Ik heb mijn opleiding gedaan op Aruba. Dat waren zes intensieve maanden met twee keer per week lesblokken van drie uur: theoriesessies van instructeurs en artsen, heel veel praktijksessies, case-studies en table-exercises. De ene keer zat je weer bij de brandweer mensen uit auto's te halen, de andere keer deed je mee aan simulaties en rollenspellen.
Er zat een stage bij op de SEH en vaardigheidstrainingen: in reanimatie, airway management, extrication, spinal management, patient assessmen, gesprekstechnieken en communicatie, trauma, veiligheid, de ambulance leer je van binnen en buiten kennen en zelfs het assisteren bij een bevalling.
Je leert omgaan met crisissituaties als (gewapend) geweld, suicidaliteit en familie die net iemand verloren hebben en zo kan ik nog wel even door gaan...
Het examen wordt afgelegd onder toeziend oog van een arts en volgens Amerikaanse nationale richtlijnen en omvat een theoretisch examen en 6 skill-stations, dat zijn dan reanimatie (met hulpmiddelen) en airway management, immobilisatie van een traumaslachtoffer, en nog vier scenarios.
Tegen de tijd dat je slaagt EMT-B, ben je in staat om adequaat te handelen als ambulancehulpverlener. Natuurlijk heb je je grenzen en daar ben je je goed van bewust. Je bent geen paramedic of verpleegkundige. Maar je bent ook zeker geen ehbo-er of first-responder.
De situatie inschatten doen we ook systematisch met een SAMPLE-anamnese en aan de hand van schalen als de AVPU en PAIN. En we gebruiken ook indicatoren als de polsfrequentie en kwaliteit, saturatie, bloeddruk,suikerspiegel, ademhalingsfrequentie en kwaliteit, bewustzijnniveau, pupilreactie en huidtoestand om de conditie van het slachtoffer te bepalen.
Het is geen load-and-go ambulancevervoer, maar de behandeling start ook niet ter plaatse zoals bij een pleeg of een paramedic wel het geval is. Je zou kunnen zeggen dat we een soort geavanceerde BLS-provider zijn, maar ja een EMT kan je niet echt in een systeem plaatsen die op straat alleen een EHBO-er kent of een ambulanceverpleegkundige.
Een ambulancechauffeur is ook niet de juiste vergelijking, want hoewel ze veel weten en kunnen en vaak ook zelfstandig opereren al dan niet naast de pleeg, is de uitgangspositie een assisterende rol, terwijl een EMT getraind wordt om de hoofdrolspeler te zijn en achterin de ambulance zelfstandig te werken.
We gebruiken zuurstof, monitors voor vitale functies, een stethoscoop, abu-ballon, afzuigpomp, orale of nasale airways, allerlei hulpmiddelen voor immobilisatie als nekkragen, hoofdblokken, backboard, spiderstraps, scoop-stretcher (schaarbrancard), KED-spalk, spalken, en allerlei kleinere hulpmiddelen, instrumenten en verschillende types verbandmateriaal.
Sommige medicatie gaan mee, afhankelijk van de wetgeving in het aktiegebied. Denk dan aan epinefrine, activated charcoal (kool) en geconcentreerde glucose, nitroglycerine. Het gebruik van die middelen is dan vastgelegd in protocollen, waar een medical director (art) voor verantwoordelijk of er wordt ter plaatse contact gelegd met een een arts op een SEH die dan toestemming geeft.
De rest is allemaal technieken, handelingen en kennis.
Gedurende de hele opleiding zijn er twee hoofdlijnen: medical emergency care en BTLS: basic trauma life support.
Dan heb ik het alleen over de EMT-Basic. De EMT-Intermediate doet ook aan shock-therapie, IV, defibrillatie en heeft weer bepaalde medicamenten die hij mag gebruiken.
De EMT-Paramedic gaat twee jaar naar school en doet aan ALS: ACLS (advanced cardiac life support), PALS (pediatric advanced life support) en ATLS advanced trauma life support). Die doet dus wat de pleeg inNederland doet. IV's aanbrengen, een scala aan medicamenten gebruiken, intuberen, defibrilleren, cricotomie, ECG-analyse, canule in brengen in het beenmerg bij kleine kindjes (ik weet niet meer hoe dat heet) en weten eng veel dingen.
Let wel, in een land als de V.S. met tal van advocaten die asen op schadeclaims (zgn. ambulancechasers) hangen deze mensen twee slagen in de ronde aan een dikke strop (figuurlijk) als ze hun werk niet correct en volgens protocol uitvoeren.
Dus ze gaan echt niet de straat op als ze het niet goed kunnen. Bijscholingen, vaardigheidstrainingen en toetsingsmomenten blijven gedurende hun hele loopbaan als ambulancehulpverlener terugkomen.
Het EMT-Paramedic model wordt gebruikt in de VS, Canada, de Amerikaanse kolonies als Hawaii, Puerto Rico en een groot deel van alle eilanden in het Caribisch gebied, een significant aantal landen in Midden- en Zuid-Amerika en ook in Israel en Saudie-Arabie.
Ik geloof dat de Britse "ambulance technician"-opleiding niet zoveel afwijkt van het Amerikaanse systeem, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.
