Ik denk dat het o.a. afhankelijk kan zijn van de risico's; in het westen van het land zijn meer risicogebieden die ik ook meer zou spreiden terwijl in het oosten en zuiden meer samengevoegd kan worden.
Een andere factor is de de mate waarin een organisatie bedrijfsmatig goed beheerd kan worden. Dan denk ik aan de spreiding van het aantal posten/eenheden binnen een gebied.
Dit betreft dan niet alleen sturing op inhoud, maar ook op beheer en ondersteuning daarvan. Dit geldt vooral voor regio's waar de brandweer is geregionaliseerd en/of een ambulancedienst hebben.
Na een regionalisering kunnen posten trouwens worden samengevoegd cq opgeheven omdat je dan kunt kijken naar andere werkgebieden op basis van risicoprofiel/aanrijtijden en je daarbij niet hoeft te beperken tot gemeentegrenzen
maar dat is een andere discussie. Maar hiermee maak je wel die beheersbaarheid meer overzichtelijk.
Er moet ook gekeken worden naar andere samenwerkingsverbanden van de betrokken partijen. Niet alleen van brandweer en ambulance, maar ook van politie met bijvoorbeeld OM, en vergeet zeker niet de gemeenten.
Schaalvergroting biedt volgens mij ook kans om te gaan werken met specialistische teams. De basiszorg (= ook primaire inzet bij grootschalig optreden) moet overal hetzelfde zijn, maar de achterwacht kan qua kennis en ervaring meer gebundeld worden. Dan denk ik aan natuurbrandbestrijding, chemische stoffen, scheepvaartincidenten, vliegtuigincidenten, maar ook openbare orde/terreur.
Bundeling kan ook in bestaande teams. Als je bijvoorbeeld Nederland opdeelt in 5 regio's (even zelf aangegeven met verschillende kleuren):
... kan je per regio af met bezettingen voor bijvoorbeeld 2 OT's en 2-3 CoPI's tegelijk.
Nou, wie bied meer (of eigenlijk minder)?
