Even de context niet kwijt raken. want anders krijgen we rare conclusies.
Niet doder dan dood, betekend niets anders, dan je niet bang hoeft te zijn om te beginnen met hulpverlening omdat wanneer je niets doet de kans groter is dat de patient dood blijft, dan als je het geleerde technieken toepast.
Het breken van rib is niet het doel. dat is ook logisch en als we dat willen voorkomen door onze geleerde techniek goed toetepassen staat voorop.
Maar iemand die geen pols heeft is dood.. en dat zie je al op een afstand.. daar is een carotispols voelen een extra zekerheid, maar bij twijfel begin je gewoon je hulpverlening te starten.
En wat ik merk, als dat als cursisten, je dit goed verteld, ze het in de praktijk scenario's beter doen. en ook na een jaar het nog steeds goed weten en de geleerde technieken gemiddeld beter doen. dan cursisten die het al jaren volgens het oranje kruis methode doen.. (gemiddelden he..)
En dan meten we op de volgende punten, snel organiseren van je hulp, snelle start van een effectieve reanimatie en snelle defibrillatie en snelle en goede overdracht aan de proffesionele hulpverleners. En dat ze in verschillende omgevingen kunnen improviseren op de genoemde punten.