleden, toen ze op vakantie waren, ingebroken in de woning. De inbrekers hebben toen een kluis achtergelaten omdat die te zwaar was. ,,Maar daar zijn we helemaal niet mee bezig. Het gaat ons om Kerim, en hem krijgen we niet meer terug.'' (ANTTI LIUKKU )
