We gaan off-topic, maar da's normaal hier geloof ik 
Je geeft aan dat er wel eens te makkelijk over signalen van kindermishandeling wordt heengewalst, maar het tegendeel is helaas ook waar. Ik ben zelf in de praktijk ook hulpverleners tegengekomen die te snel verkeerde conclusies trekken m.b.t. de constatering van een blauw oog bij een kindje.
De procedures/richtlijnen die hulpverleners hebben voor het signaleren van mishandeling zullen natuurlijk voldoende discreet zijn, maar de uitvoering daarvan gebeurt helaas niet altijd discreet.
Gezien deze situatie, welke verdediging hebben de ouders wanneer zo'n "over-enthousiaste" hulpverlener verkeerde conclusies gaat doorgeven aan de instanties?
Wat vind je van het idee dat een hulpverlener op deze wijze best wel ver indringt op het prive-gebeuren van een gezin, iets wat hem eigenlijk niet moet aangaan?
Overigens hoop ik niet dat je dit als een persoonlijke aanval ziet...da's absoluut niet mijn bedoeling. Ik probeer alleen een (voor mij) interessante discussie op gang te brengen
Als ik enige aanleiding denkt te hebben als hulpverlener om het AMK in te lichten, dan doe ik dat. Natuurlijk kan ik er op dat moment ook helemaal naast zitten, maar ik ga altijd uit van de welzijn van de kinderen. Ik zou zelf blij zijn wanneer men op een dusdanige wijze op mijn kinderen let, hoe vervelend ik het zelf natuurlijk ook zou vinden om op enige wijze "verdacht" te zijn.
Bij osn in de regio is er sinds enige tijd een protocol in werking die er moet voor zorgen dat er meldingen worden gedaan. Niet alleen wat letsel betreft (en natuurlijk weten we allemaal dat kinderen héél speels en onhandig zijn), maar ook wat betreft levensomstandigheden. Is er voldoende zorg en eten in de thuissituatie, zijn de kinderen getuige geweest van mishandeling van bijvoorbeeld één van de ouders, zijn beide ouders onder invloed, etc.
Ambulancemedewerkers in de regio hebben allemaal ook extra scholing gekregen in o.a. het herkennen van letsel (vermoedelijk) door mishandeling.
Het gaat ook niet alleen om het vingertje wijzen en (in de meest extreme gevallen) het uit huis plaatsen van kinderen, maar soms ook begeleiding en tips. De medewerkers van het AMK gaan niet over één nacht ijs en proberen de ouders ook zoveel mogelijk te betrekken.
(Het AMK, is het advies- en meldpunt Kindermishandeling
http://www.amk-nederland.nl/)
Natuurlijk zullen er genoeg meldingen zijn die achteraf niets inhielden. Maar vergeet niet dat er ook véél kinderen hier in Nederland wel slachtoffer zijn van verwaarlozing of mishandeling.
