Welkom in 2016; er staat landelijk momenteel meer dan 100 FTE aan vacatureruimte open. Personeel is er simpelweg niet. De jarenlange crisis en dus bezuinigingen in de ziekenhuizen (lees opleidingsplaatsen) breekt de sector nu op. De uitstroom van specialistische vpk is minder, en daarbij komt dat ons vak aan populariteit en romantiek behoorlijk heeft moeten inleveren. Ambulanceverpleegkundige worden betekent nu je eindstation. oke , toegegeven er is een club van 35 HCM' (MMT) ers waar je bij kan proberen te komen. Sommige regio's laten je (onder volledige subsidie) NP'er worden, maar daarna stopt het. De ambulancezorg wil eigenlijk niets met NP'ers. Staat leuk in de cijfers maar slechts een enkele regio heeft echt begrepen hoe je deze mensen kan inzetten. Kortom AVPK worden is even flink bikkelen maar na een paar jaar ontstaat bij onze jonge ambitieuze collega's het gevoel....wat nu?? Ik heb de afgelopen jaren pareltjes zien binnenkomen en er zijn in mijn optiek maar 3 opties: Of ze vlammen en blijven vlammen, zoeken, deze mensen eindigen bij MMT of docent. Of je berust, zijn prima gedreven collega's, of je wil meer en verder en besluit de sector te verlaten. En dan is er een BMH, sneller opleiden. Sneller personeel. Misschien moeten we ons huidig profiel loslaten en ruimte genereren voor deze nieuwe generatie. Want zeg nu eerlijk hoe vaak gebruik jij al je specialistische kennis nog in het huidige systeem van ambulancezorg/NTS systeem? Deze opleiding biedt de studenten veel, heel veel kennis. Maar wij als beroepsgroep moeten af van het "gevoel" dat dat niet genoeg is. Ik denk dat zij de toekomst gaan zijn en "ons" vak en competentieprofiel zal moeten veranderen, want waar haal je anders zoveel formatie vandaan?
Maar zou dat niet de omgekeerde wereld zijn, dat je de gehele lijn van kwaliteit los gaat laten (door het loslaten van de huidige standaard en BMH toe te laten) omdat er geen voldoende mensen te vinden zijn
zou het dan niet een beter plan zijn om functie differentiatie toe te passen, waarin BMH als BLS (ILS) ambulance zou kunnen optreden en de ambulanceverpleegkundige als de ALS ambulance (en evt verdere specialisatie als advanced ALS)?
Ik geloof zeker dat de BMH studenten heel veel theorie krijgen, maar dat is toch juist onderdeel van het `probleem`. Dat ze heel veel theoretische achtergrond krijgen, maar onvoldoende praktijk (en levenservaring)
Ik heb op mijn huidige baan op een spoedeisende hulp in een Universitair ziekenhuis in Belgie ervaren wat resulteert wanneer je mensen direct van de opleiding (met een flinke dosis theoretische ervaring, maar onvoldoende praktijk en levenservaring) op een specialistische afdeling laat werken en laat ik het zo zeggen, dat ik in de periode (vanaf 15 februari) meer dingen heb gezien die.....eh ik anders zou doen, dan dat ik in de voorgaande jaren heb gezien in de zorg (gelukkig maar)
en als verpleegkundige op deze spoedeisende hulp ben je vooral bezig met het uitvoeren van de opdrachten die de artsen geven, in plaats van dat je zelf initiatief en of beslissingen moet nemen (zoals je in Nederland meer ziet en binnen de ambulancezorg natuurlijk helemaal)
Ze kennen de theorie en de achtergrond, maar ze missen de benodigde ervaring om (echt) verder te gaan dan alleen het technische stukje van de patientenzorg (dat is mijn mening)
en gelukkig heb je hier een aantal (ook oudere) collega`s en artsen om advies van te krijgen
Is dat niet precies de reden waarom jij " expert" geworden bent? Noem mij eens 1 avp die niet stronteigenwijs en continue " ja maar..." roept??
Als ik naar mezelf kijk dan herken ik de stronteigenwijsheid en de ja-maar gedachte (niet het `continue` roepen).
De eigenwijsheid komt voor mij uit eigen wijsheid
voor mij komt dat uit het opdoen van wijsheid door scholing, praktijk en levenservaring en goed luisteren naar. Vanuit deze ervaringen groeit mijn zelfvertrouwen en bagage, zodat ik op een gegeven moment voor mezelf een bepaalde beeld van mijn standaard van zorg krijg
vanuit deze standaard (best practise en evidence based practise etc) ga ik (voor mezelf) niet akkoord met aan lagere standaard. Of je doet het goed, of je doet het niet (in ieder geval het streven naar)
En dat is in mijn ogen ook een gezonde ontwikkeling. Als door het opdoen van ervaring en scholing etc, je standaard automatisch wordt verhoogd en je hierdoor eigenwijs wordt, dan kan dat in een gezonde situatie alleen resulteren in een hogere standaard
er wordt vaak gedacht dat brainstormen (met een groep mensen zoeken naar ideen) goed werkt, alleen dit blijkt niet zo te zijn, omdat het grootste deel van de mensen zich conformeren aan de algemene deler van de groep of de `leider` van de groep
weinig mensen zijn sterk genoeg (durven) om tegengas te bieden aan de richting van een groep. Om dit wel te kunnen moet je wel een bepaald type mens zijn (zoals ambulancerverpleegkundige) en eigenwijs genoeg zijn (incl de opgedane eigen wijsheid)
en dat hoeft helemaal geen probleem te zijn, juist niet
alleen de eigenwijsheid moet je wel in de juiste context en op de juiste momenten en manieren leren toepassen, en persoonlijk heb ik mee gemaakt met bepaalde collega`s, waaronder die van mijn huidige functie (waaronder een BMH stagiaire), dat deze de ervaring en `wijsheid` missen om de juiste context en plaats hiervoor te kunnen bepalen
wil niet zeggen dat ze niet goed zijn in hun werk, ook de BMH stagiaire vond ik prima functioneren. Alleen er is in mijn ogen een groot verschil tussen pre-hospitaal moeten werken waarin jij de verantwoordelijkheid hebt en de beslissingen alleen moet nemen of in een werkveld waarin je eigenlijk altijd collega`s en artsen hebt waarop je terug kan vallen
