ik zal buiten niet zo snel iets vertellen, tenzij ik daardoor iemand gerust kan stellen, ook niet familie leden, maar als ik thuis kom of bij de collega's vertel ik vaak wie en wat ik als slachtoffer gehad heb.
en wat voor de een logish is is dat vaak voor de ander toch niet.
mensen die levensmoe zijn praten we vaak niet over, tenzij er om gevraagd wordt en dan wel afhankelijk wie het vraagt, sensatie zoekers en persmuskieten vinden het zelf maar uit.